Text:Michel Buck/Bagenga/D Blockstrecker

[231]
D Blockstrecker.

Z Daugadorf[1] am Doanawasser
Stôht a menger Burgar still,
Wenn er au füar s Leaba geara
Num uff diesi[2] Seita will.

Und ear sait: „Ma’ sott a Bruck halt
Über d Doana macha lau’,
Könnt a jedes über s Wassar
Au’versoffa duri gauh’“.

Depatat wia Schulz und Richter
Reachnet dô nôch d Köschta’n ous,
Und se kaufet Holz und schloifets
Uff da Platz zuar Doana nous.

D Gsella pfeifet mit em Moischter
– I vergonn[3] en s Pfeifa it,
S lauft jô ällas wia am Bendel,
Und der Schultas pfeift noh mit.

[232] Und se speiet, wo ma’ gricht ischt,
Nei’ in iahri graußi Händ,
Und se packet dô en Balka,
Packat a’ bei boidi End.

Und se wearet raut voar Lupfa
In die Gsichter, rund und bläht,[4]
Daß dô meangam Zimmergsella
D Hosa krachet in de Näht.

Und se schaffet, was se könnet.
„Jetza launt da Balka na!“
D Gsella spitzet iahri Mäuler
Zum a' „Hui Viktoria!“

Aber, oh, as will it langa.
Schreit ma’ hanna’: „So jetz thuts!“
Schreit ma’n übram Wasser danna’:
„S Weattar schla, jetz ischt ar z kuz!“

Moischtar lôht sei’ luschtigs Pfeifa,
D Gsella machets au a so,
Und se schearret an die Häupter,
Und se stauhnt wia s Kindle dô.

[233] „Loset, Leutla!“ sait der Schultas,
„Frisch ans Weark und au’verzagt,
Meini Fuchsa wearet healfa,
Ouf, da Balka wieder packt!

Denn mer setzet an dia Blöck glei
Drei paar Roß an jedes End,
Und mer ziahet und mer strecket,
Bis dia Koga[5] länger sind!“

Aber wia se schreiet, schnöllet[6]
Und dia Roß au treibet a’
Und uff d Schattaseita[7] hauet,
S wähst[8] en nix an d Balka na’.

Zletschta ischt ens denischt komma,
Und da Stroi[9] dea’ seahnt se ei’,
Müeßet, wenn ses noh so zürnat,
Denischt[10] halt d „Blockstrecker“ sei’.

--- <references>

  1. Daugendorf bei Riedlingen.
  2. Die andere.
  3. Mißgönne.
  4. Dick.
  5. Aas
  6. Knallen.
  7. Unter den Bauch.
  8. Wächst.
  9. Steich
  10. Doch.