D Akrite (griech. Akritai) si d Iiwooner vom byzantinisch-muslimische Gränzgebiet im 9. bis ins 13. Joorhundert gsi, wo, zämme mit de Themearmeä, e wichdige Bestanddäil vo dr byzantinische Gränzverdäidigung gsi si.

D Akrite as Gränzwach. Middelalterligi Metalldaafele

Vilmol luegt mä die spootantike limitanei as iiri Vorlöifer aa, aber das isch nume zum Däil richdig, au wenn d Akrite mänggisch in Garnisone Dienst gläistet häi oder an Fäldzüüg mitgmacht häi. D Akrite si für iiri milidäärische Dienst vo de Stüüre, wo zum Däil seer hooch gsi si, befreit gsi und häi Land überchoo. Es het Zite gee, wo si e halb-autonomi Stellig gegenüber dr Riichsregierig in Konstantinopel ghaa häi, und s isch ene glunge das usznütze.

Im 11. Joorhundert het dr Niidergang vo de Akrite aagfange, wo jetz au bestüürt worde si. Mä cha iiri Existänz no bis in d Palaiologezit noochwiise. D Uflöösig vo de Akrite, wo au e Folg vo dr akute Finanznoot vom byzantinische Staat in dere Zit gsi isch, het fatali Konsekwänze für die byzantinischi Gränzverdäidigung im westlige Chläiasie gha und het d Erooberig vo dere wichdige Regioon dur d Seldschuke erliichderet.

E wichdigi Kwelle isch under anderem s Epos Digenis Akritas, wo s Lääbe im Gränzgebiet mit de ständige Kämpf und dr Eerekodex vo de Akrite beschribt, aber au dä vo iire muslimische Gegner.

Liddratuur

ändere
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Akriten“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.