St.Gallerlied
S Sant Galler-Lied oder Sant Galle isch mis Heimatland isch d Hymne vom Kantoo Sanggale. Si isch ane 1953 zom 150 jöörige Jubilääum vom Kantoo komponiert wore. De Teggscht hett de Sales Hueber us Wittebach gschrebe ond d Melodii isch vom Walter Schmid us Floowiil. Di zwaistimmigi Hymne werd im Viervierteltakt im Chor gsunge, d Tooanart isch g-Dur. S Lied söll froidig, aber nöd z schnell gsunge were. De Teggscht isch patriootisch und wörkt hütt recht konservatiif. Er sprecht d Laag und die d Gliderig i di fööf sanggallische Groosslandschafte aa, nämmli See und Gaster, s Oberland, s Rintl, s Försteland ond s Toggeborg. Di letschti Strooffe gitt di symboolischi Bidüttig vom sanggaller Woppen aa: di fööf Stääb vo de Fascis stönd för di fööf Regioone und s Band drumume d Ainigkait. De Refrain bistoot us aneangraielete la-la-la-Silbe und endet mitem letscht Halbvers. Er chan ad libitum gsunge were. S Sanggallerlied isch mit de Zitt echli vergesse ggange.
Ane 2016 isch s Lied offiziell vomene Chinderchoor gsunge wore und för s Sanggaller Staatsarchiiv uufgnoo wore.[1][2] Ane 2019 hend drai Sanggaller Kantoosrööt e Vorstooss gmacht, as s Sanggallerlied noi vom Root im aafang vonerre Session gsunge were söll. Die Motion isch abgschlage wore, well s Lied kai Traditioo heb und dromm wär e Singpflicht i demm Fall e „forssierts Ritual“.[3]
Originaalteggscht ändere
Sant Galle isch mis Heimatland.
Bont gschägget isch sis Chleid,
wieds niena fendscht of dere Welt
so loschtig zäma gnäit.
Drom kennts en jede a sim Gwand,
jo, üsers lieb Sant Gallerland;
drom kennts en jede a sim Gwand,
jo, üsers lieb Sant Gallerland.
Im Toggeborg, am Zörisee
im Oberland, am Rhii,
im Förschteland ond i de Stadt,
gär ales, grooß ond chlii,
öb arm, öb riich, en jede Stand
het Freud a sim Sant Gallerland,
öb arm, öb riich, en jede Stand
het Freud a sim Sant Gallerland.
D Sant Galler ghööred zo de Schwiz,
wie d Appezeller au,
send stolz of erni Berg in Flöss
ond erni Seeä blau,
stönd treu i Wacht ganz doß am Rand
vo üsem freie Schwizerland,
stönd treu i Wacht ganz doß am Rand
vo üsem freie Schwizerland.
Im Wappe lüüchtet d Einigkeit,
ond das sei üse Stern!
No dee, wo au sim Nöchschte helft,
het sini Heimat gern:
Ond so schlüüßt zäme üs ei Band!
Bhüet Gott, bhüet Gott s Sant Gallerland;
ond so schlüüßt zäme üs ei Band!
Bhüet Gott, bhüet Gott s Sant Gallerland!