Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Vo dr Mode.

Vo dr Mode.

170 - 171


Wenn d'Eva jetz kännt zruckku noch,
Dr Sinn thàt ihre schwinde!
Wie wott die güete Fraü jetz doch
Ihr Kleid veràndert finde!

Wer nur die Sache-n-alle macht!
So thàt se züe sich sage,
Das isch e complicierte Tracht,
Wo jetz die Dame trage.

's isch wohr, g'wiss, ass es bunt züegeht,
Un alle Tag wird's ärger,
Wie ebbes frisch's kunnt ufs Tapet,
Isch's noch e wenig stärker.

In dem Moment isch's Modeg'setz,
Sich alles z'eng lo z'schnide,
Se schlupfe-n-in e Scheide jetz,
Wo sie Tortür drin lide.

Doch müess me's g'steh, se hàn als a
Ne Hüet, viel z'gross hingege,
Ne Parepli mit Fedre dra,
Das wàr grad nit dergege.

Wenn se so schrite-n-als dur d'Stadt,
Mahnt's eim, wie soll i sage?
Grad an die Puppe, wo me hat
Im Hanf, fir d'Spatze z'jage!

Wem kunnt nur so ne Dings als i?
Wer ka so Sache gründe?
Do brücht me wirklig viel Genie,
Fir so ne Tracht z'erfinde.

Se mache-n-o nit anders meh,
As an so Sache denke,
Doch d'Hüshaltung, die lehn se steh,
Was hànkt, das lehn se hànke.

Se wànn jetz nit meh mit ha z'thüe,
's sin nimmig sàlle Zite,
Se stelle jetz e Magd derzüe
Un sie gehn in d'Visite.

Un thien als dert am Kaffeetisch
E kleine Rundschaü halte,
Was in dr Stadt vorgange-n-isch
Bi Junge-n-un bi Alte.

Doch selbst das halte se nitt üs,
Das bringt nitt g'nüe Vergniege,
Züer Last wird ihne bol ihr Hüs,
Se mochte witers ziege.

Ins Bad isch's, wo se reise wànn;
Se thien dà Ort choisiere,
Fir Krankhete, wo sie nitt hàn,
Als dert geh lo kuriere.

Un fir üsz'rüeihe owedri
Vo dàne viele Sache,
Wo sie als d'heim Johr üs, Johr i
Dur ihre Magd lehn mache.

Uf das hi wünsch ich jetz viel Glick
Un o, vor aile Dinge,
Viel Geld in Dem, wo viellicht 's G'schick
E so ne Fraü thüet bringe.