Text: Beatrix Potter – The Tailor of Gloucester
Dr Schniider vu Gloucester
ändere
Ìn dr Zitt vu da Schwerta un Pàrìcka un lànga Mantel mìt Blüemaverziarta Làppa – wo Herra Rüscha trajt han, un Kìttel üs Paduasoy un Taffeta wo mìt guldiga Bandel züebunda gsìì sìn – do ìsch a Schniider z Gloucester gwohnt.
Ar ìsch vum Morga bis z Owa àm Fanschter vu'ma kleina Làda ìn dr Westgate Gàssa uf em Tìsch gsassa.
Dr gànza Tàg, so làng àss's heiter gsìì ìsch, hàt'r gnaiht un gschnìtta, hàt si Satin, Si Pompadour un sina Siida üsgstocha; dia Wàr hàt komischa Namma ghàà un ìsch sehr tiir gsìì, ìn dr Zitt vum Schniider vu Gloucester.
Àwer trotzdam àss'r fiina Siida fer sina Noochber gnaiht hàt, ìsch ar salbscht sehr àrm gsìì – a àlter Mànn mìt Brìlla, ema rumpfliga Gsìcht, àlta krumma Fìnger un ààglìgt mìt àbgschàftem Plunder.
Ar hàt sina Mantel ohna Àbfall àbgschnìtta; ìm Verglich mìt sina gschtìckta Kleider, sìn sehr kleina Rascht uf em Tìsch glaga – züe schmàla Fatzla fer nit – üsser Mantel fer Miis, hàt dr Schniider gsajt.
A härterkàlter Tàg nooch àn Wiahnachta hàt dr Schniider a Màntel fànga-n-à màcha (a Màntel üs Kìrscharoter Siida, gstìckt mìt Pensées un Rosa) un ema Cremfàrwiga Schilè üs Satin (mìt Rand üs Gàza un grianer Samtfàda).
Dr Schniider hàt gschàfft un gschàfft, un ar hàt fer sìch salbscht gredt. Ar hàt d Siida gmassa un hàt sa mehrmols ummadreiht, un hàt sa mìt sinera Schaar ìn Stìckla gschnìtta. Dr Tìsch ìsch gànz voll Kìrscha-rota Fatzla gsìì.
Gàr kè Breita, un a Schnìtt kritzwags, gàr kè Breita; Tiachla un Bandala fer Miis! hàt dr Schniider vu Gloucester gsajt.
Wo d Schneeflocka gega s Fanschterla sìn ku fliga un han dur dàs d Heitra gnumma, hàt dr Schniider si Àrwetstàg fertig ghàà; d gànza Siida un dr gànza Satin sìn ìn Stìckla uf em Tìsch glaga.
Do sìn zwälf Stìckla fer dr Màntel un viar Stìckla fer s Schilè gsìì; un do sìn Sàck-Làppa, un Mànschetta un Knäpf gsìì, àlla ìn Ordnung. Fer s Füeter vum Màntel hàt's fiiner gaaler Taffeta gaa, un fer d Knopflächer vum Schilè ìsch Kìrscha-rota Fàda vorgsah gsìì. Un àlles ìsch scheen grìschta gsìì fer àm àndera Morga zammagnaiht wara, àlles ìsch gmassa gsìì un hàt glangt – üsserdam àss a einzig Knàuiala Kìrscha-roter Fàda gfahlt hàt.
Dr Schniider ìsch ìn d Fìnschtra üs sim Gschaft gànga, wial'r z Nàcht nia do gschlofa hàt; ar hàt s Fanschter un d Tìra gschlossa, un hàt dr Schlìssel àwag gmàcht. Niama hàt do gwohnt, üsser brüüna Miisla, dia sìn ohna Schlìssel inna un üssa grennt!
Denn hìnter da Holzfàssàda vu da àlta Hiiser vu Gloucester, gìtt's Miislastaaga un gheima Durgang; un d Miisla sìn vu eim Hüss uf s àndra dur dia lànga schmàla Gang grennt; sa känna dur d gànza Stàdt renna ohna uf d Stroß z geh.
Dr Schniider ìsch àwer üs sim Gschaft gànga un hàt ìm Schnee müeßa schlurwa; ar ìsch zìmlig nooch gwohnt, z College Court, nawa-n-em Tor gega College Green. Un trotzdam àss's kè groß Hüss gsìì ìsch, ìsch dr Schniider aso àrm gsìì àss'r numma d Kucha glehnt hàt.
Ar hàt allei mìt sinera Kàtz glabt; sa hàt Simpkin gheißa.
.png){kind=link}
Dr gànza Tàg, wo dr Schniider duss àn dr Àrwet gsìì ìsch, hàt dr Simpkin allei s Hüss ghiata; un ar aui hàt Miis sehr garn ghàà, obwohl àss ar ìhna kè Satin fer Mantel gaa hàt!
„Miau?“ hàt dr Kater gsajt, wo dr Schniider d Tìra ufgmàcht hàt, „miau?“
Dr Schniider hàt Àntwort gaa: „Simpkin, mìr wara boll riich sìì, àwer ìch bì jetz züe miad. Nìmm da Groscha (wo unser letschta Mìnz ìsch), un, Simpkin, nìmm a Porzellànkannla, kàuif fer a Süü Brot, a Süü Mìlch, un a Süü Wìrscht. Un, oh, Simpkin, mìt em Rascht vum Mìnz, kàuif mìr fer a Süü Kìrscha-roter Siidafàda. Àwer müesch joo nìt unser letschta Süü verliara, Simpkin, sunscht ìsch àlles fer mìch umma, denn ìch hà kè Fàda meh.“
Dernoh hàt dr Simpkin wìder „Miau!“ gsajt un hàt dr Groscha un s Kannla gnumma, un ìsch ìn d Fìnschtra üssa gànga.
Dr Schniider ìsch sehr miad gsìì un hàt fànga-n-à krànk wara. Ar ìsch nawa d Hard ge sìtza un hàt fer sìch allei ìwer da wunderbàra Màntel greddt.
„Ìch wìrr riich – dàs schreeg schniida – dr Maire vu Gloucester sott àm Wiahnàchtsmorga hirota, un ar hàt a Màntel un a gstìckt Schilè bstellt – wo mìt gaaler Taffeta gfiatert wìrd – Taffeta hà-n-i gnüe; 's blibbt nit meh ìwrig üsser Schnapfelta wo Fatzla fer Miis kännta wara-“
Dr Schniider hàt ààgfànga; wo plätzlig, do hàt'r müeßa hàlta, vum Kanschterla uf dr àndera Sitta vu dr Kucha sìn mehrera kleina Krach kumma.
Tip tap, tip tap, tip tap tip!
„Wàs kààt jetz dàs sìì?“ hàt dr Schniider vu Gloucester gsajt, un ìsch vu sim Stüehl blìtzt. Uf em Kanschterla ìsch Gschìrr gstànda, Kànna, Plàtta, Tassala un Schìssala.
Dr Schniider ìsch dur d Kucha gloffa, un ìsch gànz liislig nawa-n-em Kanschterla gstànda, ar hàt gloost un dur sina Brìlla glüegt. Un wìder ìsch vu unter'ma Tassala da komisch klei Kràch kumma.
Tip tap, tip tap, tip tap tip!
„Dàs ìsch sehr komisch!“ hàt dr Schniider vu Gloucester gsajt, un ar hàt a Tassala glìpf, wo verkehrt gstànda ìsch.
A klei Müüswiiwla ìsch drüskumma, un hàt sìch heeflig vor em Schniider buckt. Dernoh ìsch sa vum Kanschterla àwaghüppst un ìsch unter dr Rànd vu dr Wànd gschlupft.
Dr Schniider ìsch wìder àn s Fiir ge sìtza, hàt sina àrma kàlta Hand gwärmt un hàt fer sìch gmurmelt:
„S Schilè ìsch üs Pfersig-fàrwigem Satin – Tàmbourstìch un Rosaknoschpa üs scheena Siida! Hà-n-i Racht ghàà, mi letschta Groscha ìm Simpkin z gaa? Einazwànzig Knopflächer mìt kìrschafàrwigen Fàda!“
Àwer uf eimol sìn àndera kleina Krach vum Kanschterla kumma.
Tip tap, tip tap, tip tap tip!
Dàs ìsch gànz bsunderscht, hàt dr Schniider vu Gloucester gsajt, un hàt a ànder Tassala, wo verkehrt gstànda ìsch, umdreiht.
A klei Müüsmannla ìsch drüskumma, un hàt sìch heeflig vor em Schniider buckt!
Un vu ìweràll uf em Kanschterla ìsch a Chor vu kleina Kläpperarèia kumma, àlla mìtnànder, wo sìch ànànder Àntwort gaa han, wia Kafer ìn wurmiga Lada.
Tip tap, tip tap, tip tap tip!
Un vu unter da Tassala un vu unter da Schìssala un Gschìrrla, sìn ìmmer mehr Miisla üssakumma, wo vum Kanschterla àwa blìtzt sìn un unter dr Rànd vu dr Wànd gschlupft sìn.
Dr Schniider ìsch nawa s Fiir ànagsassa, un hàt gjomert: „Einazwànzig Knopflächer mìt kìrschafàrwiger Siida!
Dàs müeß àm Sàmschtig z Mittàg fertig sìì: un jetz ìsch Zischtig z Owa. Ìsch's Racht gsìì, àss i dia Miis frèi gloo hà, wo ohna Zwiifel ìm Simpkin gheert han? Oh jee, ìch bì latz dràà, denn ìch hà kè Fàda meh!“
D Miisla sìn wìder üssakumma un han ìm Schniider züeglost; d Stìckla vum wunderbàra Màntel sìn ìhna ufgfàlla. sa han mìtnànder ìwer s Fiatra üs Taffeta un ìwer d Stìckla fer d Miis zwiiselt.
Un plätzlig sìn sa àlla mìtnànder ìn dr Durgàng hìnter em Rànd vu dr Wànd àwagrennt, sa han giggst un han ànànder grüefa, wo sa vu Hüss zu Hüss grennt sìn; un kè einziga Müüs ìsch ìn dr Kuncha vum Schniider gsìì, wo dr Simpkin mìt em Porzellànkannla zruck kumma ìsch!
Dr Simpkin hàt d Tìra ufgmàcht un ìsch inna blìtzt, mìt'ma wiatiga „G-r-r-miau!“, wia-n-a ufgrégta Kàtz; denn ar hàt a Hàss vum Schnee ghàà, un ar hàt Schnee ìn sina Ohra un ìm Kràga hìnter em Nacka ghàà. Ar hàr dr Brotleib un d Wìrscht uf s Kanschterla glégt, un hàt gschnupft.
„Simpkin“, hàt dr Schniider gsajt, „wo ìsch mi Fàda?“
Àwer dr Simpkin hàt s Mìlchkànnla uf s Kanschterlagstellt, un hàt mìsstràuisch d Tassala ààglüegt. Ar hàt si Zowaassa üs feista Miisla wälla!
„Simpkin“, hàt dr Schniider gsajt, „wo ìsch mi Fàda?“
Àwer dr Simpkin hàt a klei Packla ìn a Tee-Hafala versteckt, un hàt gega dr Schniider pfiist un graatscht; un wenn dr Simpkin hatt kännta reda, hatt'r gfrogt: „Wo sìn mina Miis?“
„Oh jee, ìch bì latz dràà!“ hàt dr Schniider vu Gloucester gasjt, un ìsch trüürig ìns Bett gànga.
D gànza Nàcht hàt dr Simpkin jgàgt un gsüecht ìn dr Kucha, ar hàt ìn s Kanschterla un unter em Rànd vu dr Wànd glüegt, un ìns Tee-Hafala wo-n'r dr Fàda versteckt ghàà hàt; àwer ar hàt nia kè Müüs gfunda!
Un jedesmol wo dr Schniider ìn sim Schlof gmurmelt un greddt hàt, hàt dr Simpkin „Miau-ger-r-w-s-s-ch!“ gsajt un hàt komischa, schreckliga Krach gmàcht, wia d Kàtza z Nàcht màcha.
Denn dr àrma àlta Schniider ìsch sehr krànk gsìì, mìt Fiawer, ar hàt gnachschta un hàt sìch standig umdreiht ìn sim Viarpfoschtabett; un ìmmer noch ìm Tràuima hàt'r gmurmelt: „Kè Fàda meh! Kè Fàda meh!“
Dr gànza Tàg ìsch'r krànk gsìì, un dr ànder Tàg, un noch dr ànder Tàg; un wàs sott üs em kìrschafàrwiga Màntel wara? Ìm Gschaft vum Schniider, ìn dr Westgate Street sìn d Gschtìckta Siida un d Satin-Stìckla uf em Tìsch glaga – einazwànzig Knopflächer – un wer sott sa ku nahia, wenn s Fanschter gspert ìsch un d Tìra gschlossa?
Àwer dàs hàt ìn da brüüna Miisla nit gmàcht; sa sìn ohna Schlìssel inna ou üssa grennt dur d àlta Hiiser vu Gloucester!
Üssawandig sìn d Litt vum Markt ìm Schnee gloffa, fer ìhra Gans un Walschhiahner kàuifa, un ìhra Wianàchtspàschteta bàcha; àwer 's ìsch kè Wianàchtsassa vorgsah gsìì fer dr Simpkin un dr àrma àlta Schniider vu Gloucester.
Dr Schniider ìsch drèi Tag un drèi Nacht krànk ìm Bett glaga; un dernoh ìsch Wiahnàchtsowa gsìì un 's ìsch sehr spot ìn dr Nàcht gsìì. Dr Mond ìsch ìwer d Dacher un d Kàmii uffaklatert, un hàt ìwer s Tor vum College Court àwaglüegt. As ìsch kè Liacht àn da Fanschter gsìì, un as ìsch kè Kràch ìn da Hiiser gsìì; d gànza Stàdt Gloucester hàt tiaf unter em Schnee gschlofa.
Un ìmmer noch hàt dr Simpkin sina Miis wälla, ar ìsch nawa-n-em Viarpfoschtabett gstànda un hàt brialt.
Àwer ìn da àlta Gschìchtla gìtt's dàs, àss àlla Tiarer ìn dr Wianàchtsnàcht känna reda (obwohl àss's sehr wenig Litt gìtt, wo sa känna heera oder wo wìssa wàs sa sàga).
Wo d Ühr vu dr Kathedral zwälf gschlàga hàt, hàt's a Àntwort gaa – wia-n-a Echo vu da Glocka – un dr Simpkin hàt's gheert, ar ìsch dur d Tìra vum Schniider üssagànga un ìsch ìn dr Schnee ge spàziara.
Vu àlla Dacher un Gììbel un àlta Holzhiiser vu Gloucester sìn tàuisig glìckliga Stìmma uffakumma, wo d àlta Wianàchtsriima gsunga han – àlla àlta Liader wo-n-i je scho gheert hà, un aui teil wo-n-i nìt kenn, wia „D Glocka vu Whittington“.
Zerscht un àm lüttschta han d Gickel fànga-n-à schrèia: „Wiiwer, stehn uf un bàcha èira Pàschteta!“
„Oh jee, oh jee“, hàt dr Simpkin gjoomert.
Un jetz ìn'ma Dàchfanschter hàt's Liacht un Kràch vu tànza gaa, un Kàtza sìn vu ìwer d Stroß kumma.
„He, Dummkopf, d Kàtz un d Giiga! Àlla Kàtza vu Gloucester – üsser mìr“, hàt dr Simpkin gsajt.
Unter da Holzrìnna han d Drossla un d Spàtza vu Wianàchtsküecha gsunga; d Dohla sìn ìm Turm vu dr Kathedral verwàcht; un obwohl àss's mìttla ìn dr Nàcht gsìì ìsch, han d Drossla un d Rotkehlala gsunga; d Luft ìsch zimlig voll kleina Zwitscherla gsìì.
Àwer dàs ìsch zìmlig ufregend gsìì, fer dr àrma hungriga Simpkin.
Ar hàt sìch bsunderscht mìt kleina hocha Stìmma hìnter'ma Holzgatter gärgert. Ìch glàuib àss's Fladermiis gsìì sìn, denn sa han ìmmer sehr kleina Stìmmala – bsunderscht bim schwàrza Froscht, wenn sa ìn ìhrem Schlof reda, gràd wia dr Schniider vu Gloucester.
Sa han ebbis mysteriöses gsajt, wo ìn dam glìcha hàt:
„Bzzz, hàt d blàuia Mucka gsajt; hmmm, hàt s Ìmmala gsajt;
Bzzz un hmmm han sa ghììla, un mìr aui!“
Un dr Simpkin ìsch furt gànga un hàt sina Ohra gschìttelt, wia wenn'r a Ìmmala ìn sinera Kàppa ghàà hatt.
Üs em Gschaft vum Schniider ìn dr Westgate-Gàssa hàt a Liacht gschuna; un wo dr Simpkin àns Fanschter ìsch kumma ku schliicha, ìsch's gànz voll Kerza gsìì. Do ìsch a Kràch gsìì vu Schaara wo schniida un vu Fàda wo verrìssa wìrd; un Miislastìmma han lütt un glìcklig gsunga:
„Viarazwànzig Scchniider
Sìn a Schnack ge fànga;
Dr Beschta vu-n'na
Hàt nìt si Wàdel trauia ààriara;
Ar hàt sina Härner üssagmàcht
Wia-n-a kleina Highlands-Küe.
Renn, Schniider, renn! Oder ar wìrd èich àlla... !“
Dernoh, ohna Pàuisa, sìn àlla Miislastìmma witterscht gànga:
„Siib d Hàwerflocka vu minera Dàma,
Màhl s Mahl vu minera Dàma,
Màch's ìn a Käschtena,
Loss's a Stund steh--“
Miau! Miau!, hàt sa dr Simpkin unterbrocha, un ar hàt àn dr Tìra kràtzt. Àwer dr Schlìssel ìsch unter em Kopfkìssi vum Schniider gsìì; ar hàt nìt inna känna.
D Miisla han numma glàcht, un han a ànder Liad pràwiart --
„Drèi Miisla sìn ànagsassa, fer spìnna,
D Pussy ìsch dura kumma un hàt innaglüegt.
Wàs màcha-n-ìhr, mina fiina Mannla?
Mantel màcha fer Herra.
Sott ìch innakumma un ìhra Fada schniida?
Oh nei, Miss Pussy, Sìe datta uns dr Kopf àbbissa!“
„Miau! Miau!“ hàt dr Simpkin gschrauia.
„Hey diddle dinketty!“ han d Miisla Àntwort gaa –
„Hey diddle dinketty, poppetty pet!
D Gschaftslitt vu London han Schàrlàchrot trajt;
Siida ìm Kràga un Guld ìm Sàuim,
So sìn d Gschaftslitt glìcklig gloffa!“
Sa han ìhra Fìngerhiat màcha kleppra, fer dr Tempo schlàga, àwer kèns vu ìhra Liader hàt ìm Simpkin gfàlla; ar hàt gschnüüft un brialt àn dr Tìra vum Gschaft.
„Un dernoh hà-n-i kàuift
A Kannla un a Breedla
A Slipkin un a Slopkin,
Àlles fer a Süü--
un uf s Kuchakanschterla!“ han d unheefliga Miisla derzüe gsajt.
„Miau! graatsch! graatsch!“ hàt dr Simpkin àm Fanschtersìmsel pfiist; wahrend àss d Miisla ìnnawandig uf ìhra Fiaß blìtzt sìn un àlla mìt ìhra Stìmmala han fànga-n-à schrèia: „Kè Fàda meh! Kè Fàda meh!“ Un sa han d Fanschter-Lada gschlossa un dr Simpkin üssagpert.
Àwer dur d Spàlta vu da Lada hàt'r doch noch d Fìngerhiat heera kleppra, un Miislastìmma wo gsunga han:
„Kè Fàda meh! Kè Fàda meh!“
Dr Simpkin ìsch vum Gschaft furt gànga un ìsch ìm Ìwerlega heim gànga. Ar hàt dr àrma àlta Schniider ìn sim Bett gfunda, riahwig igschlofa un ohna Fiawer.
Dernoh ìsch dr Simpkin uf da Zeechaspìtza gloffa un hàt a Packla Siida üs em Teehafala gholt; ar hàt's ìm Mondliacht ààglüegt; un ar hàt sìch ìwer sina Beesheit zìmlig gschammt, ìm Verglich mìt dana güeta Miisla!
Wo dr Schniider z Morga verwàcht ìsch, s erschta wo-n'r gsah hàt, uf dr Patchwork-Decka, ìsch a Knàuiala vu Kìrschafàrwiger Siida, un nawa sim Bett ìsch dr Simpkin gstànda – da hàt's grauia!
„Oh jee, ìch kàà boll nìmm“, hàt dr Schniider vu Gloucester gsajt, „àwer ìch hà mi Fàda!“
D Sunna hàt uf dr Schnee gschuna, wo dr Schniider ufgtsànda ìsch un sìch ààglégt hàt, un ìsch ìn d Stroß üssagànga, mìt em Simpkin wo vorna àn ìhm grennt ìsch.
D Stàrra han uf da Kàmii pfìffa un d Drossla un d Rotkehlala han gsunga – àwer sa han ìhra eigena Krachla gsunga, nìt d Wärter wo sa ìn dr Nàcht gsunga ghàà han.
„Oh jee“, hàt dr Schniider gsajt, „ìch hà mi Fàda; àwer kè Kràft meh – un kè Zitt – fer numma a einzig Knopfloch màcha; denn jetz sìn mìr àm Wiahnàchtsmorga! Dr Maire vu Gloucester müeß àm Zwälfa hirota – un wo ìsch si kìrschafàrwiger Màntel?“
Ar hàt d Tìra vum kleina Gschaft ìn dr Westgate Street ufgmàcht, un dr Simpkin ìsch innagrennt, wia-n-a Kàtz wo ebbis erwàrtet.
Àwer 's ìsch niama do gsìì! Nìt amol kè einzig brüün Miisla!
D Tìsch sìn süüfer ufgwìscht gsìì; d Raschtla Fàda un d Siida-Fatzla sìn àlla àb em Boda ufgrüümt gsìì.
Àwer uf em Tìsch – oh Wunder! dr Schniider hàt a Gschrei üssagloo – do wo-n'r eifàcha Stìckla Siida gloo ghàà hàt, sìn dr scheenschta Màntel un s scheenschta Schilè üs gstìckta Satin, wo jee a Maire vu Gloucester trajt hàt, glaga!
Uf em Màntel sìn Rosa un Pensées gsìì; un s Schilè hàt Mohnblüema un Kornblüema ghàà.
Àlles ìsch fertig gsìì, üsser'ma einziga kìrschafàrwiga Knopfloch, un àn dam Knopfloch ìsch a Zetala drààghefta gsìì, mìt dana Wärter – ìn'ra wìnziga Schrìft –
KÈ FÀDA MEH
Un vu do har hàt s Glìck vum Schniider vu Gloucester ààgfànga; ar ìsch zìmlig dìck un zìmlig riich worra.
Ar hàt d scheenschta Schilè fer àlla riicha Gschaftslitt vu Gloucester gmàcht, un fer àlla fiina Herra vu dr Umgawung.
Nia hàt ma so Volants, oder so gstìckta Ärmel un Làppa gsah! Àwer sina Knopflächer sìn dr greeschta Triumph vu dam àllem gsìì.
D Stìch vu dana Knopflächer sìn so gfitzt – so gfìtzt – gsìì – ìch frogg mi sogàr äb sa vu'ma àlta Mànn mìt Brìlla un àlta krumma Fìnger, un a Fìngerhüet, han känna gnaiht wara.
D Stìch vu dana Knopflächer sìn so klei – so klei – gsìì, sa han üsgsah wia wenn sa vu Miisla gmàcht gsìì warta.