D Kwantidäät in dr Linguistik
D Quantidäät bezäichnet in dr Linguistik d Duur vo Sproochlut. In dr Fonetik goot s drbii um die absoluti Kwantidäät, in dr Fonologii hingege um d Kwantidäät, wo entschäidend isch für d Bedütig, zum Bispil die underschiidligi Duur vo de Vokaal bim dütsche Minimaalbaar[1] „lahm“ /laːm/ (langs a) vs. „Lamm“ /lam/ (churzes a). Je noch dr Sprooch cha d Kwantidäät bi Vokaal oder bi Konsonante e Rolle spiile. Isch e lange Vokaal sproochgschichtlich uus eme churze entstande, redt me von ere Deenig. D Kwantidäät vo Konsonante wird in vile Theorie mit dr Geminazioon[2] gliichgsetzt.
S Alemannische as Kwantidäätssprooch ändere
Lutlig het sich im Früenöihochdütsche s Middeldütsche vor allem dur Verändrige im Vokaalsüsteem vom Alemannische abdrennt und isch vonere "Kwantidäätssprooch" zunere "Akzäntsprooch" worde, wääred s Alemannische nööcher am Middelhochdütsche bliibe isch und d Vokaal-Kwantidääte bhaltet het.
Liddratuur ändere
- Helmut Glück (Hrsg.), mit dr Friederike Schmöe: Metzler Lexikon Sprache. 3., Uflaag. Metzler, Stuttgart/Weimar 2005, ISBN 3-476-02056-8.
- Nikolaj S. Trubetzkoy: Grundzüge der Phonologie. 4. Uflaag. Vandenhoeck & Ruprecht, Göttinge 1967 (1. Uflaag postum Prag 1939).
Fuessnoote ändere
- ↑ E Minimalbaar bestoot us zwäi Wörter mit underschiidlige Bedütige, wo die gliichi Zaal und Räijefolg vo Lut häi und sich nume in äim Lut oder Foneem underschäide.
- ↑ Geminazioon (latiinisch geminare ‚verdobble‘) bezäichnet in dr Linguistik Verdobblige vo Lut oder Wörter und die sproochlige Fenomeen, wo drmit verbunde si, wie z. B. e lengeri Ussprooch.