Gabriel Attal
Dr Gabriel Nissim Attal 
[ɡabʁijɛl atal](info) (* 16. März 1989 z’ Clamart, Département Hauts-de-Seine) ìsch a frànzeescher Politiker vu dr Pàrtäi Renaissance. Zitter Janner 2024 ìsch’r Premiarminìschter vum Frànkrììch.
.jpg)
| Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch |
siina politischa Kàrriar ändere
Dr Attal ìsch z’äärscht vu 2006 bis 2016 Àktìwìscht bii dr Soziàlìschta Pàrtäi gsìì. Vu 2012 bis 2017 ìsch’r Mìtglììd vum Kàbinätt vu dr Gsundhaitsminìschtera Marisol Touraine gsìì. Ànna 2014 ìsch’r züasatzlig Gmaindaroot vu Vanves ìm Pàriiser Groossràuim gsìì. Ànna 2016 hàt’r sìch em Emmanuel Macron siinera Pàrtäi „En Marche !“ ààgschlossa; ìn dr Pàrtäi ìsch’r ànna 2018 Wortfiahrer[1] un ànna 2021 Vorschtàndsmìtglììd worra. Ànna 2017 ìsch’r àls Àbgoordnet’r ìn dr Nàzionààlversàmmlung worra ìn dr 10. Wàhlkrais vum Département Hauts-de-Seine. Ìn dr Nàzionààlversàmmlung ìsch’r Mìtglììd ìm Üssschuss fìr kültürälla-n-Ààglaagahaita un Bìldung gsìì.
Ànna 2018 ìsch dr Attal àls Schtààtssekretäär vum Bìlungs- un Jugendsminìschter Jean-Michel Blanquer ìm Kàbinätt Philippe II ärnännt worra — domìt ìsch’r mìt 29. Joohra dr jìnschta Regiarungsmìtglììd ìn dr Gschìcht vu dr Fìmfta Repüblik worra.[2][3][4] Àn dara Schtälla ìsch’r fìr d’ Ärschtällung vum „Àllgmainliga Nàzionààldianscht“ (Service national universel) veràntwortlig gsìì. Ar ìsch d’rnooh vu 2020 bis 2022 Wortfiahrer vum Kàbinätt Castex gsìì. Noh dr Wììderwààhl vum Emmanuel Macron ànna 2022 ìsch dr Attal z’äärscht biigoordnet’r Mìnschter fìr Rachnungspriafung ìm Kàbinett Élisabeth Borne gsìì. Ar ìsch àn dr Pàrlàmantswààhl vu 2022 àls Abgoordnet’r wììdergwählt worra, àwwer hàt dàs Àmt nìt üssiawt, fìr ìn dr Regiarung bliiwa. Ìm Jüüli 2023 ìsch’r àls Bìldungs- un Jugendsminìschter ärnännt worra.
Wu d’ Élisabeth Borne àls Premiarminìschtera z’rucktratta-n-ìsch, hàt dr Schtààtspresidant Emmanuel Macron dr Gabriel Attal àls Premiarminìschter ärnännt. Mìt 34 Joohra-n-ìsch’r dr jìngschta Premiarminìschter ìn dr Gschìcht vu dr Fìmfta Repüblik worra.[5] Ìn siinera Regiarung sìnn vììl weeniger Minìschter gsìì.[6]
Lìteràtüür ìwwer’na ändere
- uff Diitsch
- Gabriel Attal. In: Brockhüüs Enzüklopädii. Brockhüüs (brockhaus.de).
- Matthias Krupa: Gabriel Attal. Jugend an der Macht. In: Die Zeit. 10. Januar 2024 (zeit.de [abgerufen am 3. Februar 2024]).
- Gabriel Attal: Der Heimatverbundene. In: Der Spiegel. Nr. 4/2024, 19. Januar 2024 (spiegel.de [abgerufen am 19. Januar 2024]).
- Oliver Meiler: Gabriel Attal: Klon des Präsidenten. In: Süüddiitscha Zittung. (sueddeutsche.de [abgerufen am 9. Januar 2024]).
- Corina Gall: Frankreichs neuer Regierungschef Gabriel Attal: Ein Aufsteiger wie einst Macron. In: Nöii Zürcher Ziitig. 9. Januar 2024 (Schweizer Hochdeutsch, nzz.ch [abgerufen am 3. Januar 2024]).
- Niklas Bender: Frankreichs neuer Premier. Der Präsident und sein Wiedergänger. In: Frankfurter Allgemeine Zeitung. 10. Januar 2024 (faz.net [abgerufen am 3. Februar 2024]).
- uff Frànzeesch
- Paul Ackermann: Gabriel Attal, le premier ministre de deux arrondissements. In: Le Temps. 9. Januar 2024 (französisch, letemps.ch [abgerufen am 3. Februar 2024]).
- Laurent Telo: Du Parti socialiste à La République en marche, la mue fulgurante de Gabriel Attal. In: M, le magazine du Monde. 13. April 2018 (französisch, lemonde.fr [abgerufen am 3. Januar 2024]).
- Claire Gatinois: Gabriel Attal à Matignon : les coulisses d'une nomination disputée. In: Le Monde. 10. Januar 2024 (französisch, lemonde.fr [abgerufen am 3. Februar 2024]).
- Alexandre Le Drollec: Gabriel Attal, le bon élève de la macronie. In: L’Obs. 4. Dezember 2018 (französisch, nouvelobs.com [abgerufen am 3. Januar 2024]).
- Violaine Morin, Eléa Pommiers: Le passage éclair de Gabriel Attal à l'éducation nationale, ministère du temps long. In: Le Monde. 9. Januar 2024 (französisch, lemonde.fr [abgerufen am 3. Februar 2024]).
- Solenn de Royer: Gabriel Attal à Matignon, la promotion spectaculaire d'un fidèle du chef de l'Etat. In: Le Monde. 9. Januar 2024 (französisch, lemonde.fr [abgerufen am 3. Februar 2024]).
- Anne-Sophie Damecour: « Sa force, son ancrage local » : Gabriel Attal, le conseiller municipal de Vanves devenu Premier ministre. In: Le Parisien. 9. Januar 2024 (französisch, leparisien.fr [abgerufen am 3. Februar 2024]).
- Mathilde Siraud: Gabriel Attal, un présidentiable propulsé à Matignon. In: Le Point. 9. Januar 2024 (französisch, lepoint.fr [abgerufen am 3. Februar 2024]).
- Jean-Baptiste Daoulas: De porte-parole à Premier ministre : la voie loyale de Gabriel Attal. In: Libération. 9. Januar 2024 (französisch, liberation.fr [abgerufen am 3. Februar 2024]).
Weblìnks ändere
Commons: Gabriel Attal – Sammlig vo Multimediadateie- dr Gabriel Attal ìn dr Àbgoordneta-Dààtabànk vu dr Nàzionààlversàmmlung (frànzeesch)
- dr Gabriel Attal ìn dr Dààtabànk Sycomore vu dr Nàzionààlversàmmlung (frànzeesch)
- dr Gabriel Attal bii dr Haute Autorité pour la Transparence de la Vie publique (frànzeesch)
- dr Gabriel Attal bii vie-publique.fr (frànzeesch)
- dr Gabriel Attal in de Internet Movie Database (änglisch)
Ainzelnoohwiisa ändere
- ↑ Bruno Jeudy: Gabriel Attal, la voix des « Marcheurs ». In: Paris Match. 28. Dezember 2017, S. 23 (französisch, parismatch.com).
- ↑ Alexandre Lemarié: Gabriel Attal, secrétaire d’Etat auprès de Blanquer. In: Le Monde. 16. Oktober 2018, abgruefen am 3. Februar 2024 (französisch).
- ↑ Amélie Petitdemange: Gabriel Attal : un vingtenaire débarque dans le gouvernement. In: Les Échos. Archiviert vom Original am 9. Januar 2024; abgruefen am 3. Januar 2024 (französisch).
- ↑ Gabriel Attal, plus jeune ministre de la République. In: L’Express. 16. Oktober 2018, abgruefen am 3. Februar 2024.
- ↑ Gabriel Attal devient le plus jeune Premier ministre de la Ve République. France Inter, 9. Januar 2024, abgruefen am 3. Februar 2024 (französisch).
- ↑ Michaela Wiegel: Neue französische Regierung. Attal verkleinert Kabinett deutlich. In: Frankfurter Allgemeine Zeitung. 11. Januar 2024, archiviert vom Original am 3. Februar 2024; abgruefen am 3. Januar 2024.