Text:August Lustig/Der Hausfreund/Neüjohrsvisite.

's isch kalt! 's Neüjohr isch wieder kumme
Wie g'wöhnlig mit sim Schnee un Is;
Dus, laüfe g'schaftig d'Kinder umme
Un schlife, fröhlich, heerdewis.

Un d'Große mache sich Visite
Un wünsche froh 's Neüjohr sich a
Mit glick un Gsundheit, güete Zite,
Un was me sunscht noch Güet's ka ha.

Un einsam uf em Kirchhof unte,
Im Schnee, verzüst vom kalte Wind,
Steht am e Grab, in dane Stunde
Ne kleiner Büe, schier noch e Kind.

Er spirt kei Wind, et thüet nit achte,
Si Hüet rüeiht in dr kalte Hand;
Stumm thüet er nur das Grab betrachte
nur das isch's, wo si Geist jetzt bannt!

Voll schmerz starrt er nur immer awe
Vor sich die g'fror'ne n Erde n a
Wo drin sie Vater liegt vergrawe
Un wo ihn nimmig höre ka.

's Neüjohr fir ihn isch nur ku schritte
Fir z'steigre noch si Leid un Weh;
Das isch sie einzige Visite,
Er hat kei andre z'mache meh!