Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Ne Hochzitnacht.

Wie sin d'Hochziter doch nitt quält
(So hat letschthi ne Herr verzählt),
Bis endlig als die Stund thüet schlage!
Das ka me gar in Nieme sage,
Me müess es selwer mitg'macht ha.
Ich fir mi Theil ha g'nüe dra g'ha,
Wo endlig d'Cousins, d'Frind, d'Bekannte
Vom Hochzitesse sin ufg'stande;
Denk nur emol e Mensch dohi,
's isch halwer Zwei am Morge gsi!

Was will me sage-n-un was mache?
Bol kunnt Ein do, thüet schelmisch lache,
Bol kunnt Ein dert un stricht si Bart
Un blickt eim uf e g'wisse-n-Art,
E-n-Anderer thüet d'Hand eim drucke,
Ass d'Finger üs de Knedle rucke,
Un mich hàn, no nitt g'nüe tractiert,
Noch mine neüe Schüeh g'geniert!

's isch làcherlig, i sott's nitt sage.
Das wàr glaüb Alles noch z'ertrage,
Doch immer ha-n-i d'ganze Zit
Nur zschaffe g'ha mit alle Lit,
Ass grad mit miner Brüt nur selte,
Mr hàn is gar nitt brüche z'melde,
Fir nur e Schmutz enander z'gà,
Küm ha-n-i se vo witem g'sàh!

Doch dürt das Ding zum Glick nitt immer,
Scho isch se jetz uf ihrem Zimmer
Un flichtet angstvoll sich ins Bett!

Wenn ich doch nur die Gäst ab hätt!
Noch Zwe sin do, die wànn nitt wiche,
Se thien wahrhaft gar nitt dergliche
Un spiele riehig ihr' Parthie!

Jetz awer schla dr Kückück dri!
I bi-n-efange-n-uf dr Folter,
I hüescht un spei un laüf un polter,
I hätt ene glaüb 's Liecht bol gnu!

Jetz endlig hàn se g'nüe beku!
Se gehn, nitt ohne noch im Scheide
Ins G'sicht mir z'lache-n-alle Beide.
Doch das isch d'letschte Narrethei,
Denn endlig bin i jetz doch frei
Un will, i ka's jetz nimm verbisse,
Vor allem mine Schüeh abrisse
Un o dr Frack ; so, das wàr g'schàh,
Jetz awer, was soll's jetz noch gà?...

Dà Schritt, wo-n-ich jetz soll prawiere
Thüet mich famos embarrassiere!
E Müre trennt mi nur jetz noch
Vo miner junge Fraü, un doch
Weiss ich nitt, wie-n-is a soll schicke.
Uf eimol thüe-n-i mi erblicke
Im Spiegel. - Kei Kravatte meh,
Im Schlofrock, so ka-n-ich nitt geh,
's isch z'ungeniert, se thüet erwarte
Vo mir g'wiss bess're Làwensarte!

Ich leg mi Frack jetz wieder a
Un klopf, so lislig as ich ka,
An ihre Thüre ; nit isch z'höre!
Doch ich loss mich durch das nitt störe,
I klopf jetz a zum zweitemol,
I ha's wohl gwisst, se hört mi wohl,
's wird lislig g'hüeschtet, kurz un trucke,
As kännt mi junge Fraü nimm schlucke,
Das isch jo iwerüs genüe!
I mach nur d'Thüre-n-uf un züe
Un bin bi miner Fraü im Zimmer
Un sieh, bim triewe Lampeschimmer,
Se ligt ganz hinte, satt am Rand,
Un hat ihr' Nase-n-an dr Wand,
Dr Kopf verlore-n-in de Kisse
Un d'Aüge züe, un uf mi Gwisse,
Jetz bin i stark embarrassiert!
Wie mache-n-ass es nitt schockiert
Ich kännt wohl, Nieme wàr dergege,
Mich ohne witers züe-n-'re lege,
Nur mag i nitt ; 's wàr wohl mi Recht.
Doch find i das Verfahre schlecht.
Ich thüe mi iwer se jetz neige,
Doch will se gar ihr Gsicht nitt zeige!
Schlofsch, frog i zàrtlig, liewer Schatz?
Un sitz ufs Bett, doch küm am Platz,
Thüe-n-ich ere ne Schrei üspresse,
Ich bin 're uf e Füess schint's g'sesse.

Loss 'mich denu schlofe, fangt se-n-a,
Ich bi so mied, i sott Rüeih ha!

Ich o bi mied un stand do leider
Noch immer in de Hochzitskleider
Un weiss nitt, wo ne Kisse nàh,
Wottsch Dü mir nitt e Plàtzle gà,
Ne kleis, i thüe g'wiss nitt geniere!
Se làchelt, jetz ka-n-ich's prawiere!
Ich glaüb, ass ich's jetz g'wunne ha.
J zieh mi üs, so schnell i ka,
Thüe jetz e wenig 's Bett ufdecke
Un herzhaft ei Bei ine stecke....
Ne firig Ise sicher hätt
Nitt mehr Effect g'macht in dem Bett!
Se fahrt an d'Wand as wie dra blose
Un thüet eso ne Schrei üsstosse,
Ass ich wie g'lähmt am ganze Lib
Eso in miner Stellung blib!
Ganz iwerrascht ha-n-ich noch immer
Ei Bei im Bett un eins im Zimmer.

Wo fehlt's? red ich se zàrtlig a,
Wenn ich Di soll beleidigt ha,
Verzeih' mr, schaü, 's isch nur üs Liewe,
Un thüe mi Kopf zu ihrem schiewe.

Ich o, sàit sie, ich lieb Dich jo,
Doch wottsch Dü mich nitt schlofe lo?
I bi so mied, i ka nimm wache!

Was ha-n-i do halt welle mache?
Se hat mi dürt, sie, wo so rein!
Ich bi mr vorku schlecht un g'mein,
I ha kei Wort meh traüe z'woge,
Ha's Bei halt wieder üsezoge,
Mach ihre 's Bett wie im e Kind
Un frog se: ligsch eso jetz lind?
Schlof nur, ich will Dir's nitt verwehre,
I will Di gwiss jetz nimmig störe!
Un wünsch ere ne güete Nacht.

So, jetz wàr mi güet Werk vollbracht,
Doch ich, wo soll ich jetz geh schlofe?
's isch kalt un isch kei Fir im Ofe;
Im Fauteuil? kumm i bis derthi?
Mi Bei, wo nitt im Bett isch gsi,
Mit dem ka-n-ich kei Schritt schier mache;
Un thüet mi Fraü nitt ab mr lache,
Wenn sie mich sieht, wie-n-ich do stand
Im allerlàcherligste G'wand;
Ans andre-n-End vom Zimmer hinke?
Me möcht jo in dr Bode sinke!
Doch müess es si, i wog's halt doch.

Kei Weg hat mich so lang dunkt noch.
Dert aku, thüe-n-i halt prawiere,
So güet as mögli drin z'campiere.
Mi Frack ha-n-ich an d'Achsle g'hànkt,
Doch d'Bei, an die ha-n-ich nitt dànkt!
Was soll i mache, fir se z'rette?
I sieh nit as d'Hochzitstoilette
Vo miner Fraü, doch d'Side schreit!
's kunnt nitt druf a; as wie nitt g'scheidt
Un ohne lang dra ummez'zickle
Thüe-n-ich mich in das Ding iwickle.
Mi Fraü, dànk ich, die schloft scho lang.

Jetz awer wird's mr angst un bang:
Mit G'walt müess ich uf eimol niese!
Güet, denk i, jetz müess ich's scho biesse,
I wird g'wiss stif un lahm die Nacht.

Bisch krank? frogt jetz mi Fraü un lacht.

Ich bi g'wiss làcherlig do hinte,
Gib ich zur Antwort, thüesch's nitt finde?
's isch halt nitt anderscht, we me d'Lit
Duss schlofe macht bi dàre Zit!...

Krank derf i Di halt doch nitt mache,
Sàit sie, un thüet ufs neüe lache,
Verzeih mr, kumm, ich mach Dr Platz...

Ich mach vom Fauteuil nur ei Satz,
I mein, me thüet mr 's Lewe schànke!
Dr Rest ka sich dr Leser dànke!...

Wie màngmol hà mr siter g'lacht,
Mir Zwei, ab unsrer Hochzitsnacht!