D Seldschuke
D Seldschuke (1040–1194) (au seldschukischi Türke[1], Seldschuk-Türke, Groossseldschuke[2], Seldschuqe; türkisch Selçuklular, persisch سلجوقيان Saljūqiyān, arabisch سلجوق Salǧūq oder السلاجقة as-Salāǧiqa) si e türkischi[2][3] Fürstedünastii gsi, wo s Riich vo de Groossseldschuke gründet het. Zu däm Riich häi Middelasie, dr Iran, Irak, Sürie, Anatolie und Däil vo dr arabische Halbinsle ghöört.[4]
E baar vo de Seldschuke-Fürste häi über s ganze Groossseldschukeriich gherrscht, anderi über Däilgebiet wie Kerman und Sürie (bis zum Aafang vom 12. Joorhundert) oder Anatolie (Sultanat vo Rum bis zum Aafang vom 14. Joorhundert).[5]
D Seldschuke si sunnitischi Muslim gsi[2] und häi mit iirem Siig in dr Schlacht vo Manzikert im Joor 1071 die türkischi Landnaam vo Anatolie iigläitet.[6][7]
Die seldschukische Herrscher
ändereTitulare Naame | Persöönlige Naame | Herrschaft |
---|---|---|
Beg | Tughrul (طغرل) | 1016-1063 |
Sultan (سلطان) | Alp Arslan (الپ ارسلان) | 1063-1072 |
Sultan (سلطان) Jalāl al-Dawlah (جلال الدولہ ) |
Malik Schah I. (ملک شاہ اول ) | 1072-1092 |
Sultan (سلطان) Nasir al-Duniya wa al-Din (ناصر الدنیا والدین ) |
Mahmud I. (محمود بن ملک شاہ ) | 1092-1094 |
Sultan (سلطان) Rukn ad-Dunya wa-d-Din Abu l-Muzaffar Berk-Yaruq (أبو المظفر رکن الدنیا والدین ) |
Berk-Yaruq (برکیاروق بن ملک شاه) | 1094–1105 |
Sultan (سلطان) Muizz al-Din (معز الدین ) |
Malik-Schah II. (ملک شاہ الثانی ) | 1105 |
Sultan (سلطان) Ghiyath al-Duniya wa al-Din (غیاث الدنیا والدین ) |
Muhammad I. Tapar (محمد تپار ) | 1105-1118 |
Sultan (سلطان) Muizz al-Din (معز الدین ) |
*Ahmad Sandschar (احمد سنجر) | 1118–1153 |
Liddratuur
ändere- Claude Cahen: La Campagne de Mantzikert d'apres les sources musulmanes. In: Byzantion 9, 1934, ISSN 0378-2506, S. 613–642.
- Claude Cahen: Le Malik-Nameh et l'histoire des origines Seldjukides. In: Oriens 2, 1949, ISSN 0078-6527, S. 31–65.
- Claude Cahen: Pre-Ottoman Turkey. Übersetzt von J. Jones-Williams. Taplinger, New York NY 1968.
- Claude Cahen: The Turkish Invasion: The Selchükids. In: Kenneth M. Setton (Hrsg.): A History of the Crusades. Band 1. University of Wisconsin Press u. a., Madison WI 1969, S. 135–176 (online).
- Carter Vaughn Findley: The Turks in World History. Oxford University Press, Oxford 2005, ISBN 0-19-517726-6, Kapitel 2 „Islam and Empire from the Seljuks through the Mongols“, S. 56–92.
- Gillies E. Tetley: The Ghaznavid and Seljuk Turks. Poetry as a Source for Iranian History. Routledge, New York 2009, ISBN 978-0-415-43119-4.
- Osman Turan: Anatolia in the Period of the Seljuks and the Beyliks. In: Peter Malcolm Holt, Ann Katharine Swynford Lambton, Bernard Lewis: The Cambridge History of Islam. Band 1, A: The central Islamic lands from pre-Islamic times to the first World War. Cambridge University Press, Cambridge u. a. 1977, ISBN 0-521-29135-6, S. 231–262.
- Martin Strohmeier: Seldschukische Geschichte und türkische Geschichtswissenschaft. Die Seldschuken im Urteil moderner türkischer Historiker. Klaus Schwarz Verlag, Berlin 1984, ISBN 392296897X.
Weblingg
ändereFuessnoote
ändere- ↑ Tamara Talbot Rice: Die Seldschuken. Köln 1963, S. 10
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Josef Matuz: Das Osmanische Reich. Grundlinien seiner Geschichte. Darmstadt 1985, S. 14
- ↑ Monika Gronke: Geschichte Irans. München 2003, S. 41
- ↑ Tamara Talbot Rice: Die Seldschuken. Köln 1963, S. 22
- ↑ Encyclopaedia of Islam, digitale Edition, Artikel Saldjukids - Iiläitig
- ↑ Steinbach (1996), S. 22
- ↑ Matuz (1985), S. 16
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Seldschuken“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Seljuq_dynasty“ vu de änglische Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |