Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Philosoph un Handelsmann.

Philosoph:
Hàn ihr nitt scho in stiller Nacht
Am Himmel b'schaüt die Sternepracht
Un nodenkt, was dr Mensch uf Erde
Mag si un was er noch mag werde?

Wie d'Sternle dert, so schwàbt si Welt
Am wite blaüe Himmelszelt,
Er wachst un stirbt druf, un im ganze
Hat er's wie noch viel taüsend Pflanze,
Wo geh'n un kamme-as wie er;
Wo geht er hi, wo kunnt er her?

Wie thüet me klei un schwach sich finde
Wie thüet gli aller Stolz verschwinde
Vor so me-n-Ablick! - doch hàn d'Lit
Gar wenig oder nie dr Zit,
Fir an so Sache kanne z'dànke,
Das Ding thüet ihne lang güet hànke.
Was hàn die Sterne ihne g'macht?
Die ka me sàh' schier alle Nacht!
Doch wenn uf unsre ganze-n-Erde
Ei Plàtzle nur kännt g'funde werde,
Vo wo me se-n-allei kännt sàh,
Was wott's do fir e Làrme gà!
G'wiss d'ganze Welt thàt ane laüfe,
Me miesst si Platz zum vorüs kaüfe,
Fir b'schaüe z'känne, was me sunscht
Küm alüegt nitt emol umsunscht!

Handelsmann:
Ihr Philosophe hàn güet z'rede
Mit eüre Sterne-n-un Planete,
Ihr hàn halt o nit anders z'thüe,
Doch unsereiner mehr as gnüe.

Ich ha jetz do ne Kràmerlade,
Ne schöner! b'schaüe mi Façade
Un sage mir, was fehlt do dra?
Un alles ka me bi mir ha:
Sirop, Holzschüeh un dirre Bohne,
Schüehnägel, Bàse, Macarone,
Müsfalle, Hunig, Bittersalz,
Endschüeh un Hàring, Wichse, Schmalz
Un Hosetràger, Schokolade
Un Eier, Raüchtüwack un Fade,
Genkette-n-Öl un Bàredràck,
Petrol, Meertriwel, kurzewàg
Die Sache müess i alle b'sorge,
D'Lit kämme scho am frieihe Morge
Un kaüfe bis in d'spote Nacht;
Wie màngmol ha-n-i nitt scho g'wacht
Un wie vielmol nitt riehig g'gesse,
Do ka me d'Sterne scho vergesse
Un andre Sache noch derzüë,
Mr hat nur fir si Làwe z'thüe!

Philosoph:
's isch wohr, d'Natür hat uns uf Erde
Ufg'lade gar e mànge B'schwerde,
Doch alles das dürt jo nitt lang,
Vergange-n-isch bol jeder Drang
Un Mieih, denn kurz isch's Làwe,
Un dert, wo jetz die Sternle schwàwe,
Erwartet uns e Welt viellicht,
Wo jeder Schmerz un Kummer bricht
Un wo mr känne frisch afange...

Handelsmann:
Jà halt! das thüe-n-i nitt verlange,
I ha scho satt am erste mol!
Herr Philosoph, làwe Se wohl.