Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Im Frieihjohr.

Wie lieblig lacht dr Sunnestrahl
Vom blaüe Himmel nieder,
Wie isch d'Natür doch iwerall
So wunderschön jetz wieder!

Wie frindlig ladet sie eim i,
Fir züe-n-ihr z'ku z'Visite,
Verspricht e mànge Lustparthie
In d'Nàche un in d'Wite.

Doch müess me nàwe dure geh,
Müess ihr dr Ricke kehre,
Müess wieder an si Arwet steh
Un sich fir's Lewe wehre.

Dr Geist allei zieht furt derno,
Thüet sich in d'Wite schwinge
An Orte, wo-n-er still un froh
Ne Stund wott gern züebringe.

So streift er iwer Berg un Thal,
Zieht iwer griene Matte,
Un folgt im Waldpfad, eng un schmal,
In stille, dunkle Schatte.

Dur finstre Tannewàlder bol
Thüet er jetz ufwàrts stige,
Un um ihn her thüet g'heimnissvoll
Im Wald scho alles schwige.

As wie im Traüm schwebt er derdur
Un lost no dàre Stille,
Un ihre Zaüwer isch's jetz nur,
Wo ihn thüet ganz erfille.

Doch immer höcher, ohne Rast,
Tribt ihn furt si Verlange,
Bis ass er in de Wulke fast
Dr Gipfel thüet erlange.

Dert owe, schiergar ab dr Welt,
Im Himmel ganz, im blaüe,
Dert wott er gar so gern si Zelt
Fir immer als ufbaüe.