Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Ne Glust.
's isch Nacht, grad hört me Zehne schla,
Dr Nachtrock un d'Pantoffle-n-a,
So liest dr Mann im warme Zimmer
Sie Zitung dert bim Lampeschimmer.
D'Fraü stickt, doch Ernst isch's ihr' nitt gsi.
Uf eimol sàit se vor si hi:
Das git's vielmol, was isch halt z'mache,
Nitt wohr, Mann, 's g'schàhn màngmol so Sache?
Dr Mann (ohne ufz'lüege):
Jo, liewe Fraü.
D'Fraü:
So isch's denn wohr,
I hatt's nitt glaübt, kunnt das gwiss vor?
I ha noch nit gsàh so Kurioses,
Das isch jo ebbes monstrüoses!
Isch's nitt wohr, Mann?
Dr Mann (ohue ufz'lüege):
Jo, liewe Fraü.
D'Fraü:
Eh bien, 's isch sunderbar doch, schaü,
Wo mi Cüsine do letschthi
Im Fall gsi isch, wo-n-ich jetz bi,
Verstehsch mi Mann? lüeg mich denn a.
Dr Mann:
Was denn, was fir e Fall? aha!
Jo, lieb Herz, ich verstand di wohl!
D'Fraü:
Nu denn, d'Cüsine sàllemol
Hat o-n-eso ne Glust biku,
Se hat mi letscht absite gnu
Un hat mr's g'stande; weisch no was?
Doch repetier's nitt, schwör mr das,
No Wichse!...
Dr Mann:
Pfui, das isch abscheülig!
D'Fraü:
Ich ha's o g'sàit, das isch jo graülig,
Un noch eso ne Farb derzüe!
Ass sie kei Angst g'ha hat, fir's z'thüe!
's isch wohr, 's heisst halt, 's sei gar nitt güet,
We me ne Glust nitt stille thüet,
Me hört e Menge Sache sage,
Wo 's Kind gar licht dervo kännt trage.
De glaübsch's nitt? gwiss, me weisst's ganz gnaü!
Dr Mann:
De sàisch Dummheite, liewe Fraü,
So gross un dick as wie di Zopf!
Was machsch noch àchterscht uf dr Kopf?
D'Fraü:
Wie thien sich denn d'Amole mache
Un gwisse Gawe-n-un so Sache,
Wo d'Kinder hàn; wenn das nitt wàr!
Das kunnt gwiss vo me Glust als her.
Dr Mann:
Was ka-n-ich dir fir Bscheid do gà?
D'Fraü:
Gar kein, 's isch nur, ass dü kasch sàh,
Ass das kei Spass isch. - Zeig jetz, red',
Was meinsch, Mann, wenn ich o ein hätt?
Dr Mann (losst si Journal falle):
Nu jo!... no was? das Ding verspricht!
D'Fraü:
Mach nur nitt glich eso-n-e Gsicht
Un thüe mi nitt so wiescht aschaüe,
Sunscht ka-n-ich dir's nitt avertraüe,
Denn 's isch so possig, mi Mama,
Die hat dr gliche Glust o g'ha.
Dr Mann:
Nu denn, so sag's, i bi jetz g'lasse,
Nur mach mi nitt so züe lang z'passe,
Was mag's si, zeig, isch das Ding z'ha;
Wenn ich di z'friede stelle ka,
De weisch, 's isch mir fir dich nit z'schwer!
D ' Fraü (lislig):
Wenn's nitt fir unser Bébé wàr,
Thàt ich dir alles das nitt g'steh.
Doch schaü, ich find kei Glick jetz meh,
I will's, i gàb weiss was derfir,
Un 's wàr eso galant vo dir...
Dr Mann:
Galant, fir was? - I kumm nitt drüs!
D'Fraü :
Z'erscht ziehsch dà wieschte Schlofrock üs
Un nimmsch di Hüet dert an dr Thire
Un gehsch züem Epicier dert fire -
Kei Wort - sunscht hat di Gfàlligkeit
Kei Werth meh; gàll de machsch mr d'Freid ?
Dr Mann:
Züem Kràmer, ich, um Zehne z'Nacht?
Das isch d'Magd, wo die Sache macht,
Ich will er' riefe....
D'Fraü:
Hiet' di wohl!
Nur dü allei kasch geh dasmol;
I gàb e Finger, wenn i's hätt!....
Dr Mann (ungeduldig):
Was hättsch? So sag's emol, zeig red!
D'Fraü (im Mann ins Ohr):
Schüehmacherpappe, merksch's denn nitt?
Nur fir e Sü, i ha gsàh hit
Ganz frische-n-an dr Thure steh
Bim Epicier, im duregeh;
Ne jeder Schritt hat sie erschittert,
Se hat so appetitlig zittert!...
Er soll dr üs dr Mittle gà,
Sàll Ort ha-n-ich am liebste g'sàh.
Dr Mann:
Sag, bisch dü viellicht g-schittelt, Fraü!
Küm ass ich mine-n-Ohre traü!
Ich bi wohl güet gsi bis dohi,
Doch das, das ka jetz doch nitt si.
D'Fraü:
Wenn ich dir awer sag emol,
Ass dü's firs Kind machsch, fir si Wohl,
Ass ich dich zehmol liewer ha,
Ass d'Mama 's gliche-n-o hat g'ha...
(se fangt a z'grine)
O wenn se do wàr, 's wàr scho g'schàh,
Doch hasch dü sie jo nie gern gsàh!...
Dr Mann (springt in d'Höche):
Gib mir mi Hüet dert un mi Rock.
D' Fraü (freidig):
O merci, Mann, witt o di Stock?
Dr Mann:
Das isch mr eis.
D'Fraü:
Doch müesch dü springe.
Dr Mann:
Wie viel so Dràckdings soll i bringe?
Fir vierzig Sü, fir zwanzig Franke?
D'Fraü:
Nei, liewer Mann, i thüe dr danke,
Nur fir e Sü, doch gang jetz g'schwind.
Dr Mann geht furt. As wie-n-e Kind
Thüet d'Fraü vergniegt un freidig schiene,
Se holt drei Dessert-Teller ine
Un Läffele-n-un deckt dr Tisch
Un wartet, bis dr Mann zruck isch.
Jetz endlig hört se sine Schritt',
Er kunnt, doch z'friede schint er nitt,
Er hebt e Pàckle-n-in dr Hand
Nur mit zwei Finger, ganz am Rand.
Schnell hat's d'Fraü uf e Teller gnu.
Hasch dü nitt eher känne ku?
I mein, 's isch scho ne Ewigkeit,
Ass ich druf wart, hat sie-n-em gsàit.
Dr Mann:
Pfui, alle Finger ha-n-i voll!
I weiss nitt, was i mache soll,
Enfin, wenn ich nur Rüeih bekumm
D'Fraü:
O Mann, bisch nitt so bös un kumm
Un schaü das schone Couvert a,
Mit Guld bordiert, denksch dü noch dra,
Wo mir's brücht han zum erstemol?
De hasch's vergesse, ich sieh's wohl,
Dr Mann vergisst so Sache gli....
Dr Mann:
Ah ça, bildsch dü dir viellicht i,
Ass ich will vo dem Ding versüeche?
Das müesch jetz doch nitt bi mr süeche,
Das wàr jo iwers Bohnelied!
D'Fraü:
Wie bisch Dü doch gli iwel z'Gmieth!
So sin' Ihr halt, Ihr Mànner alle,
Was wàr jetz das, wenn Dü mir z'Gfalle
Ne wenig schlecke thàtsch do dra?
Dr Mann:
Das müesch Dü üs em Kopf Dir schla,
Das wàr jetz doch e wenig z'stark!
D'Fraü:
Ah, wege dem schint's Dir so arg?
Üs Stolz nur thüesch Dü refüsiere,
's isch nitt, wil's Dich thüet degoutiere?
Denn 's isch doch g'wiss nit schlechts do dra,
Me macht's mit Mehl un Wasser a.
Dr Mann:
's isch dumm, 's isch kindisch, loss mi geh,
I gib dr gar kei Antwort meh!
D' Fraü (trürig):
Los Mann, das isch nitt schön vo dir
Un nitt galant, wie kasch dü mir,
Wo uf die Knie dir heischt die Freid,
Versage so ne Kleinigkeit?
Gàll, fir d'Maîtresse-n-als vor Zite
Hättsch dü's g'wiss g'macht, un ohne z'strite,
De hasch kei Liewe meh fir mich
Wie frieiher, un doch lieb' ich dich...
(Se nimmt em d'Hand un grint druf.)
Dr Mann (g'riehrt):
Zeig Fraü, grin doch nur nitt so g'schwind,
Zeig, lüeg mi a, bisch doch kei Kind...
D'Fraü:
Gang' nur, de bisch e-n-Isestange,
Mit dir isch halt nitt viel az'fange!
Dr Mann:
's isch nitt so arg, wie dü's thüesch finde,
Ich ka mich o noch iwerwinde,
Do schaü, eb's wohr isch, was i sag,
(Er dunkt si Finger in d'Pappe un schlàckt en ab.)
Bisch z'friede jetz? - 's hat gar kei G'schmack.
D'Fraü:
Dü hasch doch nur dr gliche tho!
Dr Mann:
G'wiss nitt, Fraü, bisch doch nitt eso!
Uf eimol nimmt jetz d'Fraü, nitt z'fül,
E Läffel voll, hebt's ihm ans Mül
Un sàit: I will dir's selwer gà,
I möcht gern die Grimasse sàh
Er bisst halt dri, nitt ohne Grüse
Un speit's mit Abscheü wieder üse.
D' Fraü (mit viel Intresse):
Eh bien!
Dr Mann:
Eh bien, isch's dir jetz wohl,
Abscheülig isch's, versüech's emol.
D'Fraü:
's isch g'spàssig, ich ha bis dohi
Nie glaübt, ass das so schlecht kànnt si!
Dr Mann:
Versüech's nur z'erscht, sunscht weisch doch nit.
D'Fraü:
's pressiert mr nitt, i ha dr Zit.
Dr Mann:
Nimm nur, de müesch's doch wisse, schlàck?
D'Fraü (schiebt en z'ruck):
Mach mir dà Teller do-n-ewàg,
De machsch mi bös, i ka's nimm sàh!
Wie kasch dü mir so Sache gà!
I gàb fir hundert Pfund kei Rappe,
Das isch abscheülig jo, die Pappe!....