E Woog isch e Mässgräät zum d Masse vo Geegeständ z bestimme. Mäistens misst si d Gwichtschraft, s Gwicht, wo äng mit dr Masse zämmehängt. S Gwicht wird äntwääder diräkt gmässe, wie öbbe bin ere Fääderewoog, oder es wird mit dr Gwichtschraft von ere bekannte Masse vergliche. E Bischbil doodrfür isch d Balkewoog.

e Briefwoog

Bi Wooge vo dr erste Art hängt d Mässig vom Ortsfaktor ab. Bi bäide Arte wird dr Wärt, wo gmässe wird, dur e statisch Ufdriib in dr Luft beiiflusst. Je noch dr Aawändig und dr Gnauigkäit, wo s brucht, wärde die Iiflüss vernoochlässigt oder dur gäigneti Maassnaame berücksichtiget.

E bsundrigi Form isch d Zelwoog, wo us dr Masse vo äim oder vo meerere Äinzelstücke bestimmt, wie vil gliichi Objekt es git.

Verschidnigi Wooge ändere

Mä underschäidet Wooge je nochdäm für was si brucht wärde, wie Persoonewoog, Briefwoog, usw. oder wie si baut sin, wie Balkewoog, Fääderewoog usw., oder wie genau si mässe: Handelswoog, Mikrowoog, Grobwoog usw.

Literatur ändere

  • Heinrich Böll: Die Waage der Baleks
  • Karl Erich Haeberle: Zehntausend Jahre Waage. Aus der Entwicklungsgeschichte der Wägetechnik. Bizerba-Werke, Balinge 1967.
  • Hans R. Jenemann, Arno M. Basedow, Erich Robens: Die Entwicklung der Makro-Vakuumwaage, Wirtschaftsverlag NW u. a., Bremerhaven 1992, ISBN 3-89429-214-8, (PTB-Bericht - TWD 38).
  • Manfred Kochsiek (Hrsg.): Handbuch des Wägens. 2. Uflaag. Vieweg, Braunschweig u. a. 1989, ISBN 3-528-18572-4.
  • Roland Nater, Arthur Reichmuth, Roman Schwartz, Michael Borys, Panagiotis Zervos: Wägelexikon: Leitfaden wägetechnischer Begriffe, Springer, Berlin Heidelberg 2008, ISBN 978-3-540-75907-2.
  • Richard Vieweg: Aus der Kulturgeschichte der Waage. Bizerba-Werke, Balinge 1966.

Weblingg ändere

  Commons: Wooge – Sammlig vo Multimediadateie
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Waage“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.