Claude Lorrain

Dr Claude Lorrain, au bekannt as Claude Gellée oder Claude Le Lorrain, (* 1600 z Chamagne, Lothringe; † 23. Novämber 1682 z Rom) isch e franzöösische Mooler vom Barock gsi, won en äigene lürisch-romantische Stiil vo dr klassizistische Landschaftsmoolerei entwicklet het.

Lääbe

Scho mit drizääni het er z Rom gläbt und het e Leer bim Agostino Tassi gmacht. Spööter isch er woorschiinlig z Neapel bim fläämische Landschaftsmooler Gottfried Wals gsi, 1625 z Frankriich bim Claude Deruet, won er a de Freske vo dr Karmeliterchille z Nancy gschafft het. Denn isch er für immer zrugg uf Rom.

Um 1630 het er dört im Palazzo Crescenzi zum letschte Mol Freske gmoolt, vo denn aa het er nume no an dr Staffelei gschafft und het sich as dr füerend Landschaftsmooler etabliert. Für e Köönig Philipp IV. vo Schbanie het er mindestens siibe groossi Landschaftsbilder gmoolt.

Im Allgemäine häi sini Ufdraaggääber s Süsche sälber uuseglääse und dorum si d Themene, won er verarbäitet het, sälte wenn nid äimoolig in dr Kunstgschicht.

1682 isch dr Lorrain gstorbe und isch in dr Sanctissima Trinità dei Monti Chille begraabe worde.

Wärk (Uswaal)

London, Duke of Westminster Collection: Capriccio mit Konstantinbooge (1651)

London, National Gallery: Landschaft mit em Narziss und dr Echo (1644); Dr Hafe wo sich d Köönigin vo Saba iigschifft het (1648); Landschaft mit dr Hochzit vom Isaak und dr Rebekka (1648); Landschaft mit dr Psüche vor em Balast vom Amor (1664)

Münche, Alte Pinakothek: D Verstoossig vo dr Hagar (1668); D Hagar und dr Ismael in dr Wüesti (1668); Hirtelandschaft wo d Sunne undergoot (1670); Seehaafe wo d Sunne ufgoot (1674)

Oxford, Ashmolean Museum: Dr Ascanius döödet dr Hirsch vo dr Silvia (1682)

Neapel, Museo di Capodimonte: Landschaft mit dr Nümfe Egeria und em Köönig Numa (1669)

Bariis, Musée National du Louvre: Haafen bim Sunneundergang (1639); Haafe wo d Kleopatra z Tarsus aachoo isch (1642)

Dresde, "Alte Meister" Gemäldegalerie: Küstelandschaft mit em Acis und dr Galatea (1657); Landschaft mit dr Flucht uf Egüpte (1647)

Züri, Kunsthuus: Landschaft mit em Danz vo de Jooreszite (1662)

Liddratuur

Günther Bergmann: Claude Lorrain. Das Leuchten der Landschaft. Prestel, München 1999, ISBN 3-7913-2055-6.
Kurt Gerstenberg: Claude Lorrain. Landschaftszeichnungen, Woldemar Klein, Baden-Baden 1952.
Marcel Roethlisberger (Hrsg.): Im Licht von Claude Lorrain. Hirmer, München 1983, ISBN 3-7774-3500-7.
Werner Schade (Hrsg.): Claude Lorrain. Gemälde und Zeichnungen. Schirmer Mosel, München 1996, ISBN 3-88814-769-7.
Werner Schade: Claude Lorrain. Edition Nationale, Paris 1999, ISBN 2-7433-0271-2.

Weblingg

Commons: Claude Lorrain – Sammlig vo Multimediadateie
Wärch vo Claude Lorrain bi Zeno.org
Web Gallery of Art
Claude in dr National Gallery, London

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Claude_Laurrain“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.