Alemannische Wikipedia

D Organisation vo dr Islamische Komferänz

Organisation vo dr Islamische Komferänz
منظّمة المؤتمر الأسلامي
Munazzamat al-mu'tamar al-islāmī

Fahne vo dr Organisation vo dr Islamische Komferänz

Mitgliid- und Beobachterstaate vo dr OIC
Mitgliider 57 Staate
Amtssprooche Arabisch, Änglisch, Französisch
Sitz Dschidda, Saudi-Arabie
Generalsekretär Yousef Al-Othaimeen (Saudi-Arabie)

D Organisation vo dr Islamische Komferänz (arabisch منظّمة المؤتمر الأسلامي Munazzamat al-mu'tamar al-islāmī; ängl. Organization of the Islamic Conference, OIC; franz. L'Organisation de la Conférence Islamique, OCI) isch e zwüschestaatligi Internationali Organisation vo zur Zit 57 Staate, in wele dr Islam Staatsreligion, Religion vo dr Bevölkerigsmehrheit oder Religion von ere grosse Minderheit isch. D Organisation nimmt für sich in Aaspruch, die Islamischi Wält z repräsentiere.

Gründig und Ziil ändere

D OIC isch am 25. Septämber 1969 z Rabat (Marokko) gründet worde. Dr Grund drfür sig s gsi, ass noch dr Eroberig vo Jerusalem im Sächsdagchrieg 1967 d Al-Aqsa-Moschee under dr Kontrolle vo Israel sig. Di „Befreijig“ vo dr Moschee und vo Jerusalem si f[r d Gründigsmitgliider vo dr OIC denn die wichdigsti Ufgoob gsi. Bi dr erste Usseministerkomferänz vo dr OIC im saudi-arabische Dschidda im Merz 1970 isch d Iirichdig vom ene ständige Generalsekretariat beschlosse worde und Dschidda isch as Sitz vo dr Organisation festgleit worde bis zur plante „Befreijig vo Jerusalem“.[1]

Generalsekretär vo dr OIC sit deren ihrer Gründig[2]:

  • 1970-1973 Tunku Abdul Rahman Putra Alhaj (Malaysia)
  • 1974-1975 Hassan al-Touhami (Ägypte)
  • 1975-1980 Amadou Karim Gaye (Senegal)
  • 1980-1984 Habib Chatty (Tunesie)
  • 1985-1988 Syed Sharifuddin Pirzada (Pakistan)
  • 1989-1996 Hamid Algabid (Niger)
  • 1997-2000 Azzedine Laraki (Marokko)
  • 2001-2004 Abdelouahed Belkeziz (Marokko)
  • 2005-2013 Ekmeleddin İhsanoğlu (Türkei)
  • 2014–2016 Iyad bin Amin Madani (Saudi-Arabie)
  • sit 2016 Yousef Al-Othaimeen (Saudi-Arabie)

Mitgliidstaate ändere

  1.   Afghanischtan (Gründigsmitgliid)
  2.   Ägypte (Gründigsmitgliid)
  3. Albanien  Albanie (sit 1992)
  4.   Algerie (Gründigsmitgliid)
  5.   Aserbaidschan (sit 1992)
  6.   Bahrain (sit 1972)
  7.   Bangladesch (sit 1974)
  8.   Benin (sit 1983)
  9.   Brunei (sit 1984)
  10.   Burkina Faso (sit 1974)

  Elfebeiküschte (sit 2001)

  1.   Dschibuti (sit 1978)
  2.   Gabun (sit 1974)
  3.   Gambia (sit 1974)
  4.   Guinea (Gründigsmitgliid)
  5.   Guinea-Bissau (sit 1974)
  6.   Guyana (sit 1998)

  Indonesie (Gründigsmitgliid)

  1. Iran  Iran (Gründigsmitgliid)
  2. Irak  Irak (sit 1975)
  3.   Jemen (Gründigsmitgliid)
  4.   Jordanie (Gründigsmitgliid)
  5.   Kamerun (sit 1974)
  6. Kasachstan  Kasachstan (sit 1995)
  7.   Katar (sit 1972)
  8. Kirgisistan (sit 1992)
  9.   Komore (sit 1976)
  10.   Kuwait (Gründigsmitgliid)
  11.   Libanon (Gründigsmitgliid)
  12.   Libye (Gründigsmitgliid)
  13.   Malaysia (Gründigsmitgliid)
  14.   Maledive (sit 1976)
  15.   Mali (Gründigsmitgliid)
  16. Marokko  Marokko (Gründigsmitgliid)
  17.   Mauretanie (Gründigsmitgliid)
  18.   Mosambik (sit 1994)
  19.   Niger (Gründigsmitgliid)
  20.   Nigeria (sit 1986)
  21.   Oman (sit 1972)
  22.   Pakistan (Gründigsmitgliid)
  23. Palastina Autonomiegebiete  Palästinensischi Autonomiegebiet (Gründigsmitgliid)
  24.   Saudi-Arabie (Gründigsmitgliid)
  25.   Senegal (Gründigsmitgliid)
  26.   Sierra Leone (sit 1972)
  27.   Somalia (Gründigsmitgliid)
  28.   Sudan (Gründigsmitgliid)
  29.   Surinam (sit 1996)
  30.   Syrie (sit 1972)
  31.   Tadschikistan (sit 1992)
  32.   Togo (sit 1997)
  33.   Tschad (Gründigsmitgliid)
  34.   Tunesie (Gründigsmitgliid)
  35. Türkei  Türkei (Gründigsmitgliid)
  36.   Turkmenistan (sit 1992)
  37.   Uganda (sit 1974)
  38.   Usbekistan (sit 1996)
  39.   Vereinigti Arabischi Emirat (sit 1972)

D Regionalregierig vom deilautonome tansanische Landesdeil Sansibar het am Aafang vo 1993 beschlosse, eigeständig dr OIC bizdräte.[3] Die Entscheidig isch noch Protest us Tanganjika (Festland-Tansania) und politische Spannige innerhalb vo dr tansanische Union im August 1993 rückgängig gmacht worde.[4]

Beobachter ändere

Staate ändere

  1. Bosnien und Herzegowina  Bosnie un Herzegowina (sit 1994)
  2.   Zentralafrikanischi Republik (sit 1997)
  3.   Thailand (sit 1998)
  4. Türkische Republik Nordzypern  Türkische Republik Nordzypere (sit 1979 as Muslimischi Gmeinschaft vo Zypere, sit 2004 as Türkisch-Zyprische Staat)
  5. Russland  Russland (sit 2005)

Muslimischi Gmeinschafte und Organisatione ändere

Islamischi Institutione ändere

  • Parlamentarischi Union vo de OIC Mitgliidstaate (PUOICM) (sit 2000)
  • Jugendforum vo dr Islamische Komferänz für Dialog und Kooperation (ICYFDC) (sit 2005)

Internationali Organisatione ändere

Fuessnote ändere

  1. ↑ OIC in brief Stand vom: 21. Oktober 2007
  2. ↑ OIC, in: rulers.org
  3. ↑ Konfliktbarometer 1993, abgrüeft 16. Februar 2009
  4. ↑ kirchenserver.org (Memento vom 19. Oktober 2013 im Internet Archive), abgrüeft 16. Februar 2009

Weblingg ändere


Vun "https://als.wikipedia.org/w/index.php?title=Organisation_der_Islamischen_Konferenz&oldid=965361"