Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Reklamatione vo-n-ere-n-alte Jumpfere.

's isch wohr, i müess es selwer g'steh,
Ass d'Fraüe gar nimm wisse meh,
Wie sie jetz wànn derher ku z'rànke,
Was sie wànn uf un an si hànke!
Doch wenn das Ding sie amüsiert?
's isch jo nit schlechts; wenn d'Fraü sich ziert,
So isch's nur, fir de Mànner z'gfalle.
Worum denn thien se schreie-n-Alle?
's kost' sie viellicht e wenig Geld...
Doch d'Fraüe mien uf dere Welt
O ebbes ha, fir sich z'vergesse,
Ihr Freid druf isch scho knapp gnüe g'messe!
Denn d'Gsellschaft b'handelt sie gar schlecht,
In allem. - Isch denn das jetz recht?

E Herr, dà derf in gwisse Sache
Als ledig was er will nur mache!
E neüe Liewe-n-alle Tag
Isch ihm erlaübt, wenn er nur mag.
Er thüet sich nitt im g'ringste schàmme,
Wenn er sich will Maîtresse nàmme,
Un hat er's mit dr g'ringste z'thüe,
So sàit kei Mensch kei Wort derzüe,
Un will eso Ein sich verbinde,
So hat das gar nit z'thüe derbi,
Er hat als d'Wahl noch owedri
Un ka choisiere-n-um si umme
Un ka noch d'beste Fraü bekumme.
Was er als ledig g'macht hat g'ha,
Das geht die letschte gar nit a!...

Doch mir hingege, so isch's Mode,
Mien d'Aüge niederschla an Bode
Vor jedem Herr, vo witem scho,
Geduldig mien mir warte do,
Bis mir in Eim si Herz ufwecke,
Wenn uns Ein g'fallt, mien mir's verstecke,
E Siteblick, e letzer Tritt
Un d'Ehr isch furt, z'ruck kunnt se nitt!
Me thüet uns nit, gar nit verzeihe,
Wenn 's g'ringste-n-isch, thien alle schreie,
Un wenn gar Eine 's Unglick hat
Un fehlt, so weisst's glich d'ganze Stadt,
's tràit's glich als Ein im Andre z'Ohre,
Me-n-isch un blibt derno verlore!...

Jetz will ich g'frogt ha, isch das recht,
So z'unterdrucke-n-unser G'schlecht?
Me ka si wahrhaft nitt g'nüe hiete,
Denn alles thüet me-n-uns verbiete,
Mr sin doch o grad nitt vo Holz...
Wo wàr de Mànner ihre Stolz
Un d'Ehr, wie Mànger thàt se b'halte,
Wenn sie wie mir sich miesste halte?

Un hàn se nitt als a ihr' Freid,
Sich z'zeig e-n-im e neüe Kleid?
Un grad wie mir hàn sie ihr' Mode:

Bol hàn se Kittel bis an Bode,
Wo nit meh fehlt as Redle dra,
Bol hàn se-n-eso kurze-n-a,
Ass schier kei Fàttig dra isch z'finde,
So dass se-n-als küm deckt sin hinte;
Bol hàn se Hose-n-eng un glatt,
Wo schier nitt alles Platz drin hat,
Derno sin's wieder als so wite,
Ass sie schiergar nitt känne schrite!
Un d'Hiet, isch das viellicht nitt wohr?
Bol sin se-n-as wie Oferohr,
So grad un hoch as wie Kaminer,
Derno wird im e Jeder siner
Uf eimol wieder ganz g'schangschiert,
Se werde nieder, un g'formiert
Wie g'wisse G'schirr, wo d'kleine Kinder
Druf sitze-n-als, nur hàn d'Erfinder
D'Handhewe halt absite g'lo.

Viel Sache hàn se noch eso!

Isch denn e dümm're Mode z'finde,
As geh so stinkig Krüt azinde,
Wie ihr' Tüwack, un ganz serios
Als dur e Rohr, klei oder gross,
Dr Raüch dervo ins Mül iziege,
Fir wieder ihn derno lo z'fliege?
Wenn's güet wàr, wisst me noch worum,
Doch bringt se-n-als das Ding schier um,
Bis ass se's g'wöhnt sin, doch 's müess dure
Un thüet's im Kopf als noch so sure,
's isch Mode-n-un drum müess es si!

Ich mein, ass d'Mànner bis dohi
Nitt z'ruck sin im Dummheite mache?
Sie solle-n-anstatt ab uns z'lache,
Wenn ich ene ne Roth ha z gà,
Sich selwer an dr Nase nàh!