De Mercurius Channio isch en germanische Gott gsii, wo inere römerzittliche Inschrift gnennt werd. Er werd mitem römische Gott Mercurius gliichgsetzt.

En römische Inschriftestai us de Eifel isch em MERCVRI CHANNINI gwidmet[1]. D Form vom Biiname cha as germanische Dativ vomene n-Stamm bitrachtet werde, so ass de Nominativ *Channio gluutet ha mues. Do de Mercurius bi de Gallier vill miteme Güggel dargstellt werd, cha de Name eventuell »Güggel« bidüüte (westgerm. *hannjo; urgerm. *hanjan; hd. Hahn). Au en Zämehang mitem nordische Gott Hönir isch mögli. Ufgrund vo de Interpretatio Romana chaa agnoo werde, as de Channio e früeni Form vom Wuotan gsii isch.

Quelle ändere

  1. CIL XIII, 7781 Inschrift us Blankenheim, Ahreifel

Büecher ändere

  • Siegfrid Gutenbrunner: Die germanischen Götternamen der antiken Inschriften, Halle (1936).
  • Rudolf Simek: Lexikon der germanischen Mythologie. Stuttgart (3. Ufl.) 2006. ISBN 978-3-520-36803-4.

Lueg au ändere