Süüferigskommission

Süüferigskommission (hochdütsch: Säuberungskommission, französisch: Commisssion d'Épuration) isch e Bezeichnig für verschiedene Inschtitutione un Verfahre, wo am Änd vom Zweite Wältchrieg un au no in de Johre drnoch gege tatsächlichi oder au numme vermeintlichi Kollaboratör - us dr französische Bevölkerig un us em Verwaltigsapperat - mit de dütsche Nazis oder mit em Reschim vo Vichy g'bildet un duregfiehrt worde sin mit em Ziel, sie als Schandfläck us ihre Positione use z'hole un für ihri Handlige z'beschtrofe. Uf die Wiis, het me dänkt, chönnt wider e "suuferes" Frankrich entschtoh. Am Aafang, direkt noch dr Befreiig vo de Nazis, hänn bsunders viele wildi Süüferige (hochdütsch: wilde Säuberungen, französisch: épurations sauvages) ohni rächtlichi Verfahre gege Denunziante un anderi "Kollaboratör" schtattgfunde, un zue dene het me au vieli Maidli un Fraue zellt, wo ne Verhältnis mit dütsche Soldate gha hänn. Nit immer sin die Vorwürf berächtigt gsi, un die Bschuldigte hän sich gege die Aaklage so guet wie nie chönne wehre. Öffentlichi Bloosschtellige, Beschimpfige un Misshandlige sin an dr Tagesornig gsi, un öbbe 7000 bis 10000 Lüt sin ohni rächtssschtaatliche Prozess umbrocht worde. Die wilde Süüferige sin schpöter nit vo dr französische Juschtiz verfolgt worde.

Französinne, wo mä von ene gsäit het, ass si mit de Nazi kollaboriert häige, si im Summer 1944 gschoore dur d Stroosse vo Baris gfüert worde.

Bal scho (sit Aafang '45) sin aber Regle für formelli Süüferigskommissione im Rahme vo dr legale Süüferig (hochdütsch: legale Säuberung, französisch épuration légale) ufgschdellt worde. Dodebi isch s vor allem um kriminelli Handlige gange (dodezue het au d'Kollobaration vom Vichy-Regime mit de Nazi-Inschtitutione zellt), wo meischdens mit Gfängnis oder in schwere Fälle au lebenslänglich un sogar mit dr Todesschtrof g'ahndet worde sinn (es sin tatsächlich öbbe 800 Exekutione duregfiehrt worde, s het aber au vieli Begnadigunge ge, s prominenteschti Bischpil isch dr Marschall Pétain gsi). In weniger schwere Fäll, oder wenn s um intellektuälli un kulturelle Kollobaration gange n isch, sin die Aaklagte mit em Verluscht vo bürgerliche Ehrerächt (französisch: dégradation nationale) in der Regel uf Zit gschtroft worde. Bi Kriegsgewinnler het mr s Vermöge ganz oder teilwiis iizoge. Iischdellige vo Verfahre oder au Freisprüch sin natürlig au vorcho. Insgsamt het s öbbe 120.000 Verurteilige ge. Zue de Probleme vo de legale Süüferig ghört, ass nit selte friehnere Beamte vom Vichy-Regime uf beide Site vo de Prozess - bii de Aaklagte un bii de Richter un Aakläger - ufträte sin. Au regionali Autonomischte, zuem Bischpiil im Elsass, sin noch em Krieg liicht als Kolloboratör verfolgt worde, au wenn sie in Dischtanz zue de Nazis bliibe sin. E dritts Problem isch, ass vieli iiflussriichi Beschuldigte mit „ächte“ oder gschickt gfälschte „Persilschiine“ (zuem Bischpiil über Unterschtützig vo dr Résistance) oder mit jurischdische Tricks ihri Verfahre henn verzögere oder e Iischtellig vom Prozess henn bewirke chönne. Das het biim Volk de Iidruck verschdärkt, dass au bii der nationale Süüferig wieder emol „s Fätt obe n uf dr Suppe gschwumme isch“.

Literatur ändere

Robert Aron: Histoire de l’épuration, Band 1: De l’indulgence aux massacres, novembre 1942-septembre 1944, Paris: Fayard. 1967; Band 2: Des prisons clandestines aux tribunaux d’exception, septembre 1944-juin 1949, Paris: Fayard, 1969. Band 3-1: Le monde des affaires, 1944-1953, Paris: Fayard, 1974; Band 3-2: Le monde de la presse, des arts, des lettres..., 1944-1953, Paris: Fayard, 1975.