Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Ne Irrthum.

Dr Schang isch glicklig, denn er firt,
E grosser Festtag voller Freide,
D'Hewamm hat ihm zwei Zwilling g'stirt,
's sin Biewle, sàit se, alle beide,
Un thien sich beide denn z'glich sàh!
's hat g'wiss noch gar nie nit so gà.
Er geht se glich geh lo ischriwe;
Das Glick wünscht er sich jo scho lang!...
Er heisst Ein Franz, dr Ander Schang...
Doch leider ka's bi dem nitt bliwe,
Denn bol sieht er dr ander Tag,
So gnaü as er o lüege mag,
Ass d'Hewamm sich trumpiert g'ha hat:
's isch eins e Màidele!... Was mache?
Im Schang isch's wirklig nitt um's lache.
Voll Aerger geht er glich in d'Stadt
Ufs G'meinhüs, fir's halt lo z'changiere.
« Wie ka me sich eso trumpiere! »
Sàit dert dr Schriwer, «'s ka nitt si,
Das isch noch nie g'schàh bis dohi!... »
« 's bringt mich selbst o ganz üs dr Füege, »
So rieft dr Schang, «'s thüet mir g'wiss a,
D'Hewamm hat halt kei Brille g'ha,
Un mir wàr's nie iku, fil' z'lüege!... »

Dr Schriwer làngt 's Register fire
Un schickt sich endlig a jetz doch,
Fir, wie-n-er sàit, si Büech z'verschmire
Mit àndre. - « Weller, » frogt er noch,
« Isch jetz e Màidele, dr Franz
Oder dr Schang? ich will's markiere,
Fir nitt im letze 's G'schlecht z'changiere, »
« Jà, » sàit dr Schang verduttert ganz
Un schaüt verlege-n-uf dr Tisch,
« Wie mache mir das Dings mitnander?
Me kennt se-n-ewe nitt vonander,
Ich weiss nitt, weller as es isch. »