Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Märzestaüb.

1886.

« Märzestaüb, Awrilelaüb! »
Thüet me g'wöhnlig sage;
Dasmol hat dr März sich glaüb
In dem nitt z'beklage.

's stàibt nitt iwel, das isch wohr,
Ka me doch drin watte:
Märzestaüb ligt g'nüe das Johr,
B'sunders uf de Matte.

Doch eb's Laüb git im Awril,
Dert isch jetz dr Hoke;
Wenn's noch lang so stàiwe will,
Si mr glaüb betroge.

Isch dà Winter denn verruckt
As wie alles z'àmme,
Ass er jetz eso noch spuckt?
Sott er sich nitt schàmme,

In de letschte Tage noch
Do so wiescht ku z'hüse?
Er sott jetz bol Angst ha doch,
's wirft 'n ebber üse!

Wenn er nitt so alt scho wàr!
Doch lang ka's nimm düre;
Bol geht's jetz derhinter her,
's wird ne kein bedüre.

's Friehjohr wird dem Kamerad
Scho si Bündel schnalle!
Ass er finde wird kei Gnad,
Wà mr hoffe-n-alle.