Venustransit

E Venustransit (vo latiin. transitus ‚Durchgang‘, ‚Vorübergang‘), au Venusdurchgang oder Venuspassaasche, isch wenn dr Blaneet Venus vor dr Sunne vrbiigoot. Die Erschiinig cha mä mit eme Färnroor beobachte und mänggisch längt sogar e Filterbrülle. In öbbe 243 Joor bassiert das nume viermol (8 Joor druf, denn 121½ Joor spööter, non e mol 8 Joor und no 105½ Joor druf), wil d Baan vo dr Venus und die vo dr Ärde gegenander e chli scheps stönde.

Sunnenufgang mit dr Venus vor dr Sunne: Dresde, 6. Juni 2012, 4:53 Uhr (UTC+2). Wäge dr Atmosfääreschichtig in dr Nööchi vom Horizont isch d Sunneschiibe verzerrt und d Venus wo as dunkle Punggt vor dr Sunne stoot, verdopplet.

Noch de Venusdurchgäng in de Joor 1874, 1882 und 2004 het dr letschti am 6. Juni 2012 zwüsche öbbe zwölfi z Nacht und sibni am Morge MESZ stattgfunde. Dr neggst bassiert erst wider am 11. Dezämber 2117.

D Venus het bim Transit e schiinbare Durchmässer vo 1' (1/30 vo dr Sunneschiibe) und gseet im Geegesatz zu de Sunnefläcke ganz schwarz us. Historisch het die prezisi Mässig vo sonige Durchgäng groossi Bedütig ghaa, für zum d Distanz vo dr Ärde zur Sunne (Astronomischi Äinhäit) mässe. Si isch dr Grund für vili Expedizioone und Mässkampanie vo bedütende Institut und Wüsseschaftler gsi. Sit 1900 misst mä Distanze im Sunnesüsteem mit Hilf vo Asteroide in dr Nööchi vo dr Ärde (NEA), hüte mit Ruumfaart- und Radar-Methode.

Litratuur

• S.J. Dick: Venus vor der Sonne, Spektrum der Wissenschaft 6/2004, S. 24–32.
• Marco Peuschel: Konjunktionen, Bedeckungen und Transits – Das kleine Almanach der Planeten. 1. Auflage. Engelsdorfer Verlag, Leipzig 2006, ISBN 3-939144-66-5.
• Andrea Wulf: Die Jagd auf die Venus: und die Vermessung des Sonnensystems, Bertelsmann, Münche 2012, ISBN 3-470-10095-0.

Fuessnoote

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Venustransit“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.