Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Uf em Kirchhof.

Wie so still un friedlig doch
Isch im Garte do dr Owe!
's Vögele nur singt dert owe
Jetz si Abschiedsliedle noch,
Sunscht kei Lüt. Scho isch dert unte
D'Sunne hinterm Berg verschwunde,
Nur e Wulke owe dra,
Wo sich thüet mit Guld bordiere,
Zeigt noch d'letschte Strahle-n-a
Un thüet sich derno verliere.
Rings umher schint 's ganze Lewe
Im e sanfte Schlummer z'schwewe.

Wie so mànge-n-Existenz,
Wo do d'Erde thüet verdecke,
Schlummert unter ihre Krànz!
Doch kei Morge will die wecke.
Fir was hàn se g'lebt un denkt?
Un fir was thien mir do strite?
Uns isch's Grab jo o nitt g'schenkt.
Was isch's Lewe, was sin d'Zite,
Un dr Tod, worum, fir was?
G'heimnissvoll isch alles das
Un kei Mensch wird's nie errothe!

Wie dr Staüb im Sunnestrahl
Sàh' mir Welte ohne Zahl
Z'Nacht am Himmel. Unser Bode
Selbst schwebt immer ohne Halt
Dur d'Unendligkeit mit Alle!
Thüet er stige, thüet er falle?
Un wohi, fir was die G'walt?
Un was wird do drüs noch werde?
Was erwartet unser Erde?

Alles isch is unbekannt
Un dr Mensch riehmt si Verstand!
Thüet als König sich betrachte
Uf dem arme Erdball do,
Wo d'Natür ihn nitt thüet achte,
Wo-n-er wieder müess verlo,
Wenn er lang genüe hat g'stritte
Un druf alle Quale g'litte!

Do legt er ne-n-ab, si Stab,
In dem grosse, stille Garte,
Unter Blüeme-n-aller Arte,
Un rüeht üs im kiehle Grab.