S altegüptische Dootebuech

S egüptische Dootebuech (Originaalditel Uusechoo in s Daagesliecht) isch e Sammlig vo Zaubersprüch, Beschwöörigsformle und liturgische Aawiisige. E Zämmestellig het dr Karl Richard Lepsius 1842 as „Totenbuch der alten Aegypter“ noch dr groosse ptolemäische Handschrift us Turin uusegee. Dä Naame het au dr Edouard Naville brucht, won er 1883 e Sammlig vo dene Büecher us em Nöije Riich publiziert het.

Szeene us em Dootebuech

Im Geegesatz zu de Underwältbüecher Amduat, Hööle-, Grüft- und Pfortebuech bittet dr Dooti as Ba-Seel ass men en in d Underwält wurd iineloo. Dr Doot isch as „Aaghöörige vo de nitköönigliche Ärdbewooner“ und Soon vom Osiris im Gfolg vom „Muuni im Weste“. Die verschidnige Door git s zum dr Osiris schütze, wil nume die Doote in d Underwält iine dörfe, wo „räin si und d Nääme vo de Door kenne“.

Bevor sich d Ba-Seel mit sim Liichnaam (dr Mumie) in dr Underwält cha veräinige, müess dr Doot e Hufe Brüefige bestoo. Am Schluss chunnt s Dootegricht, wo über si im Lääbe en Uurdäil fellt und wenn s Härz vom Doote liichter isch as e Fäädere, cha d Ba-Seel sich im „Gfolg vom Sunnegott Re“ iiräije. In dr 18. Dinastii het sich dr Bruuch entwicklet, ass mä die Sprüch uf Papyrusrolle gschriibe und die in Sarg glegt oder in d Mumie iigwicklet het. In dr Ptolemäerzit isch s Ändi vo dr Dradierig vom altegüptische Dootebuech choo.

Litratuur

Übersetzige

• Das Ägyptische Totenbuch. Übersetzt und kommentiert vom Grégoire Kolpaktchy. 2. Uflaag. Barth, Weilheim/Obb. 1970.

Sekundärlitratuur

• Burkhard Backes, Irmtraut Munro, Simone Stöhr (Hrsg.): Totenbuch-Forschungen (= Studien zum Altägyptischen Totenbuch 11). Gesammelte Beiträge des 2. Internationalen Totenbuch-Symposiums Bonn, 25. bis 29. September 2005. Harrassowitz, Wiesbaden 2006, ISBN 3-447-05470-0.
• Erik Hornung: Das Totenbuch der Ägypter. Artemis-Verlag, Zürich u. a. 1979, ISBN 3-7608-3658-5.
• Edouard Naville: Das Aegyptische Totenbuch der XVIII. bis XX. Dynastie. Aus verschiedenen Urkunden zusammengestellt und herausgegeben. 2 Bände (Bd. 1: Text und Vignetten. Bd. 2: Varianten.). Asher, Berlin 1886.
• E. A. Wallis Budge (Hrsg.): The Book of the Dead. The Papyrus of Ani in the British Museum. Longman, London 1895 (zahlreiche Auflagen und Nachdrucke, tls. als: The Egyptian Book of the Dead.).

Weblingg

 Commons: S egüptische Dootebuech – Sammlig vo Multimediadateie

 änglischi Übersetzig vom Papyrus Ani noch em E.A. Wallis Budge im dütschsprochige Wikisource

• Holger Kockelmann: Totenbuch. In: Michaela Bauks, Klaus Koenen, Stefan Alkier (Hrsg.): Das wissenschaftliche Bibellexikon im Internet (WiBiLex), Stuttgart 2006 ff.
• Totenbuch-Projekt Bonn kooperativs Forschigsvorhaabe zur Edizioon vom Altegüptische Dootebuech vom Nöije Riich bis zur Römerzit.

Fuessnoote

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Ägyptisches_Totenbuch“ vu de dytsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.