Chamave
D Chamave si e germanischs Volk gsi, wo im 4. Johrhundert im Wäsentlige in der Gegend vom spötere Hamaland agsiidlet gsi si, dr östlige Helfti vo dr hütige holländische Provinz Gelderland und de Landkreis Borke und dr Grafschaft Bentheim uf dr bundesdütsche Siite an dr IJssel nördlig vom Niiderrhii bis nach Deventer abe. Spöter si d Chamave mit de Franke verschmulze und dr Gschichtsschriiber Gregor vo Tours us em sächste Johrhundert verzelt, ass d Chamave Deil vo de Franke siige.
Dr Stamm het als Nochbere die westgermanische Stämm vo de Angrivarier und Dulgubnier, wie s vom Tacitus erwähnt wird .[1] Ihr Gsetz, die so genannti Lex Francorum Chamavorum isch erhalte bliibe. No im nüünte Johrhundert het me s kennt und under em Karl em Groosse isch s no gültig gsi.[2]
Fuessnote
ändere- ↑ http://thorwei.de/index.php?option=com_content&task=view&id=59&Itemid=30 (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv)
- ↑ En Usgob drvo isch in de Monumenta Germaniae Historica, übersetzt in Karl August Eckhardt: Gesetze des Karolingerreiches 714-911 Germanenrechte 2,VII Recht der chamavischen Franken. Weimar 1934.
|
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Chamaven“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |