Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Ne schlecht Quartier.

Ne schlecht Quartier.

488 - 489


Was uf dr Erde lewe thüet,
Mag's wo's will ane g'höre,
Das hat im Saft, das hat im Blüet
E Trieb fir sich vermehre;
D'Natür, die will das ha-n-eso,
's müess alles ihre folge do!

490 - 491

Dr Mensch sogar hat nitt mehr Recht
Vor dem G'setz, dem famose;
Un doch, wie passt die Handlung schlecht
Züe sim Geist, züe sim grosse!
Er, in der Schöpfung ihre Zier,
Fallt z'ruck dur das züem letschte Thier!

Er weisst's un schàmt si allemol
Un geht si geh verstecke;
Dur d'Hiroth thüet er süeche wohl
E Mantel driwer z'decke;
Doch was entsteht fir Kummer drüs
Un Sorge-n-im e jede Hüs!

« Wenn das nitt wàr, thàt d'Welt abgeh! »
Thüet Mànger wohl ifalle;
Grad ewe, so thüe-n-ich's versteh,
D'Erlösung wàr's fir Alle!
Wo 's G'schöpf thüet fehle mit sim Herz,
Hört vo sich selwer uf dr Schmerz!

Die Welt mit allem, was druf g'schieht,
Ka fir e Mensch nitt passe,
Wo all' das Elend do isieht;
Er lehrt se jo nur hasse!
's ka höchstens geh noch fir e Thier;
Fir d'Mensche-n-isch's e schlecht Quartier!