Clemens vu Rom
Dr Clemens I., au Clemens Romanus bzw. Clemens vu Rom (* um 50 z Rom; † 97 (oder 101) z Rom oder uf dr Krim), wird zue dr Apostolische Väterne zellt. Är isch as Bischof vu Rom dr zweet oder dritt Noofolger vum Aposchtel Petrus gsii. Är isch dr Verfasser vum erschte Clemensbrief un di erscht wichtig Gstalt vum Chrischtetum noch em Paulus vu Tarsus, wu s umfangrychers un sicher Quällematerial vun ere z Verfiegig stoht.
Läben un Wirke
ändereIber sy Läben isch wenig bekannt. Vermuetlig isch er e hellenistische Jud gsii mit ere guete Chänntnis vu dr Schrifte un ere guete philosophische Bildig. Sy Amtszyt as Bischof wird af 88 bis 97 datiert, was aber uusicher isch.
In dr Lischt vu dr Bischef vu Rom wird er noch em Petrus un em Linus, aber vor em Anaklet as dritte (noch em Augustinus un em Optatus vu Mileve) bzw. noch em Anaklet as vierte (noch em Irenäus vu Lyon) ufgfiert. E Dail Forscher nämmen aa, ass er zue dr Dienschaft vum Titus Flavius Clemens ghert ghaa het, eme anne 95 wäge „Gottlosigkait“ hiigrichtete Vetter vum Chaisers Domitian. Anderi halte sogar ne Identitet vu dr beede fir megli, wie s Pseudoklementinische Homilien us em 3. Johrhundert nochlege.[1] Dr Clemens sei mit e Hufe wichtige Mannen us dr chaiserlige Familie verwandt gsii sei, un sy Vater sei mit em Chaiser zämmen ufgwachse.[2] Mer cha dr Clemens vu Rom nit mit em Clemens us em Philipperbrief (Phil 4,3 EU) identifiziere, wie s Origenes due het.
In syre Wirkigszyt solle si fierendi Aagherigo vum remische Adel un vum Chaiserhuus em chrischtlige Glaube zuegwändet haa. Noch em Tertullian soll dr Apostel Johannes au um des Zyt z Martyrium erlitte haa.
D Chilche San Clemente z Rom soll iber dr Fundamänt vu sym Wohnhuus stoh.
Clemens-Brief
ändereDr Clemens isch dur dr speter vyl gläse erscht Clemensbrief bekannt wore. Dr lang Brief bstoht us 65 Kapitel. Dodin bschrybt er d Situation vu dr remische Gmai am Änd vum erschte Johrhundert, wu au unter dr Verfolgig fescht im Glaube un dr Liebi zämmeghebt heb. Dr Brief dokumentiert dr seli frie judikativ Yyfluss vu dr Bischef vu Rom uf anderi Gmaine oder zmindescht dr Versuech doderzueu. Är isch fir d Gschicht vum Papschttum vu großen Inträssi. Dr Clemens mahnt draa, „ass dr ainzelne Glider vum Lyyb Christi no dr empfangene Beruefig verschideni Dienscht un Ufgabe zuecheme. D Unterschaidig vu dr hierarchischen Ämter vu dr Dienscht vu dr Glaibe stellt doderby kai Bromläm dar.“[3] Zum erschte Mol in dr chrischtlige Literatur brucht dr Clemens dr griechisch Uusdruck laikos (Laie), was Glid vum laos (Volk vu Gott) bedytet. Abgfasst woren isch dr Brief wahrschyns churz no dr Verfolgig dur dr (95–96 n. Chr.). Aaloss derzue hän d Wirren in dr Gmai vu Korinth gee; e Dail jingeri Mitglider vu dr Gmai sin gege di Eltschte (Presbyter) ufgstanden un hän si us ihre Stellig drängt.
Anderi em Clemens zuegschribene Brief gälten alli as nit authentisch. Dr zweet Clemensbrief isch, au wänn er nit vum Clemens stammt, ainewäg as eltschti erhalte nooteschtamäntli chrischtli Bredig.
Legänd un Verehrig
ändereIm 9. Johrhundert isch d Legänd populär wore, ass dr Clemens as Märtyrer uf dr Krim gstorbe sei, friejeri Quälle schryben ihm dergege ne natyrlige Dod zue. No dr Legänd isch dr halig Clemens an eme Anker im Meer versänkt wore. Am Meeresbode sei e Tempel entstande, wu syni Bai ufbhalte wäre. Aimol im Johr heb si s Meer uf wundersami Wys dailt un dr Pilger e Wäg zum Grabtempel megli gmacht. S het sogar ghaiße, emol sei e chlai Chind vu dr Meuter im Tempel vergässe wore un sei derno ai Johr speter wider uuversehrt uusechuu.
Sy evangelische, anglikanische un remisch-katholische Gedänkdag isch dr 23. Novämber, dr Dag vu syre Lycht, wu au Ankerdag gnännt wird. Dernäbe git s d Gedänkdag 24. Novämber (orthodox un armenisch), dr 25. Novämber (orthodox un koptisch), un dr 4. Jänner, dr 22. April un dr 10. Septämber (orthodox).
In Bilder wird dr Clemens vylmol mit eme Anker un eme Fisch dargstellt, mänkmol au mit eme zuesätzlige Miilistai, ere Quälle oder eme Buech.
Dr Clemens isch Patron vu
Literatur
ändere- Friedrich Wilhelm Bautz: CLEMENS I. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 1, Hamm 1975, Sp. 1048–1049.
- Karlmann Beyschlag: Clemens Romanus und der Frühkatholizismus. Untersuchungen zu I Clemens 1-7. BHTh 35 , Tübingen: Mohr 1966, ISBN 978-3-1610-1832-9.
- Johannes Hofmann: Unser heiliger Vater Klemens. Ein römischer Bischof im Kalender der griechischen Kirche, Trier 1992.
- Douglas Powell: Clemens von Rom, in: Theologische Realenzyklopädie, Bd. 8, S. 113-120.
- Mario Ziegler: Successio. Die Vorsteher der stadtrömischen Christengemeinde in den ersten beiden Jahrhunderten. Habelt, Bonn 2007, ISBN 978-3-7749-3496-2.
Weblink
ändere- Ökumenisches Heiligenlexikon
- Ytrag in d Catholic Encyclopedia, Robert Appleton Company, New York 1913 (änglisch)
- Clemens-Brief (Online-Text)
- Bibliothek der Kirchenväter
Fueßnote
ändere- ↑ Robert Eisenman: Jakobus, der Bruder von Jesus, München 1997, S. 419, 790.
- ↑ Pseudoclemens, H IV 7.2 u. H XII 8.2, in: Wilhelm Schneemelcher (Hrsg.): Neutestamentliche Apokryphen II (1997), S. 471 u. 461. Do haißt dr Chaiser aber Tiberius.
- ↑ Benedikt XVI., in: Radio Vatikan, Christen haben zweite Autorität Archivlink (Memento vom 11. Oktober 2007 im Internet Archive) 7. März 2007.
Vorgänger Anaklet |
Bischof vu Rom ca. 88–97 |
Nochfolger Evaristus |
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Clemens_von_Rom“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |