Titane

D Titane in dr griechische Mythologi si die „Ältere Götter“ gsi, das heisst die, wo vor de olympische Götter d Wält beherrscht hai.

D Titane

Chopf vom enä Titan, Nationals Archäologischs Museum vo Athen.

Dr Uranos und d Gaia - Himmel und Ärde - hai zwölf Chinder gha. Under ihne isch dr Kronos as Herrscher über s Universum dr wichdigscht gsi, si Frau isch d Rhea gsi.

Dr Okeanos isch dr Schdrom gsi, wo um d Ärde umegflossen isch; si Frau isch d Tethys gsi.

D Mnemosyne isch d Göttin vo dr Erinnerig und d Mueter vo de nüün Muse gsi, d Themis, die zweiti Frau vom Zeus, het di göttlige Grechtikeit symbolisiert.

Dr Hyperion isch zäme mit sinere Schwöschder Themis dr Vater vom Helios, em Sunnegott, dr Eos, dr Morgeröti, und dr Selene, dr Mondgöttin gsi.

Dr Iapetos isch dr Vater gsi vom Prometheus, wo d Mensche erschaffe und ihne s Füür ge het.

Dr Kreios het mit siiner Frau Eurybia dr Astraios, d Pallas und dr Perses uf d Wält brocht. Si si d Groosseltere vo dr Göttin Hekate.

Dr Koios und d Phoibe hai zsämme d Leto, d Muetter vom Apollon und vo de Artemis, und d Asteria uf d Wält brocht.

Machtkämpf

Dr Uranos het siini Chinder im Tartaros iigschberrt. D Gaia het se aber gegen ihre Ma ufghetzt und si hai en abgsetzt. Ihre Jüngscht, dr Kronos, isch druf dr Herrscher worde. Mit dr Rhea het er d Hestia, d Demeter, d Hera, dr Hades, and dr Poseidon uf d Wält brocht, si aber alli verschluggt, wil siini Eltere ihn gwarnt hai, ass er vo eim vo siine Chinder einisch gschdürzt wurd. Wo dr Zeus uf d Wält cho isch, het en d Rhea uf Kreta verschdeckt und de Kronos iinegleit und ihm ä Schdei schdatt em Baby zum verschlucke ge. Wo dr Zeus erwachse worden isch, het er dr Kronos zwunge, siini Gschwüschderte uuszschbeue. Denn hai si dr Kronos und die andere Titane, usser em Prometheus und em Okeanos, bekämpft und gschdürzt und si im Tartaros iigschberrt.

Quelle

Dr Artikel "Titan" in Encyclopædia Britannica. Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2008.
Dr Artikel "Cronus" in Encyclopædia Britannica. Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2008.