Max Lobe
| Dialäkt: Undermarkgreflerisch |
Dr Max Lobe (uf d Wält chuu am 13. Jänner 1986 z Douala, Kamerun) isch e schwyzerisch-kamerunische Autor, wu si as Schwaarz, afrikaanisch un queer idäntifiziert. Teemene, wu si dur sy Wäärch zien, sin Schwaarzi afrikaanischi Homosexualiteet, Migrazioon un poschtkoloniaali Stuudie.
Lääbe
ändereD Max Lobe isch anne 2004, mit aachtzee Joor, in d Schwyz zooge, wun er e BA in Kummenikazioon un Schurnalismus (Lugano) un e Master in effetliger Bolitik un Verwaltig (Lausanne) gmacht het. E Zytlang het er im Beraich noohaltigi Entwicklig gschafft. Im Joor 2011 isch sy Debüt L’Enfant du miracle uusechuu[1][2]
Sy dritte Romaan La Trinité Bantoue (dt. Drei Weise aus dem Bantuland) isch as eerschts vu syne Wäärch (vu dr Katharina Triebner-Cabald) iuf Dytsch ibersetz un 2020 vum Bairische Staatsminischterium fir Wisseschaft un Chunscht zue aim vu dr zee beschte Independent Biecher vu Bayern uusglääse woore.[3] Dr Romaan isch staark autebiograafisch gfäärbt un handlet vum Mwána, eme junge Schwaarze, homosexuälle Mann vu Kamerun, wu sy lengerem in dr Schyz läbt. Är het Schwiirigkaite noch em Stuudienabschluss e Aarbet z finde un chunnt dur e Braktikum bi re NGO zue dr Debatte um s Scheefliblakaat. Näbe Xenofoby un Rassismus sin Migrzioon, Homosexualiteet, Partnerschaft, Chranket, Armuet un prekeeri Aarbetsverhältnis zäntraali Teemene.[4][5]
Im Lobe sy vierte Romaan Confidences iber dr Unabhängigkaitschrieg vu Kamerun isch anne 2017 mit em Prix Ahmadou Kourouma uuszaichnet woore.[1] Sy Schryybe isch vu dr Draditzioone vu dr Schwaarze afrikaanische Literatuur un Volksmäärli inschpiriert un au vum reaale Lääbe vu dr Yywanderer*ne in dr Schwyz.[1] Är duet Autorn*ne bewundere wie Aminata Sow Fall, Calixthe Béyala, Birago Diop, aber au Alain Mabanckou, Fatou Diome, Sefi Atta un C. F. Ramuz.[6] E Dail vu syne Wäärch sin uf Änglisch un Iteliäänisch ibersetzt woore. Im Juuni 2022 isch dr Lobe Gascht im Literaarische Colloquium Berlin gsii.[7]
Anne 2019 het dr Lobe s Brojäkt GenevAfrica ins Lääbe gruefe, go Brugge zwische afrikaanische un Schwyzer Autor*ne schlaa. Im Joor 2020 isch mit Genève-Kin 2020: la correspondance e eerschti gmainsaami Brodukzioon vu dr Lyt, wu bishäär bim Brojäkt mitgmacht hän, uusechuu.[8][9]
Uuszaichnige
ändereWäärch
ändere- L’Enfant du miracle. Éditions des sauvages, Gämf 2011, ISBN 978-2-9700583-8-0.
- 39 Rue de Berne. Éditions Zoé, Gämf 2013, ISBN 978-2-88182-884-3.
- La Trinité Bantoue. Éditions Zoé, Gämf 2014, ISBN 978-2-88182-926-0.
- Drei Weise aus dem Bantuland. Aus dem Französischen übersetzt von Katharina Triebner-Cabald. Austernbank Verlag, Minche 2020, ISBN 978-3-946687-02-3.
- Confidences. Éditions Zoé, Gämf 2016, ISBN 978-2-88927-312-6.
- Loin de Douala. Éditions Zoé, Gämf 2018, ISBN 978-2-88927-528-1.
- A Long way from Douala. Aus dem Französischen übersetzt von Ros Schwartz. Small Axes, London 2021, ISBN 978-1-913109-01-1
- (Hg.): Genève-Kin 2020: la correspondance. BSN Press, Lausanne 2020, ISBN 978-2-940648-20-7.
- La Promesse de Sa Phall’Excellence. Éditions Zoé, Gämf 2021, ISBN 978-2-88927-822-0.
Literatuur
ändere- Liria Bakita Moussavou: Les représentations de l’homosexualité dans les littératures francophones contemporaines: entre insultes, silence, transvaluation et sexualité. Analyse de ’Le Flamant noir’ (Berthrand Nguyen Matoko), ’39 rue de Berne’ (Max Lobe), ’Chuchote pas trop’ et ’Portrait d’une jeune artiste de Bona Mbella’ (Frieda Ekotto) et ’La Fête des masques’ et ’Al Capone le Malien’ (Sami Tchak). Dissertation, Universität Grenoble Alpes 2020. Digitalisaat.
- Frieda Ekotto: Framing homosexual identities in Cameroon literature. In: Tydskrif vir letterkunde. Band 53, Nr. 1, 2016, S. 128–137. doi:10.4314/tvl.v53i1.8.
Weblink
ändere
Commons: Max Lobe – Sammlig vo Multimediadateie- Literatuur vum un iiber dr Max Lobe im Kateloog vu dr Dytsche Nazionaalbiblioteek
- Homepage vum Max Lobe
- Websyte vu GenevAfrica
Fueßnote
ändere- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Biography. In: Max Lobe (Homepage). Abgruefen am 22. Juni 2022.
- ↑ Institut français Deutschland: Literarischer Abend mit Max Lobe. In: YouTube. 22. September 2021, abgruefen am 23. Juni 2022.
- ↑ 3,0 3,1 Bayerns Beste Independent Bücher 2020. In: Bayerisches Staatsministerium für Wissenschaft und Kunst. 2020, abgruefen am 22. Juni 2022.
- ↑ Antje Weber: Buchtipp "Drei Weise aus dem Bantuland": Unglück und Glück. In: Süddeutsche Zeitung. 16. Dezember 2020, abgruefen am 23. Juni 2022.
- ↑ Fabian Schäfer: Buchtipp: Schwarz, schwul und ohne Geld in der Schweiz. In: queer.de. 5. Juni 2021, abgruefen am 23. Juni 2022.
- ↑ Literarischer Abend mit Max Lobe. In: Institut français Berlin. 2021, abgruefen am 22. Juni 2022.
- ↑ Max Lobe. In: Literarisches Colloquium Berlin. Abgruefen am 22. Juni 2022.
- ↑ GenevAfrica. In: Max Lobe (Homepage). Abgruefen am 22. Juni 2022.
- ↑ Accueil. In: GenevAfrica. Abgruefen am 22. Juni 2022.
- ↑ Buchpreis für Max Lobe. In: St. Galler Tagblatt. 24. Januar 2014, abgruefen am 22. Juni 2022.
- ↑ Max Lobe. In: Hope Road Publishing. Abgruefen am 22. Juni 2022.
|
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Max_Lobe“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |