Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/In dr Visite.

In dr Visite.

Marz 1876.

104 - 105


Ne-mol sin am e Z'owe-n-Esse
Vier Dame-n-um dr Theetisch g'sesse
Un hàn verzählt vo allerhand,
Bol vo dr Stadt un bol vom Land.

's isch doch züe arg, thüet d'Hüsfraü sage,
Das Wetter, alle Lit thien klage!
Me sieht jo gar kei Sunne meh
Un ka kei Schritt vor üse geh.
Dr Winter scho hat ewig dürt
Un hat eim 's Làwe ganz versürt,
Un jetz, wo 's Friehjohr kumme sott,
So hà mr alle Tag, weiss Gott,
Nur immer nit as Sturm un Rege!
Das Ding isch g'wiss e wahre Sàge!
's macht immer furt un wo me hört,
Hat 's grosse Wasser viel zerstört!

Fraü Bum:
Jo, grad as wie in Lütterbach.
Was isch denn dert jetz an dr Sach?

Hüsfraü:
Dr Train sei schint's ins Wasser g'falle
Mit samt dr Brucke, un d'Lit alle
Die sin vertrunke!

Fraü Gasdoche:
Dànk do hi?

Hüsfraü:
's sin nit as Italiàner gsi,
Schint's hundertwis sin sie dert drunter,
Me kennt se güet an ihrem Plunder!

Fraü Bum:
Ah, wege dem schint's Wasser gàl?

Hüsfraü:
Ich mein, 's mien doch gwiss, ohne Fehl,
Noch Andere dert um ku si:
Dà Morge kunnt e Fraü derthi
Un sàit: Mi Mann wohrschinlig o
Hat 's Làwe-n-in dem Train hit g'lo,
Er hat noch taüsend Franke gnu,
Fir im Gebirg geh Wi lo ku.
Jetz ligt er do im Doll're- Bett!
Wenn ich doch 's Geld nur wieder hätt!

Fraü Gasdoche:
Was doch das Wasser Unheil macht,
Ich traüm dervo g'wiss d'ganze Nacht !

Fraü Bum:
Dr neü Kanal, da laüft o schneller
Un d'Lit hàn Wasser dert im Keller!

106 - 107

Hüsfraü:
's wàr besser, we me Wi drin hàtt!

Fraü Bum:
's git g'wiss noch Unglick gnüe, i wett,
Dr Rege losst jo gar nimm no,
Me meint grad, 's End dr Welt isch do.

Hüsfraü:
Wo thüet denn nur d'Fraü Dings o bliwe?
Se hat mr gsàit, se thàt mr schriwe
Im Fall, ass sie nitt kumme ka;
Doch still, i glaüb 's klopft ebber a?
Do isch se jo!...

Fraü Dings:
Mit vieler Noth!
Nitt wohr, i kumm e wenig spot?
Das Wetter isch an allem Schuld.
G'wiss, jetz verliert me bol d'Geduld!
I bi ganz nass; mi Parepli
Isch làtz vom Wind, un owedri
Isch's mir selbst noch schiergar so gange,
'Un d'Cidadines sin rar efange;
Bim Gmeinhüs ha-n-i eine gsàh,
Doch wie-n-i se ha welle nàh,
Küm ha-n-i ei Bei dinne g'ha,
So fangt d'Schildwacht dent z'schreie-n-a:
Rrrraus!... so stark, 's thüet mr jetz noch grüse!
Do bi-n-i halt gli wieder üse,
Er hatt nitt so arg brüche z'schreie,
I hör noch güet! - Doch jetz verzeihe,
I will mir's uf dà Schràcke hi
Bim Tàssle Thee jetz güet lo si.

Hüsfraü:
Jo, thàt se sich's bequem jetz mache,
Me hört doch sunderbare Sache!

Fraü Gasdoche:
Wo isch d'Fraü Grotehor denn hit,
Wo fehlt's ere, die kunnt schint's nitt?

Fraü Bum:
Isch das die, wo kei Nase hat?

Fraü Dings:
Jo, jo, me kennt se-n-in dr Stadt!
Wenn die nitt kunnt, so schadet's nit,
Se schimpft jo doch nur alle Lit,
Schwàtzt furt un furt as wie nitt gscheidt,
Me ka nur rede, wenn se speit!
A propos, was macht denn d'Fraü Sàge?
's isch ihre glaüb nitt viel dra glàge,
Ass sie ihr Mann verlore hat,
Denn 's heisst scho in dr ganze Stadt,
Se heb scho Einer g'funde?

Fraü Bum:
He was! scho uf em Kirchhof unte,
Grad no dr Licht, dr gliche Tag,
Heb Einer g'frogt, ob sie-n-en mag?
Do heb se-n-unter Thràne g'sàit:
Das ka nitt si, 's isch mr g'wiss leid,
Wenn Sie nur vor drei Tàg ku wàre,
Denn jetz isch's z'spot fir ihr' Begàhre:
I bi scho gnu....

Fraü Gasdoche:
Jetz dànke dra!
Die mien e schöne-n-Eh' gfiehrt ha.

108 - 109

Fraü Bum:
Herrje, scho sechse, hàn-'r g'sàh!
Jetz müess i geh, 's kännt Làrme gà.
Wenn 's Esse nitt in Ordnung isch,
Mi Mann, dà will als gli an Tisch,
Das lange Passe geht em nitt;
I wott jetz nit meh esse hit,
Drum ka-n-er wohl e wenig warte,
Die Mànner hàn so Làwensarte!...
Er kunnt o vielmol nitt zur Zit
Un b'sunders git's als Zank un Strit,
Wenn er, was nie g'schieht in de Fraüe,
D'Menagerie als z'lang thüet b'schaüe!
Do geht's als g'wöhnlig hin un her,
Vom wisse Lamm zum schwarze Bàr,
Zum rothe-n-Ochse-n-un zum Schwan,
Vo dert màngmol zum guld'ne Hahn,
Dr Adler, dà wird nitt vergesse,
Bim Pfaü, dert wird eim o güet g'messe,
Un geht er noch zum rothe Löwe,
So ka-n-en g'wiss kei Mensch meh hewe.
Dr wilde Mann allei fehlt noch,
Dà macht er selbst!- Do sàh-n-'r doch
Die Mànner, vo dr ganze Herd'
Isch keiner kei Schutz Pulver werth!
Doch adie jetz, i ha noch wit,
I müess jetz geh, 's isch d'höchste Zit!

Alle:
Jo, jo, Fraü Bum, 's isch ganz eso,
Kàm sie güet heim, mir gehn jetz o.

Fraü Gasdoche:
Mich nimmt's nitt wunder, wenn die klagt;
Am Morge müess se-n-uf, ebb's tagt,
Müess schaffe-n-immer d'ganze Zit,
Vo ihrem Mann bekunnt se nit.
's isch so ne g'fàhlter Müsikant,
Doch trinke ka-n-er, 's isch bekannt;
Er selwer hat scho vielmol g'sàit,
Am Ball, in siner Trunkeheit:
Was hat nur o mi Instrument?
's isch possig, küm nimm ich's in d'Hànd
Un blos es a, kunnt Wasser dri!
Woher! ich trink doch nit as Wi!...

Letscht isch er krank im Bett schint's g'lege
Un hat si vo dr Fraü lo pflege,
Grad hätt dr Doktr sotte ku,
Uf eimol hat er d'Kleider gnu
Un legt se-n-a un sàit zur Fraü:
I gang g'schwind in dr gold'ne Pfaü
Do iwere, 's isch nitt so wit,
I ha im Bett züe lange Zit,
Schick mir dr Doktr doch derther!...

Grob seig er schint's as wie ne Bàr!
Un b'sunders, wenn er trunke hat,
Si arme Fraü hat g'wiss o satt!
Scho letschthi isch e Làrm ig'loffe:
Dr Schlag, hat's g'heisse, heb se troffe!
's wird mehr as ein sie troffe ha,
Ihr Mann thüet als gnüe uf se schla!...
Doch wà mr geh lo jetz die Sache
Un wànn is uf dr Heimweg mache.