Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Dr Dichter un si Wecker.

Dichter (noch halb im Schlof):
Was isch, was hör i! brennt's ung'fàhr?
Wo kunnt denn all' dà Làrme her?...
Ah! 's isch mi Wecker!... isch's scho Morge?
Scho wied'r e Tag mit sine Sorge!...

Wecker:
Ich bi's, stand uf, 's isch d'höchste Zit,
Dr Tag bricht a!...

Dichter:
Ich sieh noch nit!
Nur noch e wenig loss mi lige.
Wie güet isch's gsi! 's hat alles g'schwige
Ne so im Schlof, e jede Mieih,
Un jetz am Morge scho so frieih
Machsch dü mich mit dim tolle trumme
Uf die verhasste Welt z'ruck z'kumme!

Wecker:
Stand uf, stand uf un leg di a!

Dichter:
Ich ha jo d'Aüge küm züe g'ha!
Wie kasch sa unbarmherzig mache,
Loss mich nur z'erst jetz ràcht verwache;
Grad wenn's am beste-n-isch im Bett,
Thüesch dü mich wecke, un ich hätt
Doch noch so gern mi Traüm sàh ende!
Ich will mich g'schwind uf d'Site wende.
Nur noch e kleiner Aügesblick,
Viellicht ha-n-ich derno doch 's Glick,
Fir z'sàh, wie's noch am End isch gange;
Er hat so güet, so schön ag'fange!

Wecker:
Fir z'traüme hasch kei Zit jetz meh,
De weisch, ass d' müesch an d'Arwet geh,
Wo dich dà Morge thüet erwarte...

Dichter
Ne wenig ka-n-ich wohl noch warte!
Wie reit's mi jetz, hätt ich dich doch
Nur gestert z'Nacht nitt g'richtet noch
Bim Schlofegeh, ich Narr, ich dummer,
Ich wàr jetz noch im beste Schlummer!
Me-n-isch wahrhaft si eig'ner Find;
's isch do sa güet, so warm, so lind!
Mit Wohllust rollt me sich in d'Decke,
Un wie so wohl thüet's eim, sich z'strecke
Un frische Positione z'nàh:
Ne gröss'rer G'nuss ka's keiner gà!
Un 's isch jo Sunntig, 's hat nit z'sage;
Fir was denn schaffe-n-an so Tage!
Ich fang o wenig später a,
Wenn ich in Ordnung g'schlofe ha.
Doch dü verstehsch halt nitt so Sache.
Dü kasch nur di Spektakel mache
Un hàmmersch furt un furt druf los
Züe min're Qual...

Wecker:
Dü bisch famos!
Ich thüe mi Pflicht, mach dü jetz dine;
Pressiert bisch nitt, wie's mir thüet schine;
Un worum klagsch dü denn eso?
Dü selbst hasch mich ufzoge jo,
Dü witt jo g'weckt si frieih am Morge,
Fir dine Sache känne z'bsorge:
De weisch doch, ass dert uf dim Tisch
Jetz das Theaterstick noch isch,
Wo durchüs hit züem End müoss kumme,
De hasch's versproche, b'sinn di numme,
Un mach di nur gli dra derno;
Uf Strossburg in di Zitung o
Sottsch ohne Fehler ebbes schicke...
Un dert thüe-n-ich e Brief erblicke:
Vo Leipzig schribt dr 's « Magazin, »
Die wànn o, so hat's mir dr Schin,
Jetz wieder e Gedicht, ich wett!
Dernewe ligt e-n-ander Blätt,
Wo Einer druf eins thüet verlange
Fir in e Büech, er thüet druf blange,
Denn nàchstens will er's üsegà;
Un vor dem noch müesch d'Fedre nàh
Un ebbes fir dr « Hüsfrind » schriwe,
Das derf züem vorüs nitt z'ruck bliwe;
Wie g'schwind' kunnt als dr Samstig doch!
Un 's müess doch g'setzt si vorher noch.
Un d'Wiehnàchts-Vers fir d'alte Greise?
Fir die derfsch dich nimm lang lo heisse!
Derno müesch o...

Dichter:
Jetz isch's genüe!
Hör uf, 's brücht nit meh jetz derzüe;
Wie will ich doch das alles mache?
Ich miesst wahrhaft fir all die Sache
Noch d'Wuche ha, un bol derno
D'Photographie absite lo!...
Ich stand jetz uf un will prawiere,
Vor allem unser G'spràch z'notiere;
Wenn's g'lingt, wàr's grad, wenn ich's betracht,
Wie express fir dr « Hüsfrind » g'macht.