Risalit

Dr Risalit (us italienisch risalto ‚Vorsprung‘, italienisch saltare ‚gumpe‘), au Avantcorps oder Avant-corps (vo franzöösisch avant corps „vor em Körper“), isch e Däil vom ene Geböid, wo mäistens uf dr ganze Hööchi us dr Fluchtlinie vom ene Baukörper füürestoot. Es isch e typischs Gstaltigsmiddel vo dr Archidektuur vo dr Rönessans und vom Barock und isch aagwändet worde, zum d Fassaade gliidere. Er chunnt au in andere Epoche vo dr öiropäische Archdektuur vor, bsundrigs im Historismus.

E Herehuus mit eme Middelrisalit wo mit eme Frontispiz krönt isch, und mit zwäi Siterisalite.

Je noch dr Posizion zum Geböid reedet mä

• vom ene Middelrisalit wenn er in dr Middi vo dr Fassaade stoot,
• vom ene Siterisalit wen er nid in dr MIddi stoot,
• und vom ene Eggerisalit, wenn zwäi Flüügel wo (mäistens) im ene rächte Winkel zuenander stöön, ufenander dräffe.

Je noch dr Funkzioon underschäidet mä

• Iigangsrisalit, wo sich dr Iigang befindet
• Torrisalit, won e Door isch.

Liddratuur

• Wilfried Koch: Baustilkunde. Das Standardwerk zur europäischen Baukunst von der Antike bis zur Gegenwart. 32. Uflaag. Prestel, Münche u. a. 2014, ISBN 978-3-7913-4997-8, S. 479.