Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/'s Bankett vom Orchester.

20. November 1875.

's Milhüser-Ditsch, das isch e Sproch,
Wo Jeder kennt vo wit un nooch,
Drum thüet me se hit o choisiere,
Fir dàne Herre z'expliziere,
Fir was as das Bankett sott si,
Den n's wisse's Wenig bis dohi.

Was Jeder weisst, das isch die Mieih,
Wo viel sich gà hàn spot un frieih,
Fir das Orchester ane z'bringe
Un fir's eso in d'Höche z'schwinge,
Das müess me mit Erkenntligkeit
Ig'steh', denn 's isch kei Kleinigkeit.
Thien nur dr Chef d'orchestre froge,
Was er nitt alles hat fir Ploge
Mit sine Müsikante-n-alle,
Er müess si gar e Màngs lo g'falle!

Si Müsik, die sott güet marschiere
Un doch will nieme repetiere,
Isch's Hautbois do, so fehlt g'wiss d'Flöte,
Un màngmol fehle-n-alle bede,
Sin d'Gige nur emol complet,
So isch vom Contre-Bass kei Red',
Vielmol isch Nieme do as d'Trumme
Un so geht 's ganze Johr schier umme,
Er hat se nie binander g'sàh,
Drum thüet me das Bankett hit gà,
Fir alle kanne z'sàmme z'bringe,
Züe dàm lehn sie sich gar licht zwinge;
Was gige-n-un was blase ka,
Was Müsik macht, isch Alles dra.

Die Müsikante-n-alle z'àmme,
Die müess me halt nur wisse z'nàmme;
's sin sunscht so ziemlig güete Lit.
Wohl sin se-n-als vo Zit züe Zit
E wenig possig, wie me sàit,
Doch red' me ne a gar viel z'Leid,
Me sàit sogar, wer's höre will,
's heb mehr as Ein e Sprosse z'viel!
Un was me-n-o noch viel hört sage:
Se kännte 's Wasser nitt vertrage!
Das isch kei Schand, 's hat Lit genüe,
Se schitte-n-ihr Wi nitt in d'Schüch!

Kurz was me sàit un waz me dànkt,
Das hat se noch gar wenig krànkt,
Se hàn e Màngs scho miesse schlucke
Un hàn nit g'sàit; un hàn se Mucke,
Sa hàn se-n-o viel Qualitäte,
's ka doch g'wiss Nieime-n-anderscht rede!
Denn wo me uur e Fest will ha,
Mien d'Müsikante vorne dra.

Nitt nur allei fir d'Müsikante
Isch das Bankett, denn a Bekannte
Un d'güete Frind, un Alle z'àmme,
Wo am Orchester Atheil nàmme,
Un d'Sànger, wo an jedem Fest
Ig'lade sin als d'liebste Gäst,
Die hat me welle invitiere,
Fir sich mitnander z'amüsiere;
Die alle will me do begriesse,
Fir känne d'Frindschaft enger z'schliesse;
Bi dàne Zite, wo jetz walte,
Do müess me süeche z'àmme z'halte,
Denn ziemlig rar isch jede Freid',
Drum wà mr o die G'legeheit,
Wo hit sich zeigt, nitt iwerspringe,
Wànn müsiziere-n-un wànn singe,
Wànn G'sundheit trinke froh mitnander
Ufs Wohl vo Alle, wo binander
Mit frohem Müeth, mit heiterm Sinn
Im Cercle do versammelt sin.