Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Züer silwerne Hochzit vo Mr & Mme K. D.

20. Aügscht 1889.

Ne Jeder hat's viellicht scho g'achtet
Emol bi so-n-re G'legeheit:
Ne Hochzit, we me's g'naü betrachtet,
Hat mit em Wi viel Ähnligkeit;
Fir ass se kostbar werde ka,
Müess se ne g'wisse-n-Älte ha;
Se wird als erst no lange Johre
Vo Silwer un nochher vo Guld
Un später noch no mànge G'fohre,
Wo tràit sin worde mit Geduld,
Wird sie als vo Diemant sogar!

Doch màngmol o, un 's isch nitt rar,
Thüet sie as wie dr Wi sür werde.
Se g'hört halt b'sorgt vo Afang scho;
Denn 's hat gar viel Dings uf dr Erde
Ne Ifluss druf. Noch ebbes o,
Ne Frog noch schwebt mr uf dr Zunge:
Isch d'alte Hiroth, wie bekannt,
Vo Silwer, Guld un vo Diemant,
Vo was denn isch derno als d'junge?
Vo Bli viellicht? me kännt's schier sage,
Wil sie vo Viel so schwer isch z'trage
Als in de-n-erste Johre scho.

Me sieht d'papierige-n-als o,
Wo v'risst scho bi de-n-erste B'schwerde,
Wo, vo dr Milch grad 's Gegetheil,
Als scheidet, wenn se kalt thüet werde;

In dàne-n-isch gar wenig Heil!

Mr sàhn do drüs, ass 's Hochzitmache
Nitt grad so licht isch, wie me meint;
Wenn d'silwerne ne Paar vereint,
So thüet e schöner Tag erwache,
Ne Festtag, wo sich doppelt freit,
Wenn noch, wie in de-n-erste Johre,
Dr Friede herrscht un d'Einigkeit;
Denn 's isch kei G'spass, so ganz ung'schore
Kunnt leider nieme-n-als derdur.
D'Hiroth, wenn sie noch so güet g'rothet,
Hat ihre Sorge; Jeder rothet,
Ass sie nitt bietet Freide nur,
's ka viel g'schàh in dàr lange Zit!
Drum wà mr o ne Glickwunsch stire
Jetz hit in unsre Hochzitslit,
Wo ihre silwerne thien fire;
Mr hoffe-n-ass sie thien erlewe
Viel Tage noch von Glick un Freid,
Un 's höchste Güet, wo d'Erde tràit,
D'G'sundheit, noch b'halte thien dernewe.
Ne so gehn d'Johre pràchtig umme,
Un später, as wie hit so froh,
Thien sie-n-emol, wenn d'Zit isch kumme,
Noch d'güldne Hochzit fire do.