Lischte vo de Bischöf vo Konschtanz

Die Lischte vo de Bischöf von Konschtanz füert d Fürschtbischöf vom Bischtum Konschtanz uf.

Bsunders für d Früezyt vom Bischtum, wo i s spate 6. Jahrhundert datiert wird, sind d Näme und d Date nid ganz gsicheret.^[1]

d Bischöf vo Konschtanz ändere

Nr.	Bischof	vo	bis	Beschribig	Wappetafle (Stiehle, 19. Jh.)
001	Bubulcus	515	534	dr erscht Bischof vo Vindonissa (Bischtum Windisch-Konschtanz) (517–534)
002	Cromatius	534	552	dr letscht Bischof vo Vindonissa (Bischtum Windisch-Konschtanz) (534–562)
003	Maximus	Ende 6. Jh.		dr erscht Bischof vo Konstanz bi de Gründig vom Bischtum Konschtanz um 585/590
004	Ruodelo	um 583	um 589
005	Ursinus	um 589	um 600
006	Gaudenz	um 612/13
007	Johann I.	zw. 615 u. 629/639?
008	Martianus	zw. 629 u. 639
009	Othardus	Mitte 7. Jh.
010	Pictavus	Mitti 7. Jh.
011	Severius	Mitti 7. Jh.
012	Astropius	Mitti 7. Jh.
013	Johann II. (?)	Mitti 7. Jh.
014	Boso	2. Hälfti 7. Jh.
015	Gandolf	2. Hälfti 7. Jh.
016	Fidelis	2. Hälfti 7. Jh.
017	Theobald (?)	2. Hälfti 7. Jh.
018	Audoin		bis 736
019	Arnefrid	736	746	Arnefried-Ernfried; Abt vom Chloschter Riichenau (726-746)
020	Sidonius	746	760	Abt vom Chloschter Riichenau (746–760)
021	Johannes II.	760	782	Abt vom Chlooschter Sanggalle (759–782); Abt vom Chloschter Riichenau (760–782)
022	Egino	782	811
023	Wolfleoz	811	838 (839)	au Abt vom Chlooschter Sanggalle (812–816)
024	Salomo I.	838 (839)	871
025	Patecho	871	?
026	Gebhard I.	?	875
027	Salomo II.	875 (876?)	889
028	Salomo III. vo Ramschwag	890	919	vermuetli isch dänn d Krypta vom Münschter bout worde
029	Noting von Konstanz	919/920	934
030	Konrad I. vo Altdorf	934	975	Bau vo dr Mauritiusrotunde; Chilegründige; Heiligsprächig 1123
031	Gaminolf	975	979
032	Gebhard II. vo Bregänz	979	995	Gründig vom Chloschter Petershuuse; Heiligsprächig 1134
033	Lambert	(995)	1018	S Münster chunt es ottonischs Quärhuus über
034	Rudhart	1018	1022
035	Heimo	1022	1026
036	Warmann (Warmund) vo Dillinge	1026	1034
037	Eberhard I.	1034	1046		Wappen "Rohrdorf" (unhistorisch)
038	Theoderich	1047	1051
039	Rumold	1051	1069	em Münster sis Hauptschiff wird nöi bout
040	Karl	1069	1071	Rücktritt
041	Otto I. vo Lirheim	1071	1086	1080 im Inveschtiturstriit vom Papscht abgsetzt
042	Bertolf	1080	(1084)	päpstlich
043	Gebhard III. vo Zäringe	1084	1110	päpstlich
044	Arnold vo Heiligeberg	1092	1112	kaiserlich
045	Ulrich I. vo Kiburg-Dillinge	1111	1127
046	Ulrich II.	1127	1138	Rücktritt
047	Hermann I. vo Arbon	1138	1165
048	Otto II.	1165	1174	Rücktritt
049	Berthold vo Bußnang	1174	1183
050	Hermann vo Fridinge	1183	1189
051	Diethelm vo Chrenkinge	1189	1206
052	Werner vo Staufe	1206	1209
053	Konrad II. vo Tägerfälde	1209	1233
054	Heinrich vo Tanne	1233	1248
055	Eberhard II. vo Waldburg	1248	1274
056	Rudolf I. vo Habsburg-Laufeburg	1274	1293
057	Fridrich I. vo Zollere	1293	1293	Rücktritt
058	Heinrich II. vo Chlingebärg	1293	1306	Doppelwahl: Rudolf vo Hewen und Ludwig vo Strassberg
059	Gerhard von Bevar	1307	1318	Doppelwahl: Konrad vo Klingebärg (Rücktritt) und Heinrich vo Wärdeberg (git uf)
060	Konrad vo Chlingebärg	1318	1319	Elekt
061	Rudolf II. vo Montfort	1322	1334
062	Albrecht vo Hohebärg	1334	1335	Doppelwahl
063	Niklaus vo Frauefäld	1334	1344
064	Ulrich Pfefferhard	1345	1351
065	Johann Windlock	1352	1356	ermordet
066	Albrecht vo Hohebärg	1356	1357	Doppelwahl
067	Ulrich vo Fridinge	1356	1357
0	Leopold vo Bebeburg	1357		Bischof vo Bambärg, lehnt d Wahl ab
068	Heinrich III. vo Brandis	1357	1383
069	Mangold vo Brandis	1384	1385	Bischof vom Papscht zue Avignon
070	Niklaus vo Rieseburg	1384	1387	Bischof vom Papscht zue Rom, Rücktritt
071	Heinrich vo Bayler	1387	1388	Bischof vom Papscht zue Avignon
072	Burkard I. vo Hewen	1387	1398	bis 1388 Verweser; Bischof vom Papscht zue Rom
073	Fridrich II. vo Nälleburg	1398		Bischof vom Papscht zue Rom; Rücktritt
074	Marquard vo Randegg	1398	1406	vorhär Bischof vo Minde
075	Albrecht Blarer	1407	1410	Rücktritt
076	Otto III. vo Hachberg	1410	1434	Konzil vo Konschtanz (1414–1418); Rücktritt
077	Fridrich III. vo Zollere	1434	1436
078	Heinrich IV. vo Hewe	1436	1462	Administrator vom Bischtum Chur
079	Burkhard II. vo Randegg	1462	1466
080	Hermann III. vo Breitelandebärg	1466	1474
081	Ludwig vo Fryburg	1474	1481	Konschtanzer Bischtumsstriit; Kandidat vom Papscht
082	Otto IV. vo Sunnebärg	1474	1491	Konschtanzer Bischtumsstriit; Kandidat vom Domkapitel und vom Kaiser
083	Thomas Berlower	1491	1496	au Thomas von Cilli; kaiserlige Protonotar und Rat, Dompropscht zue Konschtanz und Wien, Bysitzer vom Chammergricht
084	Hugo vo Hohelandebärg	1496 1531	1529 1532	Wäge de Reformation 1526 furt vo Konschtanz i di nöi Residänz z Meersburg, Rücktritt 1529, wägem Tod vom Nachfolger nomal 1531 bis 1532
085	Balthasar Merklin	1530	1531
086	Johannes vo Lupfe	1532	1537
087	Johann vo Weeze	1537	1548	De Abttitel vom Chloschter Riichenau gaat an Bischof vo Konschtanz
088	Christoph Metzler	1549	1561
089	Markus Sittikus vo Hohenems	1561	1589	Rücktritt
090	Andreas vo Öschtriich	1589	1600	Aasidlig vo Jesuite
091	Johann Georg vo Hallwyl	1601	1604	gilt als Reformbischof
092	Jakob Fugger	1604	1626
093	Sixt Werner Vogt vo Altesumerau und Prasbärg	1626	1627
094	Johann vo Waldburg	1627	1644
095	Franz Johann Vogt vo Altesumerau und Prasbärg	1645	1689
096	Marquard Rudolf vo Rodt	1689	1704
097	Johann Franz II. vo Stauffebärg	1704	1740	Rücktritt; Baubeginn vom Meersburger «Neue Schloss», au Fürschtbischof vo Augsburg
098	Damian Hugo Philipp vo Schönborn-Buechheim	1740	1743	au Fürschtbischof von Schpeyer, dr Bau vom Meersburger Neue Schloss gaat wyter
099	Kasimir Anton vo Sickinge	1743	1750	dr Bau vom Meersburger Neue Schloss gaat wyter
0100	Franz Konrad vo Rodt	1750	1775	Kardinal; s Meersburger Neue Schloss wird fertig
0101	Maximilian Christoph vo Rodt	1775	1799
0102	Karl Theodor vo Dalbärg^[2]	1799	1817	au Bischof vo Worms, Rägeschburg und Mainz, Fürscht vo Aschaffeburg, Großherzog vo Frankfurt
0103	(Ignaz Heinrich vo Wessebärg)^[3]			1817 zum Kapitularvikar und Bistumsverweser gwählt; d Wahl isch vom Papst Pius VII. allerdings nie anerchännt worde; und s Bistum isch 1821 ufglöst worde.^[4]

Lueg au ändere

Literatur ändere

Verzeichnisse der deutschen Bischöfe seit dem Jahr 800 nach Chr. Geb. (Ernst Friedrich Mooyer, Hrsg.), Minden 1854, Digitalisat, S. 30-31.
Elmar L. Kuhn, Eva Moser, Rudolf Reinhardt, Petra Sachs im Auftrag der Erzdiözese Freiburg (Hrsg.): Die Bischöfe von Konstanz. 2 Bände. Gessler, Friedrichshafen 1988, ISBN 3-922137-48-2.
Helmut Maurer: Konstanz im Mittelalter (3 Bände), Band 2, Vom Konzil bis zum Beginn des 16. Jahrhunderts. In: Geschichte der Stadt Konstanz. Stadler, Konstanz 1989, ISBN 3-7977-0224-8.
Helmut Maurer: Die Bischöfe vom Ende des 6. Jahrhunderts bis 1206 (= Germania Sacra. Die Bistümer der Kirchenprovinz Mainz. Band 5). De Gruyter, Berlin 2003, ISBN 3-11-017664-5 (Digitalisat – Im Buch fälschlich als Band 2 bezeichnet.).

Weblink ändere

Commons: d Bischöf vo Konstanz – Sammlig vo Multimediadateie

Wappe vo de Bischöf vo Konstanz

Fuessnoote ändere

↑ Die Lischte stützt sich uf Date vo Kuhn u. a. (1988); für die früene Bischöf bis zum Salomo II. isch die revidierti Fassig vo Maurer (1989) übernuu worde.
↑ Manfred Weitlauff: Dalberg als Bischof von Konstanz und sein Konstanzer Generalvikar Ignaz Heinrich von Wessenberg. In: Karl Hausberger (Hrsg.): Carl von Dalberg. Der letzte geistliche Reichsfürst. Schriftenreihe der Universität Regensburg, 22. Regensburg 1995, S. 35–58.
↑ * Victor Conzemius: Liste der Bischöfe von Konstanz In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.
↑ Franz Xaver Bischof: Das Ende des Bistums Konstanz. Hochstift und Bistum Konstanz im Spannungsfeld von Säkularisation und Suppression (1803/03 – 1821/27. Münchener Kirchenhistorische Studien, Bd. 1. Stuttgart, Berlin, Köln 1989.

[Quelle-1] Die Lischte stützt sich uf Date vo Kuhn u. a. (1988); für die früene Bischöf bis zum Salomo II. isch die revidierti Fassig vo Maurer (1989) übernuu worde.

[2] Manfred Weitlauff: Dalberg als Bischof von Konstanz und sein Konstanzer Generalvikar Ignaz Heinrich von Wessenberg. In: Karl Hausberger (Hrsg.): Carl von Dalberg. Der letzte geistliche Reichsfürst. Schriftenreihe der Universität Regensburg, 22. Regensburg 1995, S. 35–58.

[3] * Victor Conzemius: Liste der Bischöfe von Konstanz In: Historisches Lexikon vo dr Schwiiz.

[4] Franz Xaver Bischof: Das Ende des Bistums Konstanz. Hochstift und Bistum Konstanz im Spannungsfeld von Säkularisation und Suppression (1803/03 – 1821/27. Münchener Kirchenhistorische Studien, Bd. 1. Stuttgart, Berlin, Köln 1989.

[1]

[2]

[3]

[4]