Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Jörg un Marx.

Friehjohr 1884.

Der Jörg, heisst's immer, un dr Marx,
Die bringe beide gar viel Args.
Doch das Johr hàn die beide Herre,
Wo d'Wärme-n-eim so gern absperre,
Dr Weg vergewes g'macht dohi,
's isch alles scho verfrore gsi,
Wo sie halt ku sin az'marschiere.
« Wer hat jetz denn scho mache z'friere? »
So rieft dr Jörg, « me macht's uns z'Leid!
Mr hàn is scho so, Iang druf g'freit
Un jetz, ich ka's gar nitt begriffe,
Thüet einer uns ins Handwerk griffe?
's isch nur dr Mond, wo das ka thüe,
Kei Mensch traüt ebbes güet's dem züe! »
« Dasmol thüesch Dü ne falsch aklage,»
Thüet jetz dr Marx auf das hi sage;
« Wenn ihm das Ding o g'schieht mithi,
Die Wuche-n-isch er nitt voll gsi
Un nur in dem Züestand, thüets heisse,
Geht er als g'wöhnlig üs de G'leise
Un spielt im Frichjohr als dà Spuck.
Doch, 's isch nitt das, mir sin jetz z'ruck,
Mir werde schöner Rüehm jetz erwe!
Isch niene nit meh denn z'verderwe? »
« Nur 's Unkrüt leider steht noch do
Un in dem froge d'Lit nit no, »
Sàit jetz dr Jörg, « sie wànn erzwinge
Nur, was d'Natür mit Mieih ka bringe,
Un die will ihne nur das gà,
Was sie nitt wànn var Aüge sàh.
D'Lit sin halt stättig alle z'àmme,
Drum müess me ne ne Sach als nàmme.
Zeig Marx, g'ang lüeg emol recht no,
Isch gar nit meh z'verderwe do?
Isch g'wiss nur 's Unkrüt noch z'erblicke?
Me kännt sunscht noch e Frost dri schicke!
« Bàh, » sàit dr Marx, «loss doch, 's isch güet,
Mr känne, wenn's pressiere thüet,
Jo später noch dr Medàrd brichte,
Dà ka was fir blibt gar z'Grund richte;
Mit vierzig Tàg lang Rege noch
Wird er's erzwinge känne doch !