Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Mai 1888.

Drei Instrumente sin binander
Im Kaste dert im Ecke gsi,
Un hàn fir d'lange lit mitnander
Vo allerhand verzählt letschthi.

Jà, jà, klagt d'Flöte, g'naü betrachtet,
Si mir efange-n-iwel dra!
Mir stehn jetz do verlo, verachtet,
Denn 's lüegt is jo kei Mensch meh a!

Ig'sperrt, ka keis no Luft meh schnappe,
Mr hàn gar nie kei Zitvertrib ;
Üsdarrt sin alle-n-unsre K'lappe,
Üsträckent unser ganze Lib!

Do isch's vor Zite-n-anderscht gange,
Wo unser Meister jung isch gsi!
Er hat mit mir scho frieih ag'fange,
Hat Stundelang ais g'spielt mithi.

Ich sieh-n-'n im Dachzimmer owe
Jetz noch, wenn er als ku isch
Vo sin're schwere-n-Arwet z'Owe,
Mich freidig nàmme-n-üs em Tisch.

Wie hà mr müsiziert, mir beide,
So fröhlig als!... Die schöne Zit!...
Un jetz isch ihm das Ding verleide!
Wie licht changiere doch als d'Lit!

Mir o, fangt 's Saxophon a z'schnawle
Dur d'Nase jetz un macht si gross,
Mir hàn e Zit, e räsonnawle,
Mitnander müsiziert druf los.

Hoch z'Pferd im Lancierkleid, im bunte,
Un vorne-n-an sim Regement,
So hat er mit mir mànge Stunde
Als g'spielt mit Ifer ohne-n-End.

Mr sin als uf d'Parade gange,
Un sin o g'reist dur mànge Stadt,
Vo alle Mensche güet empfange,
Wil uns e jeder gern g'ha hat.

Un ich, hàppt 's Hautbois jetz derzwische,
Mit wem denn hat er mehr g'ha z'thüe!
Erinnerunge, noch ganz frische,
Ka-n-ich verzahle bis genüe.

Mir hàn verlebt noch d'schönste Zite;
's isch no nitt gar so lang jetz hit,
Ass mir g'spielt hàn uf alle Site
Konzerte, d'schönste, wo's nur git!

Un im Theater hà mir beide,
Wenn Operas g'spielt worde sin,
Ass immer mitg'macht mit viel Freide;
Das steht noch alles vor mim Sinn!

's isch wohr, sàit d'Flöte, doch vo alle
Bin immer ich si Liebling gsi,
Un siter ass er krank isch g'falle,
Hat er nur mich noch gnu mithi.

Jetz awer hat er e Verleider,
Wo vo nit meh will wisse do;
D' Krankhet un 's Alter mache leider
In jeder Freid e-n-End eso!