Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Im Himmel.

Ne Mürer un e Zimmermann
Sin letscht im Himmel g'sesse,
Hàn gàhnt un g'schlofe dann und wann,
Fir ihre Glick z'vergesse.

Se hàn mithi verzählt als o
Wo längst vergang'ne Zite,
Wo sie uf dere-n-Erde do
Als noch hàn miesse strite.

's isch doch aIs gsi ne Schinderei,
So thüet dr Seppi sage,
Dert unte, 's isch kei Narrethei,
Sich so ums Lewe z'schlage!

Was hà mir zimmert als un g'mürt,
Fir unser Brod z'verdiene!
Un 's hat is nie kei Mensch bedürt,
Rich si mr worde niene.

Mr hàn is als doch amüsiert
Trotzdem gar mànge Stunde,
Sàit jetz dr Franz, mr hàn ufg'fiehrt
E mànger G'spass dert unte!

B'sinnsch Dü Dich vo Milhüse noch?
's isch Johre jetz, scho lange;
Dert hà mr màngmol g'lacht als doch,
Dert isch's alsbunt züegange!

Mr hàn emol am G'meinhüs g'schafft,
E Werk, wo b'riehmt isch bliwe,
Wo jetz e jeder noch agafft;
Me hat viel driwer g'schriwe.

Im Vorhüs hà mr 's Plafond g'macht,
's hat dürt gar mànge Tage!
Sàit jetz dr Seppi un hat g'lacht,
Ich weiss scho, was D' witt sage!

Dert, zwische d'Balke hà mr als
Enand'r abg'molt züem lache,
Nur wieschte Kopf bis an dr Hals,
Fir uns drab lustig z'mache.

Dr Hans, wo hit sich gar nitt mag
Vom Himmelsfenster trenne
Un üse lüegt dr ganze Tag,
Dà hat's am beste känne!

Dr Mürermeistsr un d'Palier,
Köpf wie Carrikatüre,
Die hat er alle-n-abg'molt schier
Ans Plafond, anstatt z'müre.

Natirlig, schön isch's gar nitt gsi,
Er hat's nur g'macht züem spasse;
Mr hàn is bucklig g'lacht mithi
Ab dàne Spottgrimasse!

Züem Glick isch d'Decke driwer ku;
Denn hätt's dr Meister g'funde,
So hätt er is glaüb alle gnu
Un an dr Schandpfohl bunde!

Jà, das isch güet gsi, sàit dr Franz,
Was tribt me doch fir Sache!
Doch schaü, was hat denn jetz dr Hans,
Ass er so kunnt ku z'lache?

He Seppi, Franz, jetz lose do,
Was ich Eüch müess verkinde!
So rieft dr Franz vo witem scho,
Das thàte-n-Ihr nie finde!

Grad ha-n-ich dert dur's Fernrohr b'schaüt,
Was d'Lit uf Erde triwe,
Un ha küm mine-n-Aüge traüt,
Ha d'Gläser miesse riwe.

Wo-n-ich z'Milhüse 's G'meinhüs sieh,
Thien sie's grad repariere;
's hätt sotte ne neü Plafond hi,
Fir 's alte z'remplaciere.

Doch was hat's fir e G'làchter gà,
Wo sie an d'Arwet schrite
Un hàn die Fratze drunter gsàh,
Wo mir g'molt hàn vor Zite!

Doch 's allerschönste-n-isch dervo,
Ass d'Glehrte jetz thien sage,
Das seige Meisterwerke jo
Voll Kunst üs alte Tage!

Un ernsthaft denn, Ihr sotte's sàh,
Thien sie dà Üsspruch mache!...
Was müess me denn de G'lehrte gà,
Fir ass se-n-o mien lache?...