Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/'s Greisefest.

1876.

Wie thüet doch d'Zit so schnell verschwinde,
Se geht voriwer wie ne Traüm!
Das wird wohl hit e Mànger finde
Bim Ablick vo dem Wiehnàchtsbaüm.

Erst gestert, meint me, si mr Alle
Do bi de griene Tannenäst
Un in dr gliche Sàngerhalle
Binander gsi bim gliche Fest.

Un doch isch jetz e Johr verschwunde
Un d'Wiehnàchtszit isch wieder do,
Ufs Neüe-n-isch dr Baüm azunde
Un alles blangt un freit sich scho.

O d'Greise hàn das Johr sich wieder
Im Cercle do versammelt hit
Un setze froh züem Fest sich nieder,
Wo 's Wiehnàchtskindle-n-ihne git.

Willkumme! tönt's vo alle Site,
Willkumme solle d'Alte si,
Wo müethig sin derher ku schrite,
Trotz ihrem Alter, bis dohi!

Mit Freide sin se do empfange,
Denn ihne z'Ehre-n-isch das Fest,
Un möge sie's noch oft erlange,
Das wünscht dr Cercle sine Gäst.

Wohl wird dà Winter im e Mànge,
Wo vorher noch kei B'schwerde g'ha,
Fir sine Schritt do ane z'lenke,
Viellicht e Stock in d'Hand gà ha!

Doch nur Geduld, 's Frieihjohr kunnt wieder.
Un mit ihm o dr Sunneschin,
Wo wieder wärmt die miede Glieder
Un wieder heilt e mànge Pin.

's Frieihjohr, wo Alles uf thüet wecke,
Ka o ne alter Stamm im Wald
Mit frische Blätter wieder decke
Un so verjünge noch si G'stalt!

Drum nitt verzagt, dr längste Wintcr
Müess wiche vor dr Sunne Macht,
Fir ihn z'verkünde hàn jo d'Kinder
O 's Greisefest hit wieder g'macht.

O sie sin Friehjohrsblätter, junge,
Wo b'schütze wànn dr alte Baüm,
Wo ihn wànn halte fèst umschlunge
Un ihm erheit're 's Lewens Traüm.