Alemannische Wikipedia

Léa Salamé

frànzeesch-libàneesischa Rundfunk- un Farnsahschurnàlischta

D’ Léa Salamé Fr-Léa Salamé.ogg [lea salame](info) (bìrgerlig d’ Hala Salamé; * 27. Oktoower 1979 z’ Beirut) ìsch a frànzeesch-libàneesischa Rundfunk- un Farnsahschurnàlischta. Bekànnt ìsch sa vor àllem àls Moderàtoorin vu dr Morgasandung uff France Inter so wia vu verschìedena politischa Sandunga-n-àm Farnsah.

d’ Léa Salamé ànna 2022
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

ìhra Laawa un Kàrriar

ändere

Kìnderjoohra un Bìldung

ändere

D’ Hala Salamé-n-ìsch ànna 1979 ìn dr libàneesischa Hàuiptschtàdt Beirut uff d’ Walt kumma. Sa ìsch d’ Tochter vum libàneesischa Politolog un ehamààliga Kültüürminìschter Ghassan Salamé.[1] Ìhra Müatter, d’ Mary Boghossian, schtàmmt vun Àrmenia[2] un ìsch d’ Schwaschter vu da Diàmantahandler Jean un Albert Boghossian.[1] Obwohl baida Äältra Chrìschta sìnn, hàt d’ Fàmìlia wahrem Bìrgerkriag ìm moslämischa Viartel ìm Wäscht-Beirut glabt.[3] Wu d’ Léa fìmf Joohra àlt gsìì-n-ìsch, hàt d’ Fàmìlia wagem Kriag s’ Libànon fàraloh. Sa hàt sìch ìm 16. Arrondissement vu Pàriis ìm Frànkrììch nìedergloo.[3][4] Mìt 11 Joohra hàt d’ Léa Salamé d’ frànzeescha Schtààtsààgheerigkait bikumma.[3][5] Ìhra jìngera Schwaschter, d’ Louma Salamé, ìsch Laitera vu dr Schtìftung Boghossian-Villa Empain z’ Brüssel.[6]

D’ Léa Salamé-n-ìsch z’äärscht ìns Gymnààsium Saint-Louis-de-Gonzague[7] un ìn d’ Elsassischa Schüal[8] z’ Pàriis gànga. Drnooh hàt sa Racht àn dr Üniwärsitäät Panthéon-Assas gschtudiart,[9] wia àui bis 2002 àn dr Ìnschtitüüt fìr politischa Schtudia z’ Pàriis[2][10] un àn dr Üniwärsitäät vu New York ànna 2001. Ìn da Terrorààschlaag àm 11. Septamber 2001 ìsch sa liicht verlätzt worra.[4][11] Wia-n-ìhra Vàtter ìhr ämpfoohla hàt, hàt d’ Salamé a Pràktikum biim frànzeescha politischa Farnsahkànàl LCP AN/Public Sénat gmàcht, wu sa vum berìahmta Schurnàlischt Jean-Pierre Elkabbach bìldet worra-n-ìsch.[3] Mìt ìhm hàt sa uff LCP ìhra äärschta Sandung moderiart, Paroles du monde.

äärschta Schrìtta-n-àm Farnsah

ändere

Àb Dezamber 2006 hàt d’ Salamé fìr dr Farnsahkànàl France 24 gschàfft, wo grààd grìnda worra gsìì-n-ìsch.[4] Doo hàt sa d’ Noohrìchta-Sandung vum 21 Ühr bis àm Mìtternàcht moderiart, un drnooh vum 20 Ühr bis àm Mìtternàcht àb Oktoower 2010.[12]

Àb’m Andsjoohr 2010 ìsch sa uff’m Noohrìchta-Kànàl I-Télé gsìì.[13] Ìm Janner 2011 hàt sa zamma mìt’m Michel Dumoret d’ politischa Sandung Élysée 2012 fìr d’ Presidàntschàftswàhl vu 2012 moderiart.[14] Àb Septamber 2011 hàt sa zamma mìt’m Fauvelle d’ Nochrìchta-Sandung vum 17 bis 20 Ühr moderiart;[15] àb Septamber 2012 ìsch dia Sandung vum 18 bis 22 Ühr gsìì.[16] Drzüa hàt sa àb 2012 d’ taagliga Debàtta-Sandung On ne va pas se mentir uff I-Télé moderiart.[17] Ìm Joohr 2013 hàt sa uff’m saalwa Kànàl d’ Debàtta-Sandung Ça se dispute moderiart, wu dr Éric Zemmour un dr Nicolas Domenach mìtgmàcht hann.

Ìm Àuigscht 2014 ìsch d’ Salamé Schurnàlischta bii dr Sandung On n’est pas couché vum Laurent Ruquier uff France 2 gsìì. Doo hàt sa d’ Natacha Polony ärsätzt.[18] Ìn dara Sandung ìsch sa ànna 2014/15 zamma mìt’m Aymeric Caron z’ sah gsìì, un drnooh mìt’m Yann Moix ànna 2015/16. Sa hàt positiiwa Kritik bikumma.[19]

Àm 14. Àwrìl 2016, wu sa mìt’m frànzeescha Schtààtspresidànt François Hollande fìr d’ Sandung Dialogue citoyens ìwwer d’ Flìchtlingskriisa-n-ìm Öiropà grädd hàt, hàt d’ Salamé ìm Presidànt gsajt: „ìsch dàs a Schärtz?“[20] D’ Salamé-n-ìsch kritisiart worra, dänn sa säjg „züa ààgrìffend“ un pàrtäiisch gsìì.[21][22][23]

Àm 15. Septamber 2016 ìsch sa Moderàtoora vu L’Émission politique uff France 2 worra; bis 2017 hàt sa dia Sandung zamma mìt’m David Pujadas moderiart, un drnooh allai. Àm 19. Septamber 2019 ìsch daa Progràmm mìt dr politischa Sandung Vous avez la parole ärsätzt worra, wo d’ Salamé zamma mìt’m Thomas Sotto moderiart hàt.

Naawadràà hàt d’ Salamé àb’m 28. Septamber 2016 d’ kültürälla Sandung Stupéfiant ! moderiart, wo z’äärscht dräimol pro Monet uff France 2 üüssgschtrààhlt worra-n-ìsch,[24] un drnooh vu Zitt zu Zitt uff France 5 àb Septamber 2019.

àb 2017: uff France Inter un àm Farnsah

ändere

Vum 25. Àuigscht 2014 bis ìm Joohr 2017 hàt d’ Salamé d’ Interview àm 7 Ühr 50 ìn dr Morgasandung 7/9 vum Patrick Cohen uff’m Radioprogràmm France Inter moderiart.[25][26] Wu dr Cohen z’rucktratta-n-ìsch, ìsch d’ Salamé ànna 2017 Moderàtoora vu dr Morgasandung worra, zamma mìt’m Nicolas Demorand.[27] Ìm Sommer 2019 un 2020 ìsch uff France Inter d’ wuchentliga Sandung Femmes puissantes („Machtiga Fràuija“) gsìì, wu sìch d’ Léa Salamé mìt wiibliga Pärseenligkaita unterhàltet hàt, wia dr Delphine Horvilleur, dr Béatrice Dalle, dr Leïla Slimani, dr Bettina Rheims, dr Carla Bruni-Sarkozy, dr Amélie Mauresmo un dr Christiane Taubira.[28][29][30] Dia Unterhàltunga sìnn ìm Septamber 2020 un ìm Nowamber 2021 ìn zwai Biacher veräffentligt worra.[31][32][33] Ìm Hornung 2021 hàt züadam d’ Salamé fìr France Inter a Folga vu dr Kìndersandung Léo et le chat de la plage („dr Leo un d’ Kàtz àm Schtrànd“) gschrìewa.[34]

Àm 19. Janner 2017 hàt d’ Salamé zamma mìt’m David Pujadas un em Fabien Namias d’ drìtta Debàtta vor dr soziàlischta-n-Ürwàhl moderiart.[35] Àm 20. Àwrìl 2017 hàt sa zamma mìt’m Pujadas d’ Sandung 15 minutes pour convaincre uff France 2 moderiart, wu-n-àlla Kàndidààta àn dr Presidàntschàftswàhl vu 2017 ìn a pààr Mìnüüta ìhra Progràmm vorgschtällt hann.[36] Àm 20 Àwrìl 2022 hàt d’ Salamé zamma mìt’m Gilles Bouleau d’ wìchtiga Debàtta zwìschem Emmanuel Macron un dr Marine Le Pen vor’m zwaita Wàhlgàng vu dr Presidàntschàftswàhl moderiart.

Ìn dr Salamé ìhra Gfährter Raphaël Glucksmann hàt sìch fìr d’ Öiropàwàhl vu Mai 2019 uffgschtällt. Àlso hàt d’ Salamé àm 15. März 2019 verkìndigt, àss sa vu dr Farnsahsandung L’Émission politique un vu dr Morgasandung vu France Inter zittawiiss z’rucktratta wìrd,[37] fìr „jeglicher Verdàcht um Ìntrassa-n-üüssanàndersätzung vermaida“. Sa ìsch àwwer bii dr Sandung Stupéfiant ! blìewa. Nohdam àss dr Glucksmann gwählt worra-n-ìsch, ìsch d’ Salamé àm 27. Mai 2019 uff France Inter z’ruckkumma.[38][39]

Àb Septamber 2021 ìsch nochamol d’ Salamé zamma mìt’m Laurent Ruquier uff France 2 z’ sah gsìì, ìm Talk-Show On est en direct.

d’ Üüsszaichnunga, wo sa bikumma hàt

ändere

Ànna 2014 ìsch d’ Léa Salamé vum frànzeescha-n-Ufflààg vum Mannermàgàzin GQ àls „Fràui vum Joohr“ ärnännt worra.[40] Ànna 2015 hàt sa dr frànzeescha Philippe-Caloni-Priis fìr d’ „bäschta-n-Interviewera vum Joohr“ bikumma.[41]

ìhra Priwààtlaawa

ändere

Sitter 2016 labt d’ Léa Salamé zamma mìt’m Essayischt un Politiker Raphaël Glucksmann.[42] Àm 12. März 2017 ìsch ìhra Suhn Gabriel uff d’ Walt kumma.[43]

D’ Salamé-n-ìsch pràktiziarenda melkitischa Kàtholika. Jeedsjoohr raist sa uffs Haimetdorf vun ìhrem Vàtter ìm Libànon.[3][44]

Weblìnks

ändere
  Commons: Léa Salamé – Sammlig vo Multimediadateie

Ainzelnoohwiisa

ändere
  1. ↑ 1,0 1,1 Clio Weickert: Impertinente, exigeante et "virevoltante", le style Léa Salamé. In: 20 minutes. 15. April 2016, abgruefen am 16. April 2016 (französisch).
  2. ↑ 2,0 2,1 Qui es-tu, Léa Salamé ? In: Les Inrockuptibles. 17. September 2013, abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Alexandre Le Drollec: Léa Salamé : "Contrairement à Zemmour et Polony, je ne suis pas une idéologue". In: TéléObs. 26. September 2014, abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Alain Constant: Léa Salamé l'intrépide. In: Le Monde. 16. Mai 2014, Télévision, S. 7 (französisch, lemonde.fr).
  5. ↑ Blaise de Chabalier: Léa Salamé dans le grand bain. In: Le Figaro. 31. August 2014, Le Figaro et vous, S. 16 (französisch).
  6. ↑ JV Juliette et Victor Magazine: Français d'ici: Louma Salamé. In: jvmagazine.be. Archiviert vom Original am 3. März 2022; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  7. ↑ Caroline Rochmann: Léa Salamé sur un petit nuage - De France Inter à "On n’est pas couché". In: Paris Match. 9. September 2015, S. 88–91 (französisch, parismatch.com [abgerufen am 18. Mai 2022]).
  8. ↑ Vincent Cocquebert: Les anti-bimbos de l'info. In: GQ. Nr. 78, August 2014, S. 35 (französisch).
  9. ↑ « On n'est pas couché » : Léa Salamé succède à Natacha Polony. In: Le Parisien. 10. Juni 2014, abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  10. ↑ Hala Salame. (Nicht mehr online verfügbar.) SciencesPo Alumni, archiviert vom Original am 13. Januar 2019; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  11. ↑ Léa Salamé rescapée du 11-Septembre, son témoignage bouleversant dans On est en direct (VIDEO). MSN, archiviert vom Original am 17. September 2021; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  12. ↑ Damien D.: France24 : La nouvelle Soirée avec Léa Salamé et Antoine Cormery dès le 5 octobre. In: Télésphère. 3. Oktober 2010, archiviert vom Original am 9. Oktober 2010; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  13. ↑ Damien D.: Léa Salamé sur I-Télé ? (Nicht mehr online verfügbar.) In: Télésphère. 24. Dezember 2010, archiviert vom Original am 23. Dezember 2014; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  14. ↑ Élysée 2012, le nouveau magazine politique quotidien d'i>TELE. In: Leblogtvnews.com. 18. Januar 2011, archiviert vom Original am 3. Februar 2011; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  15. ↑ Aude Dassonville: i-Télé : la rentrée est prête. In: Le Parisien. 13. Juli 2011, archiviert vom Original am 17. August 2011; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  16. ↑ Cécile Paulet: Rentrée d'I>télé : stratégie et choix éditoriaux pour 2013. (Nicht mehr online verfügbar.) In: L’Express. 22. August 2012, archiviert vom Original am 3. November 2012; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  17. ↑ Premier numéro de l'émission On va pas se mentir sur i>Télé. In: Dailymotion. Abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  18. ↑ Léa Salamé, la nouvelle chroniqueuse d’On n'est pas couché qui n'a « peur de rien ». In: L’Express. 9. Juni 2014, abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  19. ↑ Jérome Béglé: Pourquoi Léa Salamé a quitté Laurent Ruquier. In: Le Point. Abgruefen am 11. Mai 2016 (französisch).
  20. ↑ Quand Léa Salamé lance « C’est une plaisanterie? » à François Hollande. BFMTV, abgruefen am 18. April 2016 (französisch).
  21. ↑ Face à Hollande, l'attitude de Léa Salamé divise. In: Le Point. Abgruefen am 18. April 2016 (französisch).
  22. ↑ Léa Salamé à François Hollande : "C'est une plaisanterie ?" In: L’Express. Abgruefen am 18. April 2016 (französisch).
  23. ↑ Wael Majrissi: Léa Salamé sur la sellette. In: Club de Mediapart. Abgruefen am 4. April 2021 (französisch).
  24. ↑ Stupéfiant sur France 2 : la promotion de Léa Salamé. In: Paris Match. Abgruefen am 28. Juni 2016 (französisch).
  25. ↑ Aude Dassonville: A France Inter, les travaux continuent. In: Télérama. 25. Juni 2014, abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  26. ↑ #Inter2014 - L'édito de Laurence Bloch. France Inter, 22. August 2014, abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  27. ↑ France Inter : Patrick Cohen remplacé par Nicolas Demorand et Léa Salamé. In: Le Monde. 10. Mai 2017, abgruefen am 11. Mai 2017 (französisch).
  28. ↑ Nathalie Guyon: France Inter : Léa Salamé est de retour et n'a pas perdu une minute. In: Le Parisien. 26. Mai 2019, abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  29. ↑ Léa Salamé: Femmes puissantes. (Nicht mehr online verfügbar.) France Inter, Juli 2019, archiviert vom Original am 8. Juli 2019; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  30. ↑ C.R.: France Inter : Léa Salamé revient pour quatre entretiens avec des « femmes puissantes ». In: 20 Minutes. 12. Dezember 2020, archiviert vom Original am 17. Mai 2022; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  31. ↑ Georgia Makhlouf: Léa Salamé, à l’écoute des femmes puissantes. In: L’Orient-Le Jour. 1. Oktober 2020, abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  32. ↑ Loïs Rekiba: Avec « Femmes puissantes », la journaliste Léa Salamé dévoile son panthéon féminin. In: Toute la culture. 18. September 2020, abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  33. ↑ Dahlia Girgis: Léa Salamé : "La puissance, toutes les femmes l’ont". In: Livres Hebdo. 17. November 2021, abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  34. ↑ Léa Salamé: "Léo et le chat de la plage". France Inter, 5. Februar 2021, abgruefen am 13. Februar 2021 (französisch).
  35. ↑ Benjamin Meffre: Primaire de la gauche : Bensaid, Bouleau et Pujadas pour le débat d'entre-deux-tours. In: ozap.com. PureMédias, 3. Januar 2017, abgruefen am 6. Januar 2017 (französisch).
  36. ↑ Alexandre Desgué: Présidentielle 2017, 15 minutes pour convaincre : l’heure de passage de chaque candidat face à Léa Salamé et David Pujadas. In: TouteLaTélé. 20. April 2017, abgruefen am 20. April 2017 (französisch).
  37. ↑ Benoît Daragon: Léa Salamé quitte provisoirement France Inter. In: Le Parisien. 14. März 2019, archiviert vom Original am 2. November 2021; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  38. ↑ Léa Salamé de retour sur France Inter. In: Le Figaro. 26. Mai 2019, abgruefen am 27. Mai 2019 (französisch).
  39. ↑ Léa Salamé reprend l’antenne : ce qu’elle a fait pendant son congé forcé. In: Gala. Abgruefen am 27. Mai 2019 (französisch).
  40. ↑ Femme de l'année 2014. In: GQ France. 19. November 2014, archiviert vom Original am 12. April 2021; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  41. ↑ Léa Salamé désignée meilleure intervieweuse de France. In: GQ France. 24. November 2015, archiviert vom Original am 15. Juni 2021; abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  42. ↑ Simon Gonzalez: Interrogée sur son compagnon, Léa Salamé apparait TRÈS gênée sur le plateau de C à vous. In: programme-tv.net. 21. November 2018, abgruefen am 5. Februar 2019 (französisch).
  43. ↑ Sasha Beckermann: Léa Salamé a accouché : découvrez le prénom de son bébé ! In: Closer. 14. März 2017, abgruefen am 18. Mai 2022 (französisch).
  44. ↑ Muriel Fauriat: Léa Salamé : « Le Christ est une force qui m’accompagne ». In: Le Pèlerin. 14. Oktober 2020, archiviert vom Original am 18. April 2021; abgruefen am 15. Oktober 2020 (französisch).
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Léa_Salamé“ vu de französische Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.
Vun "https://als.wikipedia.org/w/index.php?title=Léa_Salamé&oldid=1058039"