Dr Albrecht Erhard Sippel (* 11. Juuli 1942 z Rastenburg) isch e dytsche Geneetiker un emeritierte Brofässer vu dr Fakulteet fir Biology vu dr Uniwersiteet Fryburg.

Lääbe

ändere

Dr Albrecht E. Sippel het an dr Uniwersiteet Würzburg Biology studiert un het deert anne 1967 sy Diploomaarbet bim Guido Hartmann gschriibe, är isch dr eerscht gsii, wu z Würzburg, s Stuudium as Diploom-Bioloog abgschlosse het. Drei Joor speeter het er z Würzburg bromewiert. Derno het er as Postdoc bim Nobelbryysdreeger James Watson an dr Harvard University gschafft und ruf e baar Joor lang an dr Medical School vu dr Columbia University z New York.

Anne 1975 isch dr Sippel retuurchuu uf Dytschland un het am Max-Planck-Inschtitut fir molekulaari Geneetik z Berlin gfoorscht. Deert het er d Struktuur un Regulazioon vu dr Geen vu dr Aiwyss-Protein vum Hiernerai untersuecht. Mit syne Kolleege, u. a. mit em Günther Schütz, het er wiichtigi Chänntnis zue dr hormonälle Regulazioon vu r Geen fir Ovalbumin, Ovomucoid un Lysozym gwunne, wu d mRNA-Expressiuon vun ene dur Schteroid, bundersch Eschtrogeen reguliert wiird.

Anne 1979 het er d Laitig vun ere unabhängige Foorschigsgruppe am Inschtitut fir Geneetik an dr Uniwersiteet z Köln ibernuu. 1983 het er s Zäntrum fir Molekulaari Biology vu dr Uniwersiteet Haidelberch (ZMBH) mitgrindet. Au dur syyni Aarbete isch s Lysozymgeen zue dr am beschte untersuechte eukaryontische Geen woore. Dr Sippel het sym Kolleeg Joachim Nowock dr eerscht Transkripzioonsfaktor, s TGGCA-Protein (Nuclear factor I, CCAAT binding transcription factor) z Eukaryote fir s Lysozymgeen entdeckt. Z Haidelberch het er d Untersuechig uf d Muus uusdeent un doo bsundersch uf d regulazioon vum Lysozymgeen in Makrofaage.

Anne 1990 het dr Sippel dr Leerstuel fir Geneetik an dr Uniwewrsiteet Fryburg Ibernuu. Doo het er zue der elementaare molekulaare Mechanisme vu dr Entwicklig vu Bluetzälle gfoorscht. Zwische 1995 un 1997 isch er Dekaan vu dr bioloogische Fakulteet gsii. 1992 isch er zum Fellow vu dr American Association for the Advancement of Science gweelt woore.

Im Joor 2007 isch dr Albrecht E. Sippel emeritiert woore. No syre Emeritierig isch er as Gaschtwisseschaftler an s Max-Planck-Inschtitut fir evoluzioneeri Antropology z Leipzig in d Gruppe vum Svante Pääbo gange.

Uusglääseni Publikazioone

ändere
  • N. E. Hynes, B. Groner, A. E. Sippel, M. C. Nguyen-Huu, G. Schütz: mRNA complexity and egg white protein mRNA content in mature and hormone-withdrawn oviduct. In: Cell. Band 11, Nr. 4, 1977, S. 923–932, doi:10.1016/0092-8674(77)90303-8.
  • P. J. Artymiuk, C. C. Blake, A. E. Sippel: Genes pieced together — exons delineate homologous structures of diverged lysozymes. In: Nature. Band 290, Nr. 5804, 1981, S. 287–288, doi:10.1038/290287a0, PMID 7207621.
  • M. Grez, H. Land, K. Giesecke, G. Schütz, A. Jung, A. E. Sippel: Multiple mRNAs are generated from the chicken lysozyme gene. In: Cell. Band 25, Nr. 3, 1981, S. 743–752, doi:10.1016/0092-8674(81)90182-3.
  • J. Nowock, A. E. Sippel: Specific protein-DNA interaction at four sites flanking the chicken lysozyme gene. In: Cell. Band 30, Nr. 2, 1982, S. 607–615, doi:10.1016/0092-8674(82)90257-4.
  • H. P. Fritton, T. Igo-Kemenes, J. Nowock, U. Strech-Jurk, M. Theisen, A. E. Sippel: Alternative sets of DNase I-hypersensitive sites characterize the various functional states of the chicken lysozyme gene. In: Nature. Band 311, Nr. 5982, 1984, S. 163–165, doi:10.1038/311163a0.
  • H. Biedenkapp, U. Borgmeyer, A. E. Sippel, K. H. Klempnauer: Viral myb oncogene encodes a sequence-specific DNA-binding activity. In: Nature. Band 335, Nr. 6193, 27. Oktober 1988, S. 835–837, doi:10.1038/335835a0.
  • A. Stief, D. M. Winter, W. H. Strätling, A. E. Sippel: A nuclear DNA attachment element mediates elevated and position-independent gene activity. In: Nature. Band 341, Nr. 6240, 28. September 1989, S. 343–345, doi:10.1038/341343a0.
ändere
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Albrecht_E._Sippel“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.