Dialäkt: Baseldütsch

Dr Carl Burckhardt (au Karl; * 29. Juni 1795 z Baasel; † 1. Februar 1850 z Pisa) isch e Schwizer Politiker und Jurist gsi.

Dr Carl Buurged-Paravicini
Karl Burckhardt-Paravicini (1795–1850) Jurist, Politiker, Bürgermeister von 1832 bis 1846, Präsident des Zivilgerichts. Familiengrab auf dem Friedhof Wolfgottesacker, Basel. Burckhardt- von Schwengsfeld -Thurneysen-Paravicini-Forcart-Vischer. Christiane Caroline Burckhardt-von Schwengsfeld a Sainte-Marie-aux-Mines (28.3.1728–22.4.1820) a Bale, verheiratet am 28. Juni 1764 mit Leonard Burckhardt (1729–1817)
S Familiegraab uf em Friidhof Wolfgottesacker, Baasel

Si Lääbe ändere

Dr Buurged isch us eme bedütende Baasler Rootsgschlächt gstammt.[1] Er het vo 1814 bis 1820 an de Uniwersidääte vo Häidelbärg, Göttinge, Berlin und Bariis studiert. In de 1820er-Joor het er zum gmässigt liberale Tugendbund z Baasel ghöört. Usserdäm het er as Füerigsperson in dr opposizionelle Gmäinnützige Gsellschaft gulte, wo 1777 gründet worde isch und uf zitgmässi Reforme usgrichdet gsi isch. Won er zrugg y Baasel gsi isch, het men en 1821 zum Bresidänt vom Zivilgricht ernennt, wo in sällere Zit nöiorganisiert worde isch.

Dr Buurged isch 1822 in dr Grooss Root, 1832 in dr Chläi Root und gliichzitig zum Bürgermäister vo Baasel gweelt worde. Är isch im Amt gsi, wo 1833 d Drennig vo Baasel-Stadt und Baasel-Land ändgültig vollzoge worde isch. As Bürgermäister isch er vo 1832 bis 1846 au Daagsatzigsgsandte gsi. Im Zuug vo dr Verfassigskriise vo 1846/1847 het er nüm für d Wiiderwaal kandidiert und isch eso 1846 vom Amt vom Bürgermäister abdrätte. Vor allem am Aafang vo sinere politische Karriere het er sich gegen Aagriff vo de Konserwative müesse weere, am Ändi gege die opposizionelle revoluzionääre Chreft.

Dr Buurged isch noch sim Usdritt us dr Baasler Regierig zum Bresidänt vom Appellazioonsgricht z Baasel gweelt worde. Si Gsundhäit het sich aber verschlächteret und er isch uf Pisa gange, zum sich lo kuriere. Dört isch er am 1. Februar 1850 gstorbe.

Schrifte ändere

  • Geschichte der Baslerischen Gesellschaft zur Beförderung des Guten und Gemeinnützigen während der ersten fünfzig Jahre ihres Bestehens, Neukirch, Basel 1827.
  • Bericht an die Schweizerische Gemeinnützige Gesellschaft über die Strafanstalten in der Schweiz. Züri 1827.

Litratuur ändere

Weblingg ändere

Fuessnoote ändere

  1. Max BurckhardtBurckhardt. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 3, Duncker & Humblot, Berlin 1957, ISBN 3-428-00184-2, S. 35 f.
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Carl_Burckhardt“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.