Marsyas
De Marsyas (altgriech. Μαρσύας) isch i de griechische Mythologii e Satyr, wo d Doppelflööte Aulos erfunde hett. Er isch de Flussgott vom Marsyas, emene Nebefluss vom Mäander, wo sini Quele bi de antike Stadt Kelainai hett, wo de Marsyas as Schutzgott vereert woren isch. As sin Vatter werd entweder de Hyagnis, de Oiagros oder de Olympus aaggee, de letscht isch aber noch anderne e Schüeller vonem gsii.
.jpg)
Nocheme Mythos, wo im 5. Jh. v. Chr. uufchoo isch, hett d Göttin Athene d Doppelflööte erfunde, die aber eweggrüert, wo si gmerkt hett, as bim Spile vo de Flööte s Gsicht verzerrt weri. De Marsyas hett die Flöte gfunde und uufglese und isch wege dem vo de Athene ghaue wore. Doch hett er sich nöd iischüchtere loo und mit de Flööte Lieder för d Göttin Kybele gspillt. Er isch denn zimmli stolz wore und hett de Apollon uufgforderet, sich mit em ufe Musigwettchampf iizloo. Di beede hend mitenand Musig gmacht, wo de Apollon afange hett Akkörd spile, het de Marsyas aber Müe öberchoo. De Apollen hett sini Kithara zo alem ane ono umdrület und witter gspillt, wa mit de Flööte nöd goot und de Marsyas hett dromm verloore. De Apollon hett en as Strooff för sini Hybris churzerhand anen Bomm gchnüpft und gschunde. Nochem Ovid isch denn de Fluss us de Trääne vo de Satyre und Nymphe entstande, wo dem grausame Akt zuegluegt hend.
S Mootiiv vo de Schindig vom Marsyas isch i de antike Chunst hüüffig dargstellt wore.
Literatur
ändere- Edward Tripp: Reclams Lexikon der antiken Mythologie. Stueggert, 1991. ISBN 3-15-010371-1. S. 327f.
- Edzard Visser: Marsyas. In: Der Neue Pauly (DNP). Band 7, Metzler, Stuttgart 1999, ISBN 3-476-01477-0, Sp. 955.