Astrologii

D Astrologii (altgriech. ἄστρον, astron, „Stärn“, λόγος, logos, „Leer“ - Stärndütig) isch d Dütig vo astronomische Eräigniss und Stärnskonstellazione in Bezug uf irdischi Verheltniss und Vorgäng. Näbe dr „westlige“ Astrologii, wo hüte vor allem in Öiropa und Amerika verbräitet isch, si au die chinesischi und die indischi oder vedischi Astrologii bedütend.

Homo signorum us de Très Riches Heures vom Herzogs von Berry (1412–1416; Chantilly, Musée Condé, Ms. 65, fol. 14 v)

Die westligi Astrologii het iiri Ursprüng in dr vorchristlige Zit z Babylonie und Egüpte. Im hellenistisch brägte griechisch-egüptische Alexandria het si iiri Dütigs- und Berächnigsgrundlaage überchoo, wo mä in Grundzüg au hüte no gseet. D Astronomii as dütigsfreiji Beobachdig und mathematischi Erfassig vom Stärnehimmel isch us ere uusegwaggse, und isch lang für d Astrologii e Hilfswüsseschaft bliibe.

In Öiropa het d Astrologii e Gschicht voller Wäggsel. Wo s Christedum im Römische Riich zur Staatsreligion worde isch, isch si bekämpft und ins Absits drängt worde. Im spooten Middelalter het si aber wider an Reputazion gwunne, und vo dr Rönessans bis zum 17. Joorhundert isch si en anerkennti Wüsseschaft gsi. Mit dr Ufkläärig het si denn in bildete Kräis iiri Plausibilidäät verloore. Erst um 1900 isch wider en ärnsthafts Inträssi an dr Astrologii ufchoo, und sit de spoote 1960er Joor, isch si mit dr New Age-Beweegig in dr westlige Hemisfääre wider seer populäär worde.

D Wüsseschaft luegt d Astrologii hüte vor allem us ere religionswüsseschaftlige und kulturhistorische Perspektive aa. Mä het aber au empirischi Studie gmacht, und s Resultaat vo dene allne isch gsi, ass überbrüfbari Ussaage vo Astrologe statistisch nit signifikant besser zuedräffe as willkürligi Behauptige.

Litratuur

• Nicholas Campion: A History of Western Astrology. 2 Bde., Continuum, London und New York 2008, 2009.
• Hans Jürgen Eysenck, David Nias: Astrologie - Wissenschaft oder Aberglaube? List Verlag, 1987, ISBN 3-471-77417-3.
• Florian Freistetter: Warum Astrologie nicht funktionieren kann. In: Ernst Seidl (Hrsg.): Der Himmel. Wunschbild und Weltverständnis. MUT, Tübingen 2011, ISBN 978-3-9812736-2-5, S. 239–246.
• Ivan W. Kelly: Why Astrology Doesn't Work. In: Psychological Reports. 82 (1998), S. 527–546.
• Otto Lankes: Das Weltbild der Astrologie. Verlag Jos. C. Huber, Diessen 1956.
• Gunter Sachs: Die Akte Astrologie. Goldmann, München 1997.
• Christoph Schubert-Weller: Wege der Astrologie - Schulen und Methoden im Vergleich. Chiron Verlag, Mössingen 2000, ISBN 3-925100-22-9
• Kocku von Stuckrad: Das Ringen um die Astrologie. De Gruyter, Berlin 2000.
• Kocku von Stuckrad: Geschichte der Astrologie. Beck, München 2003, ISBN 3-406-50905-3.

Weblingg

 Commons: Astrologie – Sammlig vo Multimediadateie

 Astrologie im dütschsprochige Wikisource

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Astrologie“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.