Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/In dr Kàltnacht.

Wie isch's so güet doch z'Nacht allei
In unsrem Stiwle do, im stille!
Wie riehig si mir so, mir Zwei!
Ne Jed's ka mache no sim Wille
Un still bi siner Arwet si,
So hat dr Peter gsàit letschthi.
Doch küm üsg'redt, thüet d'Glocke melde,
Ass ebber kunnt; was fir e Schlag!
's sin d'Nochberslit, si kämme z'kàlte,
Lit, wo dr Peter gar nitt mag.
Doch d'Höfligkeit thüet halt verlange,
Ass er se frindlig sott empfange,
Drum zeigt er halt si Missmüeth nitt.
Bol wird jetz plaüdert, 's' wird abg'handelt
Vom Wetter, eb's bol Rege git,
Un wenn ass sich dr Mond verwandelt
Un sunscht so Dings, so intressants;
No dem wird iwer d'Lit loszoge,
Un ass als d'Hälfte-n-isch erloge,
Das isch jo ebbes längst bekannt's.
Neso wird's spot, 's wird g'redt e Masse.
Vom furtgeh isch noch gar kei Red.
Dr Peter, wo das Gschwàtz thüet hasse
Un wo gern frieih ins Bett als geht,
Dà gàhnt un schnappt as wie ne Fisch
Express vor Alle dert am Tisch,
Doch nutzt's ne nit, denn 's blibt bim Alte;
Jetz ka-n-er's länger nitt üshalte,
Drum sàit er frindlig im ufsteh
Züe siner Fraü, wo strickt bim Ofe,
Kumm, Fraü, mr wànn ins Bett geh schlofe,
Ass doch die Lit heim känne geh!