Anna Haag (Bolitikeri)

dytschi Bolitikeri
Dialäkt: Undermarkgreflerisch

D Anna Haag (* 10. Juli 1888 z Althütte as Anna Schaich; † 20. Jänner 1982 z Hoffeld (Stuegert)) isch e dyschi Schriftstelleri, Pazifischti, Bolitikeri (SPD) un Frauerächtleri gsii.

Lääbe ändere

D Anna Schaich isch anne 1901 mit dr Familie – dr Vater isch Lehrer gsii – uf Dettinga zoge. D Familie het bis 1913 im „Schlössle“ gwohnt. Si het 1909 dr Albert Haag vu Künzelsau ghyrote, wu speter Brofässor fir Mathematik un Filosofy woren isch. Dr Eerscht Wältchrieg het si im Schueldienscht z Schlesie, Pommern, Bukarest un Nirdenga verbrocht, voreb si 1926 uf Stuegert zogen isch.

Si isch Huusfrau un Mueter vu drei Chinder gsii, dodrunter dr Fysiker Rudolf Haag. Ihre Unkel Ottmar Mergenthaler het d Linotype-Setzmaschin erfunde.

D Anna Haag het si noch em Zweete Wältchrieg fir dr Widerufböu vu Stuegert engaschiert un het si fir di bolitisch Bildig vu Frauen yygsetzt. Si isch unter anderem Mitglid vum Stedtische Byrot vu dr Stadt Stuegert un Mitgrinderi vu dr Arbetsgmainschaft vu Stuegerter Fraue gsii. Z Cannstatt het d Haag e Wohn- un Arbetsstätt fir jungi Fraue grindet, si hitig Anna-Haag-Huus.

Anne 1946 isch d Haag in di Verfassigsgebend Landesversammlig un derno in dr eerscht Landdag vu Wirttebärg-Bade gruefe wore. Si isch aini vu nume zwoo Fraue gsii. Mitglid isch si bis 1950 blibe.

D Anna Haag het si fir d Anerkännig vu dr Huusfrauenarbet as vollgiltigi Arbet un fir d Ablähnig vum Chriegsdienscht mit dr Waffe engaschiert. Dr Satz „Niemand darf zum Kriegsdienst mit der Waffe gezwungen werden“ us em vu ihre yybrochte Gsetz Nr. 1007[1] vum Land Wirttebärg-Bade isch – lycht abgänderet – speter in s Grundgsetz vu dr Bundesrepublik Dytschland ufgnuu wore („Niemand darf gegen sein Gewissen zum Kriegsdienst mit der Waffe gezwungen werden“, Art. 4 Abs. 3 GG).

No ihrem Dod isch si uf em Birkacher Fridhof vergrabe wore. Zwoo Stroße z Stuegert sin no ihre gnännt wore, aini dervu in dr Nechi vum Grab.[2] Zwoo Grundschuele sin noch ere gnännt wore, aini dervu in ihre Geburtsgmai[3] un aini z Nirdenga-Neckerhausa.[4] Derzue dage ihre Name s Huuswirtschaftli Schuel z Baggena,[5] s Anna-Haag-Meegenerazionehuus z Cannstatt un s Dröu- un Frakzionszimmer im Dettenger Rothuus „Schlössle“.

Uuszaichnige ändere

Literatur ändere

  • Maja Riepl-Schmidt: Ich werde die blaue Frühlingsluft in mich trinken. Anna Haag und ihre Sillenbucher Zeit. In: Christian Glass (Hrsg.): Sillenbuch und Riedenberg. Zwei Stadt-Dörfer erzählen aus ihrer Geschichte. Stuttgart 1995, S. 158–161.
  • Birgit Meyer: „Denkt daran, wir Frauen müssen es machen!“. In: Dies: Frauen im Männerbund. Politikerinnen in Führungspositionen von der Nachkriegszeit bis heute. Campus, Frankfurt/Main 1997, S. 279–294, ISBN 3-593-35889-1.
  • Edward Timms: Anna Haag and her Secret Diary of the Second World War. A Democratic German Feminist’s Response to the Catastrophe of National Socialism. P. Lang, Oxford u. a. 2016. (= Women in German Literature. 20.) ISBN 978-3-0343-1818-1.
  • Marianne Zepp: Redefining Germany. Reeducation, Staatsbürgerschaft und Frauenpolitik im US-amerikanisch besetzten Nachkriegsdeutschland. V & R Unipress, Göttingen 2007, ISBN 978-3-89971-382-4, S. 116.

Weblink ändere

Fueßnote ändere

  1. Gesetz Nr. 1007 des Landes Württemberg-Baden
  2. Straßenbenennungen in Stuttgart. Archiviert vom Original am 23. September 2015; abgruefen am 24. März 2018.
  3. Anna-Haag-Grundschule Althütte. Archiviert vom Original am 30. September 2007; abgruefen am 24. März 2018.
  4. Anna-Haag-Schule Grundschule Neckarhausen. Archiviert vom Original am 27. März 2019; abgruefen am 28. Dezember 2019.
  5. Anna-Haag-Schule Backnang
  6. Bundesbresidialamt
  Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Anna_Haag_(Politikerin)“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.