Hoochgebirg

E Hoochgebirg isch e Massenerheebig vo dr Ooberflechi vo dr Ärde (Gebirg) wo mindestens 1000 Meter hööcher isch as d Eebeni und bsundrigs usbrägti Gländforme het (Rölief mit gääche Abhäng, Felsregioone, wo d Landschaft brääge und schroffe Gipfel oder Groot), und wo die natüürligi Vegetazioon sich klaar vo der Umgääbig underschäidet und mäistens in meereri Hööchistuefe cha gliideret wärde.

Dr Aneto in de Pürenääe

Dr Alpamayo in de zentraalperuanische Ande

Dr Fitz Roy in de patagoonische Ande

E Wiiler in dr subalpine Stuefe

E Definizioon, wo wüsseschaftlig allgemäin anerkennt isch, git s wäge de vile Abwiichige und Bsunderhäite nit. In de Geowüsseschafte wiist mä doorum hüte hüfig uf verschidnigi Definizioonsaasätz aane.

Liddratuur

• Conradin Burga, Frank Klötzli, Georg Grabherr (Uusegääber): Gebirge der Erde – Landschaft, Klima, Pflanzenwelt. Ulmer, Stuttgart 2004, ISBN 3-8001-4165-5.
• C. Rathjens: Geographie des Hochgebirges. Teil 1: Der Naturraum. Teubner, Stuttgart 1982, ISBN 3-519-03419-0.
• A. R. Stahr, T. Hartmann: Landschaftsformen und Landschaftselemente im Hochgebirge. Springer, Berlin 1999, ISBN 3-540-65278-7.
• C. Troll: Vergleichende Geographie der Hochgebirge der Erde in landschaftsökologischer Sicht. In: Geographische Rundschau. 27, 1975, S. 185–198.