Koordinate: 47° 38′ 50″ N, 7° 50′ 24″ O

Eie im Südschwarzwald isch e ehemoligs Dorf im Landchreis Lörrach un ghört hütt zu Schopfe. Es litt an de Nordsite vum Dinkelbärg un im Oste vu Schopfe.

Eie
Stadt Schopfe
Wappe vo Eie
Wappe vo Eie
Höhe: 399 m
Flechi: 4,25 km²
Iiwooner: 631 (31. Dez. 2014)
Iigmäindig: 1. Januar 1975
Postleitzahl: 79650
Evangelischi Chilche
Evangelischi Chilche

Evangelischi Chilche

Gschicht ändere

Als Eihheim wird Eiche – genau wie Schopfe sälber – zum erschte Mol urkundlig erwähnt. In ere Schrift vu 1258 isch e Guntherus de Eichheim nochgwise, zudemm hät d'Propstäi z Witenau (Steine), wu zum Chloster St. Bläsi ghört, do 1344 e Ghöft gha. Es isch ab 1809 e selbständigi Gmeind gsi, bis es 1972 im Rahme vu de kommunale Gebietsreform uff Schopfe iigmeindet wore-n-isch.

Eie ghört all no zu de Dörfer mit landwirtschaftliger Prägig un isch vu de Sidligsform all no e tyypischs Dorf.

 
ehmolig Wappe vo Eie

Wappe ändere

Am Füeß vum Schild mit eme silbrige Hintergrund isch e grieni Flächi, wu e grieni Eiche mit schwarzem Stamm un griene Eichle druff stoht. S Wappe isch sit 1904 gültig un spilt uff de Ortsnamme aa.

Eiemer See ändere

Hauptartikel: Eiemer See

Zwüsche Eie un Hasel litt de Eiemer See. Er isch e Doline, wu zitewis mit Wasser gfüllt isch. Wiil de Chiemefüeßchräbbs (Tanymastix lacunae) do vorchunnt, stoht de See sit 1983 unter Natuurschutz. Sälle wiße, rund 2 Zäntimeter lange Chräbbs isch 1911 vu Schwizer Zoologe entdeckt wore un cha im Eiemer See numme drum übberläbe, wiil er Duureier lèggt, wu e Drucheperiode nit numme vertrage, sundern sogar bruuche zum sich chönne entwickle. E Wiibli cha bis zue 17.000 Eier lege.

Verchehr ändere

Eie wird vu de Bundesstroß 317 umfahre, wu vu Norde noch Süde goht un s Dorf beriehrt. E Busverbindig schließt Eie mit em Schopfemer Bahnhof un dodemit mit em Nochverchehrsnetz vu de Iisebahn aa.

Verei ändere

Im soziale Läbe vu Eiche hänn d Sportgmeinschaft Eie (SG Eichen) un de Gsanverein Eichen e. V. Bedütig. D SG hät ihr sportlige Schwärpunkt bim Ringe.

Literatur ändere

  • Friedrich Disch: Studien zur Kulturgeographie des Dinkelberges (= Forschungen zur deutschen Landeskunde. Bd. 192, ISSN 0375-6343). Bundesforschungsanstalt für Landeskunde und Raumordnung, Bonn-Bad Godesberg 1971 (Zugleich: Basel, Universität, Dissertation, 1967).
  • Boris Bigott: Eichen (Schopfheim, FR). In: Alfons Zettler, Thomas Zotz: Die Burgen im mittelalterlichen Breisgau, II. Südlicher Teil: Halbband A–K. Jan Thorbecke Verlag, Ostfildern 2009, ISBN 978-3-7995-7366-5, S. 171–175.
  • Franz Xaver Kraus: Die Kunstdenkmäler des Großherzogthums Baden, Tübingen und Leipzig, 1901, Fünfter Band – Kreis Lörrach; S. 177–179 online.
  • Carl Gustav Fecht: Die Großherzogl. Badischen Amts-Bezirke Waldshut, Säckingen, Lörrach, Schopfheim. Gutsch, Lörrach und Waldshut 1859, S. 462–465.
  • Gerhard Daub: Frau Lunas Hasenfest. Eierspringen in Eichen am See. ISBN 978-3906129037.

Weblink ändere

  Commons: Eie – Sammlig vo Multimediadateie