Le Parisien LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Le Parisien.wav [lə paʁizjɛ̃] („Dr Pàriiser“) ìsch a frànzeescha regionààla Tààgszittung, wo ìn dr Regioon Île-de-France un ìm Département Oise z’ laasa-n-ìsch. Sa wìrd àui unter’m Tìtel Aujourd’hui en France LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Aujourd’hui en France.wav [oʒuʁd‿ɥi ɑ̃ fʁɑ̃s] ìn gànz Frànkrììch verkàuift. Ìhr Sìtz hàt d’ Zittung ìm 15. Arrondissement vu Pàriis.

Le Parisien
Logo
Beschriibig regionààla Tààgszittung
Sproch Frànzeesch
Erstusgob 22 Àuigscht 1944
Erschiinigswiis Mantig bis Sunntig
Uflag
(2020)
180.854 Exemplar
Chefredakteur Nicolas Charbonneau[1][2]
Herusgäber Pierre Louette[3]
Weblingg leparisien.fr
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

G’schìcht ändere

D’ Zittung ìsch ànna 1944 vum Émilien Amaury unter’m Titel Le Parisien libéré   [lə paʁizjɛ̃ libeʁe] grìnda worra.[4] Sa ìsch zem äärschta Mol àm 22. Àuigscht 1944 veräffentligt worra.[5] Àm Ààfàng ìsch sa a Zittung vu dr Wììderschtàndsbeweegung geega d’ diitscha B’sätzung vum Frànkrììch ìm Zwaita Waltkriag gsìì.[6] Ànna 1986 hàt sa ìhr hìttiger Tìtel ìwwernumma.[4] D’ nàzionààla Üssgààb Aujourd’hui en France ìsch ànna 1994 zem äärschta Mol gedruckt worra.

D’ Zittung hàt z’äärscht zem Unternamma Éditions Philippe Amaury gheert. Zitter 2015 ìsch sa Tail vu dr Grupp LVMH, wo zem bekànnta frànzeescha Milliàrdäär Bernard Arnault gheert.[7] Ànna 2019 hàt d’ Zittung groossa Finànzprobleema ghàà: D’ Grupp LVHM hàt 83 Millioona gschpanda, fìr d’ Schulda-n-üsszààhla.[8] Dànk dr Sunntigsüssgààb ìsch jedoch ìsch Le Parisien ànna 2022 aina vu da fìmf frànzeescha Prassatìtel gsìì, wo mehr Examplààra àls ìm Vorjoohr verkàuift hann.[9]

Politisch ìsch Le Parisien histoorisch nöitrààl gsìì, àwwer àb da 2020er hàt d’ Laitung ìn dr Redàkzioon a rachtskonsärwàtiiwa Rìchtung wälla duurasätza; d’ Schurnàlìschta hann d’rgeega protäschtiart.[10][11][12]

Ufflààg ändere

Ìn da friahja 1970er Joohra sìnn jeeder Tààg äbba ain Millioon Examplààra vu Le Parisien verkàuift worra.[13] Àm 24. Àwrìl 1995, àm Tààg noh dr äärschta Runda vu dr frànzeescha Presidantswààhl, sìnn 659.200 Examplààra verkàuift worra.[4] Ìn da Joohra 1995–96 sìnn ìm Durschnìtt jeeder Tààg 451.159 Examplààra verkàuift worra.[14]

Ànna 2001 sìnn jeeder Tààg ìm Durschnìtt 485.000 Examplààra vun Le Parisien un Aujourd’hui en France gedruckt worra.[15] Ìm Joohr druff sìnn jeeder Tààg 360.505 Examplààra kàuift worra, drunter 147.143 Examplààra vu dr regionààla-n-Üssgààb.[16] Ànna 2014 sìnn ìm Durschnìtt 229.638 Examplààra vun Le Parisien verkàuift worra,[17] un 264.952 Examplààra ànna 2020.[18]

a pààr Bìlder ändere

Lìteràtüür ändere

Weblìnks ändere

  Commons: Le Parisien – Sammlig vo Multimediadateie

Ainzelnoohwiisa ändere

  1. Thierry Wojciak: Le Parisien-Aujourd’hui en France : Nicolas Charbonneau promu directeur des rédactions. CBNews, 31. August 2022, archiviert vom Original am 26. September 2022; abgruefen am 22. März 2024 (französisch).
  2. Caroline Bonacossa: Nicolas Charbonneau devient le patron du Parisien. In: Stratégies. 2. September 2022, archiviert vom Original am 22. März 2024; abgruefen am 31. März 2024 (französisch).
  3. Brice Laemle: Qui est vraiment Pierre Louette, PDG du groupe Les Echos-Le Parisien. In: M, le magazine du Monde. 9. Juni 2023, abgruefen am 22. März 2024 (französisch).
  4. 4,0 4,1 4,2 Alexandra Hughes, Keith A Reader: Encyclopaedia of Contemporary French Culture. Routledge, 2002, ISBN 978-1-134-78866-8, S. 409 (französisch, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
  5. Encyclopædia Universalis
  6. Encyclopædia Britannica
  7. Alexis Delcambre: Le rachat du « Parisien » par LVMH est définitif. In: Le Monde. 21. Oktober 2015, abgruefen am 22. März 2024 (französisch).
  8. Cloé Woitier: Le Parisien renfloué par le groupe LVMH. In: Le Figaro. 9. Januar 2019, abgruefen am 22. März 2024 (französisch).
  9. Le Parisien récolte les fruits d'une longue stratégie. In: L’édito média. France Inter, 19. März 2024, abgruefen am 22. März 2024 (französisch).
  10. Jamal Henni, Emmanuel Paquette: La rédaction du Parisien s’inquiète d’une droitisation de son journal. In: L’Informé. 5. Dezember 2023, abgruefen am 22. März 2024 (französisch).
  11. Antoine Cariou: Le Parisien : la ligne de Nicolas Charbonneau à nouveau contestée par la rédaction. In: La Lettre. 30. Januar 2024, abgruefen am 22. März 2024 (französisch).
  12. Le Parisien devient-il un journal macroniste ? In: L’édito média. France Inter, 1. Februar 2024, abgruefen am 22. März 2024 (französisch).
  13. Pierre L. Horn: Handbook of French Popular Culture. Greenwood Publishing Group, 1991, ISBN 978-0-313-26121-3 (englisch, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
  14. Media Policy: Convergence, Concentration & Commerce. SAGE Publications, 1998, ISBN 978-1-4462-6524-6 (englisch, Iigschränkti Vorschau uf books.google.de).
  15. Adam Smith: Europe's Top Newspapers. In: Campaign. 15. November 2002, abgruefen am 22. März 2024 (britischs Änglisch).
  16. Media Markets and Newspapers. In: SFN Flash. Band 7, Nr. 1, 7. Januar 2004 (englisch, archive.org [PDF]).
  17. Presse Quotidienne Regionale 2014. (Nicht mehr online verfügbar.) In: OJD. Archiviert vom Original am 19. März 2015; abgruefen am 22. März 2024 (französisch).
  18. Couplage Le Parisien + Aujourd'hui en France - ACPM. ACPM, abgruefen am 22. März 2024 (französisch).