Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/D'Pfingste im Himmel.

D'Pfingste im Himmel.

588 - 589


« Was isch, wie steht's jetz mit em Rege
Fir morn; isch's ferig, sin d'Spretzwàge
Jetz alle z'àmme g'rischtet scho,
Un d'Schlüch, d'Hydrante, sin se-n-o
In güetem Stand, nebst alle Schliesse?
Denn 's derf kei Arwet eim verdriesse,
's isch Pfingste morn, Sie denke dra!
Wenn Sie viellicht noch Lit mien ha,
Fir all' die Sache z'manövriere,
Thien Sie se hit glich engàgiere,
Fir ass me morn kei Zit verliert
Un iwerall glich operiert.
Sie werde, Herr Spretzmeister, wisse,
Ass mir das alles fallt ufs G'wisse,
Wenn's schlecht sott geh; ich hoff, nitt wohr,
Ass Sie sich recht Mieih gàn das Johr!...

« G'wiss, Herr Inspecter, nur kei Sorge,
Ich will Ene das Ding scho b'sorge,
Sie derfe mich nur mache lo,
's isch alles z'àmme g'rischtet scho! »

« Güet, lehn Se sich vor nit abschrecke!
Dert hinte stehn glaüb im e-n-Ecke
O noch e paar Fass alter Schnee,
Ich ha se g'sàh im Duregeh,
Die kännt me, wenn se d'vorne wàre,
Grad bi dàr G'legeheit o lààre,
Sunscht geht dà Schnee am End noch z'Grund,
Bis ass dr nàchste Winter kunnt! »

« Hm, bi dàr Johrszit noch lo schneie,
Das wàr jetz glaüb doch nitt z'verzeihe! »

« 's macht nit, das isch fir d'Lit grad güet,
Wenn's noch züem Rege schneie thüet,
Das kiehlt se-n-ab, se brüche Dusche,
's mien güete si, mr wànn nitt pfusche.
Wenn's fehle will, so ka me-n-o
Ne starker Wind viellicht ablo,
Fir ass se, wenn se-n-ummerenne,
Kei Parepli ufmache känne
Un niene känne-n-untersteh.
Ganz b'sunders wiescht sott's halt züegeh
Züem Bispiel in de Berge hinte,
Wo sie sich g'wöhnlig i thien finde
Als iwer Pfingste; kurz, wo d'Lit
Sich gern ufhalte-n-in dàr Zit
Un gehn d'Vakanze-n-als geh nàmme!... »

« Das, Herr Inspecter, alles z'àmme
Wird üsg'fiert, fir mich isch's kei Kunst,
Ich bi Spretzmeister nitt umsunscht,
Nur mächt i gern emol jetz wisse,
Worum ass an dem Tag, dem g'wisse
Mir d'Lit grad so verspretze mien? »

« He, wil se-n-alle reise thien,
Wil sie sich alle, jung' un alte,
Grad an dem Tag thien duss ufhalte.
Me müess ene nur Dusche gà,
Wenn das als mit Erfolg ka g'schàh,
's geht halt am beste-n-an dr Pfingste!... »

« Ich zwifel nitt do dra im g'ringste,
Nur sieh-n-i nie recht klar do drin,
Fir was denn as die Dusche sin... »

590 - 591

« Fir was? .. Sàhn Sie denn gar nitt heiter,
D'Lit aile sin jo g'schittelt leider!
Drum müess me ne halt Dusche gà...
Me ka's allei an dem scho sàh,
Wenn sie-n-eso uf eimol Alle
Die Reis'lust als thüet iwerfalle,
Wenn alles, was nur kroble mag,
Will furt geh am e g'wisse Tag,
Fir 's sürverdiente Geld z'verschwende
An Orte, wo's in so Momente
Als noch viel schlechter isch als d'heim!

« Wahrhaft, dr Mensch verleidet eim!
's wird nit meh g'redt jetz as vom Kriege,
Se thien sich b'stehle-n-un betriege.
's bringt ein dr ander um si Brod,
Se schlen um's Geld enander tot,
Narràchtig sin se, sag ich Ihne!...

« Do baüe se ne Last Maschine,
Wo ihre-n-Arwet mache mien,
Wo sie-n-eso rüiniere thien;
Anstatt geh schaffe, 's G'schàft verwalte,
Thien sie nit meh as Rede halte,
Zitunge lese massewis,
Wo um dr allerg'ringste Pris
D'Maschine jetz in d'Welt thien sàie,
Fir gar de Lit dr Kopf z'verdràihe!
's hat nieme kei Züetraüe meh,
's süecht eins nur 's and're z'hintergeh,
Um selwer nitt verwitscht als z'werde...
Im Alter erst sàhn sie als d'Erde
Mit andre-n-Aüge-n-a màngmol,
E Funke vo Verstand mag wohl
Sich endlig derno Luft als mache
In ihrem Hirn, in ihrem schwache;
Se froge sich derno mithi,
Was 's Lewe-n-eigentlig mag si
Un alles z'àmme-n-um sie umme,
Natirlig ohne drüs als z'kumme.
Dr Mensch brücht fufzig Johr ganz güet,
Bis ass er numme wisse thüet,
Ass er nit weisst: das hindert nieme,
Als 's allerg'scheidtschte G'schöpf sich z'riehme,
Wo d'Erde numme trage ka!...
G'wiss, sonige mien Dusche ha!... »

« Oh, Herr Inspecter, nur kei Kummer,
Ich will ene scho gà dà Summer,
Un an dr Pfingste b'sunders jo
Frei ich mich, fir dr Schlüch los z'lo!... »

« 's isch wohr, ich müess es selwer sage,
Ich ka nur lowe-n-Ihr Betrage
Als g'wöhnlig bi dàr G'legeheit! »

« Ich denk als ewe noch ans Leid
Vo mine frieih're Lewensstunde.
Ich bi als ag'stellt gsi dert unte
Am Isebahn... wenn ich d'Lit spretz,
So macht's mr Freid, ich ràch mich jetz!